ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΥ ΚΥΡΟΥ .ΕΡΩΤ.5η : «Τινες φασὶν άγγελον οφθήναι τω Μωσή εν τω βατω;»

   Ανοίγουμε ένα ακόμη κεφάλαιο στις ερωταποκρίσεις του Θεοδωρήτου Κύρου που αναφέρεται στο 2ο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης το οποίο  ονομάζεται «Έξοδος».
Αυτή τη φορά δια της απαντήσεώς του μας πληροφορεί ο Θεοδώρητος, αν ήταν Άγγελος η Θεός Αυτός που μιλούσε στον Μωυσή στη βάτο.

Ακολουθεί το κείμενο και η ελεύθερη μετάφρασή του.

ΕΡΩΤ.5η: «Τινες φασίν άγγελον οφθήναι τω Μωσή εν τω βάτω;»

Η ανάγνωσις του χωρίου τον οφθέντα δηλοί. «Ώφθη γαρ, φησίν, αυτώ άγγελος Κυρίου εν φλογί πυρός εκ του βάτου».Και μετ’ολίγα «Ως είδε Κύριος ότι προσάγει ιδείν, εκάλεσεν αυτόν Κύριος εκ του βάτου».Και πάλιν μετά βραχέα «Και είπεν αυτώ · Εγώ ειμι ο Θεός Αβραάμ, και ο Θεός Ισαάκ, και ο Θεός Ιακώβ».Και ευθύς επήγαγεν «Απέστρεψε δε Μωσής το πρόσωπον αυτού · ηυλαβείτο γαρ καταβλέψαι ενώπιον Θεού».Και επισύνηψεν«Ιδών είδον την κάκωσιν του λαού μου του εν Αιγύπτω, και της κραυγής αυτών ήκουσα» και τα εξής.Και αύθις «Εγώ ειμι ο ων.Τάδε ερείς τοις υιοίς Ισραήλ .Ο ων απέσταλκέ με προς υμάς». Και όλον δε το χωρίον δείκνυσι Θεόν όντα τον οφθέντα.Κέκληκε δε αυτόν και άγγελον, ίνα γνώμεν ως οφθείς ουκ έστιν ο Θεός και Πατήρ · τίνος γαρ άγγελος ο Πατήρ ; αλλά μονογενής Υιός, ο μεγάλης βουλής άγγελος · ο τοις ιεροίς μαθηταίς ειρηκώς «Πάντα όσα ήκουσα παρά του Πατρός μου, δεδήλωκα υμίν». Ώσπερ δε το άγγελος όνομα τέθεικεν, ουχ υπουργίαν τινά σημαίνων, αλλά του Μονογενούς εμφαίνων το πρόσωπον · ούτω πάλιν αυτού και την φύσιν και την εξουσίαν κηρύττει, λέγων αυτόν ειρηκέναι «Εγώ ειμι ο ων, και εγώ Θεός Αβραάμ, και Θεός Ισαάκ, και Θεός Ιακώβ · τούτό μοι όνομα αιώνιον · και μνημόσυνον γενεών». Ταύτα δε την θείαν ουσίαν δηλοί, και το αιώνιον και το αΐδιον δείκνυσιν.PG 80,228C- 229B.

ΕΡΩΤ.5η: «Ορισμένοι λέγουν ότι Άγγελος φάνηκε στον Μωυσή στη βάτο»

Η ανάγνωση του χωρίου δηλώνει αυτόν που φάνηκε « Τότε του φανερώθηκε ο Άγγελος Κύριου μέσα σε πύρινη φλόγα που έβγαινε από μια βάτο» .Και μετά από ολίγα «Όταν ο Κύριος είδε ότι ο Μωυσής πλησίασε για να παρατηρήσει, του φώναξε μέσα από τη βάτο : Μωυσή Μωυσή» .Και μετά από λίγο του είπε «Εγώ είμαι ο Θεός των προγόνων σου του Αβραάμ του Ισαάκ και του Ιακώβ».  Και ευθέως επήγαγε «Τότε ο Μωυσής σκέπασε το πρόσωπό του,γιατί φοβόταν να κοιτάξει τον Θεό» Και συνέχισε «Είδα τη δυστυχία του λαού μου στην Αίγυπτο, και άκουσα την κραυγή τους εξαιτίας των καταπιεστών τους».Και αμέσως του είπε «Εγώ είμαι Εκείνος που είμαι.Έτσι θα μιλήσεις στους Ισραηλίτες. Εκείνος που είναι με έστειλε σε εσάς».Όλο το χωρίο δείχνει ότι ήταν Θεός αυτός που φάνηκε.Τον καλεί Άγγελο το χωρίο ώστε να γνωρίσουμε ότι αυτός που φάνηκε δεν ήταν ο Θεός Πατήρ διότι, αν ήταν ο Πατήρ, τότε τίνος άγγελος (απεσταλμένος από ποιόν) ήταν ο Πατήρ ; Δεν ήταν ο Πατήρ αυτός που φάνηκε αλλά ήταν ο Υιός του Πατρός ο μονογενής ο οποίος καλείται της μεγάλης βουλής Άγγελος.Είναι Αυτός που είπε στους μαθητές «Πάντα όσα άκουσα από τον Πατέρα μου,σας τα έκανα γνωστά».Όπως ακριβώς το όνομα Άγγελος έθεσε, όχι ότι αυτό δηλώνει κάποιο υπούργημα εδώ, αλλά αποκαλείται έτσι διότι δείχνει του Μονογενούς το πρόσωπο,έτσι κατά τον ίδιο τρόπο κηρύττει το όνομα και τη φύση αυτού που φάνηκε όταν γράφει πώς  είπε «Εγώ είμαι ο Θεός των προγόνων σου του Αβραάμ του Ισαάκ και του Ιακώβ.Αυτό είναι το όνομά μου στον αιώνα και με αυτό θα με επικαλούνται όλες οι γενεές». Αυτά δηλώνουν τη Θεία Ουσία , το αιώνιο, και το αΐδιο.