Σελίδες

5 Αυγ 2011

Ω Μούσες και Λόγοι και Αθήναι, τι δώρα χαρίζετε στους εραστές σας!



Ω Μούσες και Λόγοι και Αθήναι, τι δώρα χαρίζετε στους εραστές σας!

Έχουμε πει πολλές φορές πως οι Πατέρες δεν αποδέχονταν την Ειδωλολατρεία των Ελλήνων.Αυτό το έχουμε δείξει στα προηγούμενα άρθρα μας όπου οι Πατέρες συστήνουν «Εύχεσθαι υπέρ των Ελλήνων».

Σημειώνουμε εδώ στο νέο μας άρθρο μας, για μια ακόμη φορά, πως οι πατέρες ήταν αρνητικοί στην Αρχαία Ελληνική θρησκεία,στην Ειδωλολατρία γενικά απο όπου κι αν προερχόταν και όχι στους Αρχαίους Έλληνες και στη ρητορική τέχνη.Όλα τα καλά της Ελληνικής-Εθνικής Παιδείας τράβηξαν εξ’αρχής την προσοχή των Καππαδοκών Πατέρων αφήνοντας στην άκρη ότι αρνητικό υπήρχε. Οι ίδιοι είναι κάτοχοι της εθνικής παιδείας «δια πάσης ελθών της των Ελλήνων παιδεύσεως» και εγκωμιάζουν την Αθήνα ως το έδαφος των λόγων «Εντεύθεν επί το των λόγων έδαφος, τας Αθήνας»  που τους έμαθε να χειρίζονται τον ρητορικό λόγο.


  Η ρητορική τέχνη των Ελλήνων Σοφιστών και ρητόρων ήταν κάτι που το κατείχαν πάρα πολύ καλά οι Καππαδόκες Πατέρες.Ο Μ.Βασίλειος που είχε μαθητεύσει στον σοφιστή Λιβάνιο, έμαθε τόσο καλά τη ρητορική τέχνη, ώστε στις μεταξύ τους επιστολές δέχθηκε πάρα πολλούς ευφημισμούς από τον δάσκαλό του.

  Ας παρακολουθήσουμε ορισμένα αποσπάσματα από αυτές τις Επιστολές τους ώστε να μπορέσουμε να καταλάβουμε επακριβώς, πως έβλεπε ο Λιβάνιος τον μαθητή του τον Βασίλειο και αντιστρόφως.

2 Αυγ 2011

Εντεύθεν επί το των λόγων έδαφος͵ τας Αθήνας


Εντεύθεν επί το των λόγων έδαφος, τας Αθήνας
   
   Συνεχίζουμε τη σειρά των άρθρων μας σχετικά με την αντιμετώπιση της εθνικής παιδείας από τους Πατέρες της Εκκλησίας. Σημειώνουμε για ακόμη μια φορά πως οι Πατέρες ήταν αρνητικοί στην Αρχαία Ελληνική θρησκεία, στην Ειδωλολατρία, κι όχι στους Αρχαίους Έλληνες και στη ρητορική τέχνη.

Στο σημερινό άρθρο θα δούμε τις απόψεις του Γρηγορίου Ναζιανζηνού σχετικά με την Ελληνική παιδεία καθώς και τις συναναστροφές του κατά τη διάρκεια των Σπουδών του στην Αθήνα.

Ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός είναι λάτρης, όπως τουλάχιστον δηλώνει ο ίδιος, των ένδοξων λόγων που παρήγαγαν η Ανατολή και η Δύση.

«Μούνον εμοί φίλον έσκε λόγων κλέος, ους συναγείραν Ανατολίη τε δύσις τε και Ελλάδος εύχος Αθήναι». Βίβλος Β', Έπη Ιστορικά, Τομή Α'. ΠΕΡΙ ΕΑΥΤΟΥ. PG 37,977A.

Για να μάθει αυτούς τους Ένδόξους λόγους έρχεται στην Αθήνα στον τόπο των λόγων  ως φοιτητής μαζί με τον Μ.Βασίλειο. Λέγει χαρακτηριστικά  πως η Αθήνα είναι το «καύχημα της Ελλάδας» και το «έδαφος των λόγων». Στα έδρανα των φιλοσοφικών σχολών του 4ου αιώνα κάθονται δίπλα - δίπλα εθνικοί και χριστιανοί που σπουδάζουν τη θύραθεν παιδεία και την τέχνη του λόγου.