ΘΕΟΔΩΡΟY ΑΒΟΥΚΑΡΑ: «Ερώτησις ότι ο Μωάμεθ ουκ εστί εκ Θεού».
«A question as to Mohammed not being of God» by Theodore Abu Qurrah.
Source: Patrologia Graeca 97, 1543A-1546.
The text is in English, Greek and Ancient Greek language.
Παραθέτουμε ακόμη έναν αξιόλογο διάλογο που έλαβε χώρα τόν 8o αιώνα μεταξύ Χριστιανού και Σαρακηνού με τίτλο: «Ερώτησις ότι ο Μωάμεθ ουκ εστι εκ Θεού». PG 97,1543A-1546A.
Herebelow is the original text, accompanied by a loose translation in English
Έθος τοις των Σαρακηνών υποκριταίς, ει συναντών Χριστιανόν, μη χαιρετίζειν, αλλ’ευθέως λέγειν· Χριστιανέ, μαρτύριον, ότι εις ο Θεός ακοινώνητος τον Μωάμεθ έχει δούλον και απόστολον. Και ταύτα τις των τοιούτων υποκριτών του Αβουκαρά ηρώτησεν. Ο δε αποκριθείς είπεν «Ουχ άλις σοι το της ψευδομαρτυρίας κατάκριμα, έως ου και άλλοις ψευδομαρτυρείν επιτρέπη;
Υπήρχε η συνήθεια στους υποκριτές Σαρακηνούς, όταν συναντούσαν κάποιον Χριστιανό να μην τον χαιρετάνε, αλλά ευθέως να του λένε : «Χριστιανέ μαρτυρία υπάρχει ότι ένας είναι ο Θεός ακοινώνητος και τον Μωάμεθ έχει δούλο και απόστολο». Και αυτά ακριβώς τα ίδια ρώτησε κάποιος από τους υποκριτές τον Αβουκαρά.Ο Αβουκαράς απαντώντας του είπεq "Δέν είναι πολύ σε σένα το κατάκριμα της ψευδομαρτυρίας, αλλά μέχρι και στούς άλλους επιτρέπει να ψευδομαρτυρούν;"
It was customary for the hypocrites of the Saracens, if they should happen to encounter a Christian, to not greet him, but to say directly to him:
"Christian, there is testimony that God is one and incommunable, and He has Mohammed as His servant and Apostle." And this is what one such hypocrite asked Abukaras. He in reply said to him:"Isn't the crime of false witness enough for you, that it even allows you to falsely witness to others also?"
Σαρακηνός: Ου ψευδομαρτυρώ.
Σαρακηνός: Δεν ψευδομαρτυρώ.
Saracen: I do not bear false witness.
Χριστιανὸς: Ουκούν παρώς, ότε ο Θεός τον Μωάμεθ απέστειλε.
Χριστιανὸς: Επομένως ξέρεις από που και πότε ο Θεός απέστειλε τον Μωάμεθ.
Christian: Therefore you know when God sent Mohammed.
Σαρακηνός: Ουχί. Αλλ’ως μαρτυρεί ο πατήρ μου, μαρτυρώ καγώ.
Σαρακηνός :Όχι. Αλλά όπως μαρτυρεί ο πατέρας μου μαρτυρώ και εγώ.
Saracen: No. But, just as my father testifies, so do I testify.
Χριστιανός: Ει πάντοτε αληθή τα υπό των γονέων τοις τέκνοις λαλούμενα, και Σαμαρείται, και Ιουδαίοι, και Σκύθαι, και Χριστιανοί, και Έλληνες καλώς αν πιστεύωσι, επειδή έκαστοι μαρτυρείν ως οι γόνοι εδιδάχθησαν.Και τι εστί λοιπόν της θρησκείας σου το διάφορον, τω πατρί σου πιστεύσαντος; ούτως γαρ θεμιστεύεται και τα βοσκηματώδη έθνη.
Χριστιανός: Αν είναι πάντοτε αληθή αυτά που μαρτυρούν οι γονείς στα τέκνα τους τότε και οι Σαμαρείτες, και οι Ιουδαίοι, και οι Σκύθοι, και οι Χριστιανοί, και οι Έλληνες καλώς θα τα πίστευαν, επειδή ο καθένας τους μαρτυράει όπως τον δίδαξαν, αλλά και οι ίδιοι οι γονείς του εδιδάχθησαν. Και τι είναι αυτό το οποίο κάνει τη θρησκεία σου να διαφέρει από τις άλλες, μήπως το ότι πιστεύεις σε όσα σου λέει ο πατέρας σου; με αυτόν τον τρόπο διέπονται από τους νόμους τους και τα κτηνώδη έθνη.
Christian: If the things that parents say to their children are always true, then so do the Samaritans, and the Judeans, and the Scythians, and the Christians, and the Hellenes rightly believe, because each one of them was taught to testify like his parents. So, what is it in your religion that makes it differ from the others, by having believed in your father? For that is the way that the foraging nations govern themselves.
Σαρακηνός: Επειδή με εις απορίαν περιέστησας, είπέ μοι συ · αρ’ουχ όσα δεδίδαξαι υπό του πατρός σου, μαρτυρείς;
Σαρακηνός: Επειδή με έβαλες σε απορία, πες μου, εσύ δεν μαρτυρείς όσα έχεις διδαχθεί από τόν πατέρα σου;
Saracen: Because you have made me wonder, now tell me, don't you testify everything you have learnt from your father?
Χριστιανός: Αληθώς. Αλλ’εμέ ο πατήρ μου αλλά με εδίδαξε, και σε ο πατήρ σου άλλα.
Χριστιανός: Αληθώς. Αλλά εμένα, άλλa με δίδαξε ο πατέρας μου, κι άλλα εδίδαξε εσένα ο δικός σου.
Christian: That is true. But my father taught me other things and your father taught you other things.
Σαρακηνός: Τίνα ουν εδίδαξέ σε ο πατήρ σου, και τίνα με ο πατήρ μου;
Σαρακηνός: Ποιά είναι αυτά που σε δίδαξε ο πατέρας σου, και ποιά είναι αυτά που με δίδαξε ο δικός μου;
Saracen: What are the things that your father taught you, and what are the things that mine taught me?
Χριστιανός: Ο πατήρ μου εδίδαξέ με δέξασθαι απόστολον εκ παλαιοτέρου προδηλωθέντα, η δια σημείων εαυτόν αξιόπιστον παραστήσαντα. Ο δε σος Μωάμεθ εκατέρων γεγύμνωται, και ηλλοτρίωται. Παλαιός γαρ αυτόν προφήτης, προφήτην ου προεμύνησε, και σημείοις εαυτόν ουκ επιστώσατο.
Χριστιανός: Ο πατέρας μου με δίδαξε να δέχομαι κάποιον ως απόστολο, εάν έχει προδηλωθεί από κάποιον παλαιότερο ότι θα έρθει, εκτός αν δια των σημείων που θα κάνει ο ίδιος μας αποδείξει ότι είναι αξιόπιστος.Ο δικός σου ο Μωάμεθ είναι γυμνός και αλλότριος και από τα δυό που προανέφερα, ούτε μαρτυρείται από κάποιον παλιότερο προφήτη η έλευσή του ούτε και σημεία έδειξε που να μας πείθουν ότι είναι αξιόπιστος.
Christian: My father taught me to accept someone as an apostle, if it has been foretold by someone in the past that he will come, or unless he presents himself with signs that he is trustworthy. Your Mohammed is lacking in and foreign to both these (points). For no old prophet has pre-announced him, nor has he made himself trustworthy through signs.
Σαρακηνός: Ναι, ο Χριστός εν τω Ευαγγελίω έγραψε λέγων · Αποστέλλω υμίν προφήτην Μωάμεθ λεγόμενον.
Σαρακηνός: Ναι, το Ευαγγέλιο γράφει ότι ο Χριστός είπε «Σας αποστέλλω προφήτη ονόματι Μωάμεθ».
Saracen: Yes, Christ wrote in the Gospel, saying: "I send you a prophet, named Mohammed".
Χριστιανὸς: Το μνημόσυνον αυτού το Ευαγγέλιον ουκ έχει.
Χριστιανός: Το Ευαγγέλιο δεν μνημονεύει πουθενά τον Μωάμεθ.
Christian: The Gospel has no commemoration of him.
Σαρακηνός: Είχεν, αλλ’υμείς εξηλείψατε αυτό.
Σαρακηνός : Είχε το όνομά του, αλλά εσείς το εξαλείψατε από το Ευαγγέλιο.
Saracen: It had, but you eliminated it.
Χριστιανὸς: Ο φέρων προς τον δικαστήν, κατά του οφείλοντος δανείου, χειρόγραφον τι των ζητουμένων, η λαλουμένων μη έχον,τι κρίνει ο δικαστής , ίνα λάβη;
Χριστιανός: Όταν κάποιος κατηγορεί κάποιον άλλον ότι του χρωστάει ένα δάνειο και γι’αυτή την αιτία τον πάει στο δικαστήριο, ενώ δεν έχει να προσκομίσει κάποιο έγγραφο που να πιστοποιεί τον ισχυρισμό του η κάποια μαρτυρία , τότε ο δικαστής τι απόφαση μπορεί να λάβει επ’αυτού και τι κρίση θα εκφέρει μη έχοντας κάτι στα χέρια του;
Christian: When someone brings (a case) before a judge against the debtor of a loan, but has no manuscript of what was demanded or has no witness to testify, what can the judge take into account, to reach a decision?
Σαρακηνός: Ουδέν.
Σαρακηνός: Καμία.
Saracen: Nothing.
Χριστιανός: Ουκούν εν του Ευαγγελίου έχετε ουδέν.
Χριστιανός: Επομένως κι εσείς δεν έχετε τίποτα να προσκομίσετε μέσα από το Ευαγγέλιο περί του Μωάμεθ.
Christian: Therefore you have nothing from within the Gospel.
Σαρακηνός: Καν εκ του Ευαγγελίου έχω ουδέν, αλλ’ εκ των σημείων, ων εποίησεν, αξιόπιστος δείκνυται προφήτης.
Σαρακηνός: Ακόμα και να μην έχω κάτι ως απόδειξη μέσα από το Ευαγγέλιο περί του Μωάμεθ, μπορώ όμως να σου πω ότι ο Μωάμεθ εποίησε σημεία, από τα οποία φαίνεται ότι είναι αξιόπιστος Προφήτης.
Saracen: Even if I have nothing from within the Gospel; but, from the signs that he performed he has shown himself to be a trustworthy prophet.
Χριστιανὸς: Ποίον σημείον εποίησεν;
Χριστιανός : Ποιό σημείο εποίησε ο Μωάμεθ;
Christian: What sign did he perform?
Ο Σαρακηνός, εις ψευδή μυθολογίαν τραπείς, και μηδέν αληθές ειπείν δυνηθείς, ησύχασεν.
Τότε ο Σαρακηνός ετράπη σε ψευδή στοιχεία και μύθους και μη μπορώντας να πει κάτι αληθινό, ησύχασε.
The Saracen, having resorted to false evidence and tales, and unable to say anything true, fell silent.
Translation K. N.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Παραθέτουμε τις σχετικές πληροφορίες των Επιστημόνων περί του Βίου και των Έργων- συγγραμμάτων του Θεοδώρου Αβουκαρά, ώστε να γνωρίσουν περισσότερα οι αναγνώστες μας περί του προσώπου του. Ιδίωμά μας είναι να αφήνουμε στην άκρη την όποια προσωπική γνώμη μας, και να πληροφορούμε τον αναγνώστη μέσα από τα Επιστημονικά πορίσματα που διαλύουν την όποια προσωπική και αυθαίρετη γνώμη του καθενός, ότι ο διάλογος είναι ψεύτικος.
Ελληνική Πατρολογία, Τόμος 97, ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ «Θεόδωρος Αβουκαράς Επίσκοπος Καρών».
Βίος
Πληροφορίας περί του βίου και της δράσεως του Θεοδώρου Αβουκαρά αντλούμεν εκ του έργου του και εξ αναφορών τρίτων προς το πρόσωπον του.
Εγεννήθη εν Εδέσση της Συρίας μεταξύ 740 και 750. Εις νεαράν ηλικίαν επεσκέφθη την παρά τα Ιεροσόλυμα Μονήν του αγίου Σάββα, εις την οποίαν πιθανόν να παρέμεινεν ως μοναχός επί τι χρονικόν διάστημα. Παρά το ότι θεωρείται απίθανον να υπήρξε μαθητής αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, εκ των έργων του όμως συνάγεται ότι υιοθέτησε την θεολογίαν, την διαλεκτικήν και το ήθος του μεγάλου αυτού πατρός της Εκκλησίας. Τα αντιαιρετικά του ενδιαφέροντα και η συναφής προς αυτά δραστηριότης του έφερον αυτόν εις την Αϊγυπτον και την Αρμενίαν. Δεν αποκλείεται να μετέσχε εις τον μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων αξιωματούχων του αραβικού χαλιφάτου διάλογον εις την Βαγδάτην το 824.
Βραδύτερον, προχειρισθείς εις επίσκοπον της συριακής πόλεως Χαρράν, της οποίας οι κάτοικοι εις την πλειψηφίαν των ήσαν χριστιανοί ορθόδοξοι, ανέπτυξε σημαντικήν αντιαιρετικήν δραστηριότητα δια του διαλόγου και της πειθούς.
Τφ 813-814 εμφανίζεται ως σύμβουλος του πατριάρχου Ιεροσολύμων χωρίς τον τίτλον του επισκόπου Χαρράν, είτε παραιτηθείς είτε εκδιωχθείς του θρόνου του. Ο θάνατός του τοποθετείται μεταξύ 820 και 825.
"Έργα Α'. Εις την ελληνικήν.
1. Τα εις την ελληνικήν σωζόμενα έργα του Θεοδώρου 'Αβουκαρα είναι 43 πραγματείαι ποικίλης εκτάσεως, εις τας οποίας κατά διαλογικόν συνήθως τρόπον αναπτύσσονται θέματα δογματικά με τάσιν αντιρρητικήν και φιλοσοφικήν χροιάν, στρεφόμενα κατά της μουσουλμανικής θρησκείας, του ιουδαϊσμού, καθώς και κατά των ποικίλων χριστιανικών αιρέσεων.
Εκ των ελληνιστί σωζόμενων έργων του Αβουκαρά τα 42 εξεδόθησαν μετά λατινικής μεταφράσεως το πρώτον τω 1606 εν Ingolstadt υπό του J. Cretser. Εξ αυτών τα υπ’ αριθμ. 18, 25 και 32 εδημοσιεύθησαν χωρίς το ελληνικόν κείμενον, καθώς οι υπ' αριθμ. 76 και 104 ελληνικοί κώδικες της βιβλιοθήκης της πόλεως Munich δεν περιεΐχον αυτά και η λατινική μετάφρασις αυτών ελήφθη εκ της Bibliotheca Veterum Patrum.
To ελληνικόν κείμενον του υπ' αριθμόν 25 έργου εδημοσιεύθη υπό του J. - Β. Cotelier εν Sanctorum Patrum qui temporibus apostolicis florueruntopera vera et surrositicia. Notae in librum V. constit. apostol. τ. I, Παρίσιοι 1672, σελ. 307 και του υπ’αριθμόν 18 έργου εδημοσιεύθη υπό του Μ. Lequien εν Opera J. Damasceni, τ.Ι., Παρίσιοι 1712, σελ. 472. Τω 1685 ο Α. Arnold της Νυρεμβέργης εδημοσίευσε νέον έργον του Αβουκαρά, το "Περί ενώσεως και σαρκώσεως εν S. Athanasii syntagma doctrinae. Αι ανωτέρω εκδόσεις των 43 έργων του Αβουκαρά περιλαμβάνονται εν στηλ. 1461 - 1609 του παρόντος τόμου.
Ιδιαίτερον ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τίτλος του υπ'αριθμόν 4 έργου.Πρόκειται περί δογματικού περιεχομένου επιστολής απευθυνόμενης προς τους Αρμενίους, την οποίαν κατ' εντολήν του πατριάρχου Ιεροσολύμων Θώμα συνέταξεν ο Θεόδωρος, τω 812 - 813, και μετέφρασεν εις την ελληνικήν ο Μιχαήλ, σύγκελλος του αυτού πατριαρχείου: " Επιστολή περιέχουσα την ορθήν και αμώμητον πίστιν, πεμφθείσα παρά του μακαρίου πάππα Θώμα, πατριάρχου Ιεροσολύμων προς τους κατά την Αρμενίαν αιρείζοντας, αραβιστί μεν υπό Θεοδώρου του το επίκλην Αβουκαρά, του Καρών επισκόπου γεγονότος, υπαγορευθείσα, δια δε Μιχαήλ πρεσβυτέρου και συγκέλλου του αποστολικού θρόνου μεταφρασθείσα, μεθ’ού και απέσταλται, μόνην, αληθινήν και κατά τον όρον εν Χαλκηδόνι ούσαν συγκεκροτημένης συνόδου τον περί της εις Χριστόν τον Θεόν ημών πίστεως ορισθέντα λόγο ν . Ο τίτλος αυτός θέτει το πρόβλημα του κατά πόσον τα ελληνιστί σωζόμενα έργα του Θεοδώρου εγράφησαν πρωτοτύπως εις την ελληνικήν η αποτελούν μεταφράσεις εκ του αραβικού.
Η ανεύρεσις του αραβικού κειμένου της υπ’αριθμόν 9 ερωτήσεως με τίτλον " Ερώτησις Άγαρηνοϋ προς αυτόν" ενισχύει την άποψιν ότι τα συγγράμματα αυτά αποτελούν μεταφράσεις εκ του αραβικού καθώς και πληροφορίαν ότι, περί τας αρχάς του 11ου αιώνος, ο γεωργιανός μοναχός Ευθύμιος Mt'ac'mideli (θαν. 1028) μετέφρασεν εκ της γεωργιανής εις την ελληνικήν άγνωστον σήμερον έργον τούΑβουκαρά και η ύπαρξις άλλων μεταφράσεων αραβικών έργων της εποχής των πρώτων Αββάσιδων χαλιφών εις την ελληνικήν, μέσω γεωργιανών μεταφράσεων, ως επί παραδείγματι ο Βίος του αγίου Ρωμανού, ενισχύουν την άποψιν ότι τα έργα αυτά του Αβουκαρά δεν εγράφησαν πρωτοτύπως εις την ελληνικήν.Οριστικοί απαντήσεις επί του θέματος ίσως δοθούν μετά την δημοσίευσιν και μελέτην απάντων των εις διαφόρους γλώσσας σωζόμενων έργων του Αβουκαρά.
2. Εις τον Αβουκαράν αποδίδει η έρευνα την ‘’Περι Αιρέσεων πραγματείαν’’, την οποίαν ο Leunclavius εδημοσίευσε το πρώτον τω 1578 εκ του υπ’αριθμόν 190 θεολογικού κώδικος της Εθνικής βιβλιοθήκης της Βιέννης, του 16ου αιώνος, και ανετυπώθη εν στηλ. 1193 -1268 του 86ου τόμου της παρούσης σειράς ως έργον του Λεοντίου του Βυζαντίου.
Β Εις την αραβικήν α. Εκδεδομένα
Το πρώτον αραβικόν έργον του Αβουκαρά εδημοσιεύθη υπό του J. Arendzen εν Βόννη τω 1897 εις την διδακτορικήν του διατριβήν Thedori Abukurra de cultu imaginum libelus e codice arabico nunc primum editus latine versus illustratus, συνωδευόμενον υπό λατινικής μεταφράσεως. Το έργον αυτό απευθύνεται εις τινα εκκλησιαστικόν αξιωματούχον της εν Εδέσση της Συρίας εκκλησίας της Εικόνος του Χριστού ονόματι Ιωάννην, ταυτιζόμενον υπό τινων μετά του Ιωάννου Εδέσσης του μετάσχοντος εις τον περί θρησκείας δημόσιον διάλογον παρουσία του Χαλίφου Χαρούν αλ Ρασίντ (786 - 809).
Το σπουδαιότατον αυτό σύγγραμμα περί της των αγίων εικόνων προσκυνήσεως εξεδόθη εκ του υπ’αριθμόν 4950 αραβικού κώδικος της Βρεττανικής Ανατολικής Βιβλιοθήκης, γραφέντος υπό του μοναχού της παρά την Βηθλεέμ μονής του αγίου Χαρίτωνος Στεφάνου Ramlah την 1ην Δεκεμβρίου του 877. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι εν αυτώ δεν γίνεται μνεία της Στ Οἰκουμενικῆς Συνόδου η του Βυζαντίου, καίτοι η συγγραφή του τοποθετείται κατά την πρώτην δεκαετίαν του 9ου αιώνος, ενώ υπάρχουν αναφοραί εις τους ιουδαίους και τους μουσουλμάνους του Χαλιφάτου.
Το έργον μετεφράσθη έκτοτε εις την γερμανικήν υπό του G. Graf εν Die arabis-chen Schriften des Theodor Abu Qurra Bischofs von Harran (ca. 740 - 820), Paderborn 1910, σελ. 278 - 333, εις την γαλλικήν υπό του I. Dick εν Theodore Abuqurra, Traite du culte des icones, Patrimoine arabe Chretien 10, Jounieh .- Rome 1986, εις την ιταλικήν υπό του P. Pzzo εν Teodoro Abu Qurrah , Difesa deile icone. Trattato sulla venerazionedelie irnagtni, Bibliotheca Vicino Oriente, Milano 1995 και εις την αγγλικήν υπό του S. Η. Griffith εν Theodore Abu Quarrah, A Treatise on the venaration of the Holy Icons, Louvain 1997.
Ο Constantin Bacha ανεύρεν εν τη παρά την Σιδώνα του Λιβάνου μονή του Σωτήρος χειρόγραφον περιέχον συλλογήν δέκα έργων του Θεοδώρου. Τω 1903 εδημοσίευσεν εις το εν Βηρυττώ εκδιδόμενον περιοδικόν των Ιησουϊτών ΑΙ Machriq, εν σελ. 633 - 643, 693 - 702 και 800 - 809, υπό τον τίτλον Mimar, De la verite de la religion chretienne, du Pere venerable et de philosophe parfait Theodore Abuqurra Eveque de Harran το κείμενον ενός εκ των δέκα έργων της ως άνω συλλογής.
Το σύνολον της συλογής εδημοσιεύθη υπό του C. Bacha τω 1904 εν Βηρυττώ υπό τον τίτλον Les Oeuvred arabes de Theodore Abuqurra Eveque de Harran (Mayamir Thaodoros Abiqurra usquf Harran). Ο G. Graf εδημοσίευσε τω 1910 εις το προαναφερθέν έργον του την εις την γερμανικήν μετάφρασιν των συγγραμμάτων αυτών του Θεοδώρου. Οι τίτλοι αυτών κατά την σειράν την οποίαν εδημοσιεύθησαν υπό του C. Bacha εις το ως άνω έργον του, έχουν ως εξής, κατά την εκ του αραβικού μετάφρασιν του G. Graf:
1. Περί του αυτεξουσίου του ανθρώπου, σελ. 9 - 22.
2. Περί της τριαδικότητος και ενότητος του Θεού, σελ. 23 - 47.
3. Περί του θανάτου του Χριστού, σελ. 48 - 70.
4. Απόδειξις της του Ευαγγελίου αληθείας, σελ. 71 - 75.
5. Περί του τρόπου γνώσεως του Θεού και της αϊδίου του Υιού, σελ. 75 - 82.
6. Περί του Πάθους του Χριστού, σελ. 83 - 91.
7. Περί της πατρότητας του Θεού, σελ. 91 - 104.
8. Επιστολή, σελ. 104 - 139. Απευθύνεται προς τινα φίλον του Ιακωβίτην, τον οποίον ο Θεόδωρος εγνώρισεν εν Ιεροσολύμοις και εκέρδισεν εις την ορθόδοξον πίστιν.
9. Περί του κύρους του Μωσαϊκού νόμου και του Ευαγγελίου και περί της ορθοδόξου πίστεως, 140 - 179. Το έργον αυτό το οποίον είχε δημοσιευθή προηγουμένως εν ΑΙ Machriq, ως ανωτέρω εσημειώθη, μετεφράσθη εις την γαλλικήν τω 1905 και εξεδόθη εν Παρισίοις υπό του C. Bacha εν Un traite des oeuvres arabes de Theodore Abuqurra eveque de Harran.
10. Περί της ενανθρωπήσεως του Υιού του Θεού, σελ. 180 -186.
Τω 1912, ο P. Cheikho ανεύρεν εις την παρά την Βηρυττόν μονήν Deir el - Chir χειρόγραφον του 18ου αιώνος περιέχον πέντε πραγματείας του Θεοδώρου, εκ των οποίων αι τέσσαρες έτυχον ήδη δημοσιευθή υπό του C. Bacha (Αι υπ’αριθμ. 9, 2, 3 και 6), ενώ η την πρώτην θέσιν κατέχουσα εις το χειρόγραφον ήτο άγνωστος άλλοθεν. Επρόκειτο περί του έργου «Περί της υπάρξεως Δημιουργού και περί της αληθούς θρησκείας, το οποίον εδημοσίευσεν εν ΑΙ Machriq 15(1912), σελ. 757 - 794 και 825 - 842, ενώ την γερμανικήν μετάφρασιν αυτού εδημοσίευσεν ο G. Graf: Des Theodor Abukurra Traktat uber den schopfen und die wahre Religion εν Beitrage zur Geschichte der Philosophie des Mittelafters, Munster 1913.
Έτερα ελάσσονα έργα του Θεοδώρου εδημοσιεύθησαν υπό του I. Dick, Deux ecrits inedits de Theodore Abuqurra, Le Museon 72(1959), σελ. 53 - 67, και του S. Η. Griffith, Some unpublished Arabic sayings attributed to Theodore Abu Qurrah , Le Museon 92(1979), σελ. 29 - 35.
Γ. Εις την συριακήν.
Εις το Περί του θανάτου του Χριστού αραβικόν έργον του Αβουκαρά γίνεται λόγος περί 30 έργων του εις την συριακήν γλώσσαν, περί των οποίων ουδέν ίχνος μέχρι σήμερον έχει έπισημανθή.
Δ'. Εις την Γεωργιανήν.
Τα εις την γεωργιανήν γλώσσαν σωζόμενα έργα του Αβουκαρά αναφέρει ο M.Tarchnisvilli εν Geschichte der kirchlichen georgischen Literatur( Studi e Testi 185), Βατικανόν 1955.
Ε'. Ανέκδοτα.
Μία ομάς πέντε αποσπασμάτων τα οποία ρητώς ονομάζονται έργα του "αξιοτίμου πατρός Θεοδώρου, επισκόπου Χαρράν του επονομαζομένου Αβουκαρά , διακρίνονται δια το αντιρρητικόν και απολογητικόν των περιεχόμενον. Αι επιγραφαί αυτών έχουν ως εξής, κατά την μετάφρασιν του G. Graf:
1. Αντίρρησις προς τον ξένον, δηλαδή τον μουσουλμάνον, υπό μορφήν οκτώ ερωταποκρίσεων.
2. Αντίρρησις προς τους λέγοντας ότι οι χριστιανοί πιστεύουν εις ανίσχυρον Θεόν, διδάσκοντες δη ο Χριστός είναι Θεός ενώ αυτός υπέμεινε κολαφισμούς, ραπίσματα και σταύρωσιν, απέθανε και ανέστη.
3. Αντίρρησις προς τους λέγοντας ότι ο Λόγος του Θεού εδημιουργήθη.
4. Επικύρωσις της θρησκείας των χριστιανών.
5. Βιβλίον αντιρρητικόν ήτοι Συναγωγή προφητειών εκ των προφητών προς επικύρωσιν και πιστοποίησιν της ενανθρωπήσεως, της Σταυρώσεως, της Ταφής, της Αναστάσεως και της εις ουρανούς αναβάσεως του Χριστού.
Ετέρα ομάς έργων του Θεοδώρου, περιλαμβάνουσα ομιλίας Περί Τελώνου και Φαρισαίου, εις την α\ δ' και ε' Κυριακήν των Νηστειών, Περί μετανοίας και άλλας ομιλίας, ευρίσκονται εις χειρόγραφα της Ανατολικής Βιβλιοθήκης της Βηρυττού.
Βιβλιογραφία κατ' εκλογήν
Δανιήλ Σαχάς, Αβουκούρας η Αβουκάρας Θεόδωρος, Εγκυκλοπαιδικό Προσωπογραφικό Λεξικό Βυζαντινής Ιστορίας και Πολιτισμού, τ. Γ, Αθήναι 1998, σελ. 45 - 47.
ΒΙΒΛ. Εκδ. έργων PG 94, στηλ. 1595-7 και 97, στηλ. 1461-1640.-εκδ. έργου του Α. περί Εικονομαχίας I. Arendzen, Theodori Abu Kurra de cultu imaginum libelius e codice arabico nunc primum editus latine versus illustratus (Βόννη 1897).- εκδ. I. Dick, Theodore Abuqurra, Traite du culte des icones (Jounieh - Ρώμη 1986).- εκδ. αραβ.- έργων C. Bacha, Un traite des oeuvres arabes de Theodore Abou Kurra eveque de Haran (Τρίπολη-Ρώμη 1905).- του ιδ., Δοκίμιο περί της αληθείας της Χριστιανικής θρησκείας (αραβ.), ΑΙ Mashriq 6 (1903), 633- 43,693-702,800-9.- του ιδ., Τα mimar του Θεοδ. Α., επισκόπου της Χαρράν, του παλαιοτέρου Χριστιανού Άραβα συγγραφέα (Βηρυτός 1904, αραβικά).- εκδ. συζήτησης του Α. με τον Μαχ-ντι: G. Assemani, Bibliotheca Orientalis Clementino - Vaticana, Γ, 781-2.-εκδ. I. Dick, Deux ecrits inodits de Th. A, Le Museon 72 (1959), 53-67. Πβ. G. Graf, Die arabischen Schriften des Th. Α., Bischofs von Harran, c. 740-820 (Πάντερμπορν 1910).- του ιδ., Des Th. A. Traktat ilber den Schopfer und die wahre Religion (Μΰνατερ. 1913).-A Guillaume, Th. A. as Apologist, The Moslem World 15 (1923), 42-51.- του ιδ., A debate between Christian and Moslem doctors, JRAS, suppl. (1923), 233-44.- M. Richard, Από φωνής, Byz. 20 (1950), 191-222.-1. Dick, Th. Α., eveque melchite de Harran, 750? - 825? Introduction general, terte et analyse du traite de Γ existence du createur et de la vraie religion, δακτυλογρ. διατρ. (Καθολικό Παν/μιο Λουβαίν I960).- του ιδ., Un continuateur arabe de saint Jean Damascene: Theodore Abuqurra, eveque melchite de Harran. La person et son milieu, POChr 12 (1962), 209-23, 319-32 και 13 (1963), 114-29.- Α.- Th. Khoury, Les theologiens byzantins et Γ Islam, Textes et auteurs, 8e -13 es. (Παρίσι 1969), 83-105.- D. Sahas, John of Damascus on Islam, the «Heresy of the Ishmaelites» (Λέιντεν 1972). Από τη νεότερη πλούσια σχετική βιβλιογρ. βλ. την ανέκδ. διδακτορ. διατριβή του S. Griffith, The controversial theology of Theodore Abu Qurrah, c. 750.-c.820 A.D.: a metholological comparative study in Christian Arabic literature (Καθολικὸ Παν/μιο Ἀμερικῆς, Οὐάσιγκτον 1977).- τοῦ ἰδ., Some unpublished Arabic sayings attributed to Th. Α., Le Museon 92. 1-2 (1979), 29-35.- τοῦ ἰδ., Th. Abu Qurrah's Arabic tract on the Christian practice of venerating images, JAOS 105 (1985). 53-73.- τοῦ ἰδ., Free Will in Christian Kalam: the doctrine of Th. Α., Parole de 1' Orient 14 (1987), 79-107.-I. Dick, La discussion d' A. Q. avec les ulemas musulmans devant le calife al-Mamun, Parole de Γ Orient 16 (1990-91=ACI 3e d' etudes Arabes Chretiennes), 107-13.-D. Sahas, Cultural interaction during the Umayyad period. The «circle» of John of Damascus, τόμ. Cultural interchange during the Umayyad era in Bilad al-Sham (1994), 39-40, 58-9.- . τοῦ ἰδ, 8th - cent. Byzantine anti-Islamic literature. Context and forces, BS1 57. 2 (1996), 232, 236.- S. Griffith, Faith and reason in Christian kalam. Th. A. on discerning the True Religion, στους S. Samir - J. Nielsen ,Christian Arabic apologetics during the Abbasid period, 750-1258 (Λέιντεν 1994).-R. Glei - A.-Th. Khoury, Johannes Damaskenos und Th. A. Schriften zum Islam (Βύρσμπσυρκ - Ἀλτενμπέρκ 1995). Γραμματολογικά: R. Janin, Θεόδωρος Α., ΘΗΕ 6 (1965), στηλ. 227.- Α. Jeffreys, ΕΙ11 (ανατ. 1986), 140 β.- TL3, ἑλλην. μετ., Α' (1993), 207.- S. Griffith - Α. Kazhdan, ODB, 2041 b. Πβ. καὶ Σαββίδης, Βυζαντινὴ ἱστορία - ἀνατολικὲς πηγὲς (λ. Θεόδωρος Α.).Π. Κ. Χρήστου, "Ἑλληνικὴ Πατρολογία, τ. Ε', Θεσσαλονίκη 1992, σελ. 353 - 354.
I. Dick, Theodore Abuqurra, eveque meiklte de Harran, 750 - 825. Introduction general, texte et analyse dy tralte de Γ existence du createur et de la vralerellglon, δακτυλογραφημένη διδακτορικὴ διατριβή, Καθολικὸν Πανεπιστήμιον Λουβαὶν 1960.
I. Dick, Un continuateur arabe de saint Jean Damascene. Theodore Abuqurra, eveque meiklte de Harran, Proche Orient Chretien, 12(1962),σελ 209 - 223, 319 - 332, 13(1963), 114 - 129.
LE. Goodman, The translation of Greek materials Into Arabic, in M.J.LYoung et al eds Religion, Learning and Science In the Abbasid Period The Cambridge, History od Arabic Literature, Cambridge 1990.
G. Graf, Geschlchte der christlichen arabischen Uteratur. Zweiter Band. Die schriftsteilern, bis zur Mitte des 15 Jahrhunderts, Studi e Testi 133, Βαπκανὸν 1947.
S. H. Griffith, Acontroversial theology of Theodore Abu Qurrah, c. 750 - c. 820 A. C.: a methodological comparative study in Christian Arabic literature, Καθολικὸν Πανεπιστήμιον Ἀμερικής. Οὐάσιγκτον 1977.
S. Η. Griffith, Stephen of Ramlah and the Christian Kerygma in Arabic in Ninth-Century, Journal of Ecclesiastical History 36, 1(1985), σελ. 32-45.
L.E. Goodman, The translation of Greek materials into Arabic, in MLJ.L.Young et al eds Religion, Learning and Science in the Abbasid Period The Cambridge, History of Arabic Literature, Cambridge 1990.
Σημειώσεις
1. Aι αναφοραί τρίτων δια τον Αβουκαράν πολλάκις είναι αντιφατικοί και συγκεχυμέναι. Περί του θέματος αυτου πρβλ. I. Dick, Un continuateur arabe de saint Jean Damascene. Theodore Abuqurra, eveque meiklte de Harran, Proche Orient Chretien, 12(1962),σελ 319 -332.
2. Πρβλ M.Tarchnisviiii εν Geschlchte der klrchlichen georgischen Literatur( Studi e Testi 185), Βατικανόν 1955, σελ 129. Έχει διατυπωθή και η άποψις ότι τα ελληνιστί σωζόμενα έργα του Αβουκαρά προέρχονται εκ γεωργιανών μεταφράσεων: πρβλ G. Graf, Geschlchte der christlichen arabischen Uteratur. Zweiter Band. Die schriftsteilern, bis zur Mitte des 15 Jahrhunderts, Studi e Testi 133, Βατικανόν 1947 και R. Gvaramia, Bibliogrphie du dialogue islamo - Chretien: auters Chretiens de iangue georgienne, Isiamochrlstiana 6(1980), σελ 290 -291,
3. Πρβλ Μ, Waegeman, The texte tradition of the treatise De sectis(Ps. Leontius Byzantius), L* Antiquite Classique 45(1976), σελ. 190 - 196. Tό ίδιον έργον, ολίγα έτη ενωρίτερον, ο J. Spelgl είχεν αποδώσει εις έτερον Θεόδωρον ακμάσαντα κατά τον 6ον αιώνα : Der autor der schrift De sectis uber die konzilien und die religionspolitik Justinians, Annuarium Historioae consiliorum 2(1970), σελ. 207 - 230.
4. Πρβλ. S. Η. Griffith, Theodore Abu Quarrah, A Treatise on the venaration of the Holy Icons, Louvain 1997, σελ. 22.
5. Αι μεταφράσεις του G. Graf δεν ακολουθούν την κατάταξιν των έργων του Αβουκαρά με την οποίαν εδημοσίευσεν αυτά ο C. Bacha. Ούτω αι μεταφράσεις του G. Graf κατά σειράν αντιστοιχούν εις τους αριθμούς 9,4,2,5,6,10,7,3,1 και 8 της εκδόσεως του αραβικού πρωτοτύπου.
6. C. Bacha Les Oeuvred arabes de Theodore Abuqurra Eveque de Harran,σελ. 60-61.
Μετά από την παραπάνω παρατεθείσα έγκυρη βιβλιογραφία ουδεμία προσωπική γνώμη υφίσταται περί «ψεύτικων διαλόγων», και ως εκ τούτου, ειπώθηκε μόνον για να ειπωθεί και φυσικά στερείται οποιασδήποτε προσοχής εκ μέρους μας.
Ανακοίνωση του ιδιoκτήτη του blog: Δεν είμαστε εναντίον των Μουσουλμάνων. Σεβόμαστε το «πιστεύω» του κάθε ανθρώπου. Εν τούτοις όμως, ορισμένοι αυτοαποκαλούμενοι «απολογητές» αισθάνθηκαν ότι έπρεπε να απαντήσουν στο άρθρο μας. Δυστυχώς για αυτούς, η απάντησή τους έπεσε στο κενό, αφού τους ρωτάμε από τα τέλη Νοεμβρίου και δεν μας έχουν απαντήσει ακόμη στην ουσία του άρθρου, και όχι σε ο,τι αυτοί θέλουν να απαντάνε.
Το ερώτημα έχει ως εξής: «Εγώ ως ιδιοκτήτης του blog, σας είπα να μου δείξετε ένα χωρίο της Α.Γ που να αναφέρει το όνομα Μωάμεθ. Αν μου το δείξετε, τότε ο ισχυρισμός του Θ. Αβουκαρά στο παρόν άρθρο ότι «Το Ευαγγέλιο δεν μνημονεύει πουθενά τον Μωάμεθ» αναιρείται, και ως εκ τούτου δεν έχει καμία βάση».
Όπως καταλαβαίνετε αγαπητοί αναγνώστες, το όνομα του Μωάμεθ δεν υπάρχει στην Α. Γραφή, και ως εκ τούτου, ο ισχυρισμός του Θ. Αβουκαρά είναι ορθός και αληθινός!.
Δείτε όλη τη συζήτηση στα σχόλια του άρθρου.
Όπως καταλαβαίνετε αγαπητοί αναγνώστες, το όνομα του Μωάμεθ δεν υπάρχει στην Α. Γραφή, και ως εκ τούτου, ο ισχυρισμός του Θ. Αβουκαρά είναι ορθός και αληθινός!.
Δείτε όλη τη συζήτηση στα σχόλια του άρθρου.
Πολύ ωραίος διάλογος. Πρώτη φορά τον διαβάζω. Το "αστείο" είναι αυτό που αναφέρει ο οπαδός του Μωαμεθανισμού στον Χριστιανό ότι δήθεν το όνομα του προφήτη τους σβήστηκε από τους χριστιανούς. Ούτε το ευαγγέλιο ούτε κανένα χριστιανικό σύγγραμμα δεν τον μνημονεύει. Που να ήξερε ο καημένος ο οπαδός του Μωάμεθ τι λέει η σύγχρονη επιστήμη για τα κείμενα της Καινής Διαθήκης ότι κατά ένα ποσοστό 99.5% είναι ακριβώς τα ίδια με τα πρωτότυπα κείμενα, και οτι τυχών προσθήκες και αφαιρέσεις θα ΦΑΊΝΟΝΤΑΝ από τα χιλιάδες χειρόγραφα που υπάρχουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως τα όσα εκθέτει το κείμενο να πειράζουν μερικούς.Εν τούτοις όμως το σύνηθες επιχείρημα των όσων δεν παραδέχονται τα γραφέντα, είναι πως τα κείμενα είναι πλαστά.Πέραν το ότι είναι γνήσια τα κείμενα, εκείνο που αξίζει να προσέξει κανείς είναι τα επιχειρήματα του Θ.Αβουκαρά που διαβάσαμε εμείς οι αναγνώστες στο κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντύπωση Στέλιο μας κάνει το γεγονός, ότι όντως δεν υπάρχει στην Αγία Γραφή αναφορά περί του Μωάμεθ, πράγμα το οποίο δείχνει πως όποιος κι αν το ισχυρισθεί, θα λέει αλήθεια, άσχετα αν αυτό το ίδιο το πω εγώ ή ο Θ.Αβουκαρας.Το επιχείρημα αυτό περί μη ύπαρξης του ονόματος του Μωάμεθ στην Α.Γραφή ,εγώ το θεωρώ σωστό είτε το κείμενο είναι γνήσιο είτε είναι πλαστό.Επίτρεψέ μου να σου πω ότι , όσο υπάρχει αναφορά στην Α.Γραφή για τον Ρώσσελ, άλλο τόσο υπάρχει και για τον Μωάμεθ.
Φιλικά Π.Π.
Ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες, σᾶς εὐχαριστῶ γιὰ τὴ συμμετοχή σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιοι Μουσουλμάνοι ενοχλήθηκαν, και έγραψαν μια δήθεν απάντηση, αλλά χωρίς να λένε ουσιαστικά τίποτα. Μόνο και μόνο για να λένε ότι "απάντησαν"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστιανός.
Ἐγὼ δὲν ἔγραψα ἐναντίον κανενὸς ἀγαπητὲ ἀναγνώστη μὲ τὸ προσωνύμιο «Χριστιανός».
ΑπάντησηΔιαγραφήΣέβομαι τὸ «Πιστεύω» ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
Αὐτὸ ποὺ ἠθέλα, ἦταν μόνον τὸ νὰ παραθέσω τὸν διάλογο μέσα ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Πατρολογία, χωρὶς κὰν νὰ τὸν σχολιάσω καὶ νὰ γράψω τὸ παραμικρὸ ὑπὲρ ἤ κατὰ τοῦ Σαρακηνοῦ ἤ τοῦ Χριστιανοῦ.
Ἂν αὐτὸ κάποιους τοὺς ἐνοχλεῖ ἐμένα δὲν μὲ
πειράζει, διότι δὲν ἔκανα τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ ἀναδημοσιεύσω ἕνα διάλογο πού ἦταν ἤδη δημοσιευμένος στὴν Ἑλληνικὴ Πατρολογία.
Εξίσου πολύτιμα και τα επιπρόσθετα στοιχεία που αποστομώνουν την οποιαδήποτε αντίρρηση περί γνησιότητας.
ΑπάντησηΔιαγραφήSto epixirima tou Mousoulmanou omos den apadisate. Mono Deiksate oti o Dialogos einai egyros...O Mousoulmanos apo thn allh parethese kapoia epixirimata enadion tou Avoukara kai oxi toso sthn aksiopistia tou Dialogou...Akoma omos kai h aksiopistia "dixnete" oti einai apo meria tou Xristianikon grapton....
ΑπάντησηΔιαγραφήeyxaristw
Ἀγαπητὲ ἀνώνυμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήἘμεῖς ὅπως πολὺ σωστὰ εἶπες , δείξαμε ὅτι ὁ διάλογος εἶναι ἔγκυρος.
Αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ προβληματίσει τὸν καθένα , εἶναι ὅτι ἀκριβῶς ἔχει πεῖ ἐδῶ ἕνας σχολιαστὴς πρὶν ἀπὸ ἐμένα στὸ ἴδιο ἄρθρο : «ότι όντως δεν υπάρχει στην Αγία Γραφή αναφορά περί του Μωάμεθ, πράγμα το οποίο δείχνει πως όποιος κι αν το ισχυρισθεί, θα λέει αλήθεια, άσχετα αν αυτό το ίδιο το πω εγώ ή ο Θ.Αβουκαράς».
Ὅπως καταλαβαίνεις ἀγαπητὲ φίλε, πέραν ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ διάλογος εἶναι γνήσιος, θεωρῶ ὅτι τὸν κάθε ἀναγνώστη, δὲν θὰ πρέπει νὰ τὸν ἐνδιαφέρει τόσο τὸ ἂν τὸ εἶπε ὁ Θεόδωρος Ἀβουκαρᾶς αὐτὸ ἤ κάποιος ἄλλος, ἀλλὰ ἐκεῖνο ποὺ προέχει, εἶναι τὸ κατὰ πόσο εὐσταθοῦν τὰ ἐπιχειρήματα τοῦ ἑνὸς ἤ τοῦ ἄλλου στὸ διάλογο.
Ὅσο γιὰ τὸ τί παρέθεσε ὁ Μουσουλμάνος, ἐγὼ δὲν τὸ γνωρίζω καὶ οὔτε θέλω νὰ μάθω γιατί ΕΓΩ δὲν ἔγραψα κάτι δικό μου ἐναντίον στὸ «Πιστεύω» του, ἀλλὰ ἁπλῶς παρέθεσα ἕνα κείμενο γραμμένο πρὶν ἀπὸ 12 αἰῶνες.!
Ἐγὼ γνωρίζω ὅτι ἡ Ἁγία Γραφὴ δὲν ἀναφέρει μέσα τὴ λέξη Μωάμεθ καὶ αὐτὸ ἀκριβῶς εἶπε ὁ Θ.Ἀβουκαρᾶς. Ἂν ὁ Μουσουλμάνος (ὅπως λὲς) τὸ βρῆκε τὸ ὄνομα τοῦ Μωάμεθ μέσα στὴν Ἁγία Γραφὴ (πραγματικὰ καὶ ὄχι ὑποθέσεις ὅτι ἦταν καὶ ἐξαλείφθηκε, ἤ , νὰ ἐδῶ τὸ ἔλεγε ἔτσι ἤ ἀλλιῶς , ἀστείους ἰσχυρισμοὺς μόνο καὶ μόνο νὰ ποῦμε ὅτι κάτι εἴπαμε…κ.λ.π), τότε , καὶ μόνον τότε, αὐτὸ θὰ ἀποτελεῖ ἕνα ΣΟΒΑΡΟ ἐπιχείρημα ἐναντίον τῶν ἐπιχειρημάτων τοῦ Θ.Ἀβουκαρᾶ καὶ ἐναντίον τοῦ καθενὸς ποὺ θὰ ἰσχυρισθεῖ τὸ ἴδιο μὲ τὸν Ἀβουκαρᾶ.
Καὶ σοῦ τὸ ξαναλέω, ἂν ὁποιοσδήποτε βρεῖ μέσα στὴν Ἁγία Γραφὴ τὸ ὄνομα Μωάμεθ , ἂς θεωρήσει τὸν παραπάνω διάλογο χωρὶς ἀξία.
Ἂν πέσουμε στὸ λάκκο τῶν ἐρωτημάτων : αὐτὸ τὸ ἔγραψε Χριστιανὸς κ.λ.π , ἤ τὸ ἄλλο τὸ ἔγραψε Νεστοριανός, ζήτω ποὺ καήκαμε.Ἔχουν βάση τὰ ἐπιχειρήματά τους ἤ ὄχι, αὐτὸ μετράει!
Ἐν πάσει περίπτωση , ἐγὼ δημοσίευσα ἕναν διάλογο ποὺ ἦταν ἤδη δημοσιευμένος.
Σου ξανασημειώνω ὅτι εἶχα γράψει πιὸ πάνω : «Σέβομαι τὸ «Πιστεύω» ὅλων τῶν ἀνθρώπων».
Συγχαρητήρια για το ιστολόγιο, κ. Ερευνητή και καλή αρχή! Πολύ καλό και το άρθρο :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρετε και καλή αρχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το αν αναφέρεται ο Μουχάμμαντ στην Αγία Γραφή παρακαλώ δείτε εδώ:
“Ευαγγέλιο” του Βαρνάβα και ισλαμική προπαγάνδα http://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/01/01/barnabas-gospel/
Αναφέρεται ο Μωάμεθ στο Δευτερονόμιο 18:18; http://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/02/17/2009/12/30/deut-18-18/
Η απελπισμένη απολογητική του Ισλάμ-3: Ο “περικλυτός” Μουχάμμαντ που τον προφήτεψε ο Ιησούς! http://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/02/17/2010/03/23/periklytos-muhammad-exp/
ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ Ο ΜΟΥΧΑΜΜΑΝΤ ΣΤΟ «ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ»; http://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/05/12/muhammad-songofsongs/
Δείτε ακόμα: Νόθευσαν οι Χριστιανοί την Αγία Γραφή; http://greekmurtadeen.wordpress.com/2009/12/18/corrupted-scriptures1/
Η "απάντηση" του Άχμεντ Ελντίν μόνο απάντηση δεν είναι. Έτσι απαντάει συνήθως, μη-απαντώντας.
Φίλε Μουσουλμάνε, το ότι πιστεύουμε διαφορετικά, δεν με εμποδίζει από το να σε αποκαλέσω φίλο. Όμως χάρη της αλήθειας, θα ήθελα να σου πω τα εξής. Αναφορικά με το θέμα της αξιοπιστίας της Αγίας Γραφής, σας έχουν απαντήσει με μια σειρά εξαιρετικών άρθρων εδώ… http://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/05/29/daylos-zervos
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια κανένα αρχαίο σύγγραμμα δεν έχουμε το ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ του. Αυτό όμως δεν σημαίνει και νοθεία. Διαφορετικά, πρέπει να καταδικάσουμε ΟΛΟΚΛΗΡΗ την αρχαιοελληνική γραμματεία αλλά και ΠΛΗΘΟΣ άλλων γραπτών, των οποίων δεν έχουμε τα πρωτότυπα. Και πως άλλωστε να τα είχαμε! Μάλιστα, ο αριθμός των χειρογράφων, των παραθεμάτων, των κωδίκων, των μεταφράσεων κτλ, είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ. Αυτό σημαίνει ότι η κριτική έρευνα έχει καταλήξει στα συμπεράσματά της. Εμείς, ως Ορθόδοξοι χριστιανοί, δεν έχουμε ως πηγή πίστεως ένα βιβλίο μόνο, αλλά αυτήν την ίδια την Εκκλησία που παράγει (κατά τρόπον τινά) αγίους, ως ένα αγγειοπλαστείο του θεού. Η πίστη μας στηρίζεται ΚΑΙ στην Γραφή. Παρόλα αυτά, προχωρώ στην δημοσιοποίηση των στοιχείων που διαθέτουμε χάρη στην επιστήμη της παπυρολογίας και του ιδιαίτερου κλάδου της, της κριτικής των κειμένων.
Συγκεκριμένα, για την Καινή Διαθήκη……
(Robben)
Η προσπάθεια ανασύστασης του κειμένου της Καινής Διαθήκης έγινε από την φιλολογική επιστήμη με τους δύο κλάδους της που αφορούν την Κριτική των κειμένων και την Ιστορία της Χειρόγραφης Παράδοσης των Αρχαίων Κειµένων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Καινή διαθήκη διασώζεται σε περίπου 5.300 αντίγραφα του Αρχαίου Ελληνικού. 24000 είναι τα χειρόγραφα των μεταφράσεων που έχουν βρεθεί. Πέρα όλων αυτών, έχουμε και τα παραθέματα των ευαγγελίων στα μεταποστολικά συγγράμματα. Όπως για παράδειγμα ο Ειρηναίος έχει περιλάβει στα έργα του 1.819 παραθέµατα, ο Ιουστίνος ο Μάρτυς 330, ο Κλήµης Αλεξανδρείας 2.406, ο Ωριγένης 17.922, ο Τερτυλλιανός 7.258, ο Ιππόλυτος 1.378, και ο Ευσέβιος 5.176.
Τα κυριότερα τα οποία μας σώζονται είναι ο πάπυρος της συλλογής του John Ryland, που χρονολογείται γύρω στο 130 µ.Χ.. Ο πάπυρος Bodmer II. Οι πάπυροι Chester Beatty γύρω στο 200 μ Χ, ο Βατικανός κώδικας γύρω στο 325 µε 350 µ.Χ.. Ο Σιναϊτικός κώδικας που γράφτηκε γύρω στο 350 µ.Χ. Ο Αλεξανδρινός κώδικας, γύρω στο 400 µ.Χ., ο κώδικας του Εφραίµ του Σύρου αρχές του 5ου αιώνα και τον κώδικα του Bezaπερίπου στο 450 µ.Χ., ο οποίος έχει δύο στήλες. Μία με το ελληνικό κείμενο και μία με το λατινικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αριθμός όλων των χειρογράφων είναι ο μεγαλύτερος από κάθε άλλο αρχαίο έργο που θεωρείται αξιόπιστο, αλλά και ο χρόνος συγγραφής και αντιγραφής είναι πολύ μικρότερος από κάθε άλλο αρχαίο έργο.
(Robben)
Ο F.F. Bruce
ΑπάντησηΔιαγραφή‘’ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ Είναι άραγε αξιόπιστα;’’, στην σελίδα 8 αναφέρει…………
‘’ο όγκος του ιστορικού υλικού, που σήμερα έχουμε στη διάθεσή μας, είναι τόσο μεγάλος και τόσο πειστικός, που κανένας δεν μπορεί με λογικά επιχειρήματα ν’ αρνηθεί την χρονολόγηση των περισσότερων έργων της Καινής Διαθήκης στον πρώτο αιώνα, οποιεσδήποτε κι αν είναι οι φιλοσοφικές του προκαταλήψεις. Οι μαρτυρίες για τα κείμενα της Καινής Διαθήκης είναι πολύ περισσότερες από εκείνες για τα περισσότερα έργα των κλασσικών συγγραφέων, την αυθεντικότητα των οποίων κανένας δεν αμφισβητεί’’.
Ενώ στις σελίδες 10-11 συνεχίζει γράφοντας…………….
‘’ Μαρτυρία άλλου είδους παρέχεται από τους υπαινιγμούς και περικοπές βιβλίων της Καινής Διαθήκης σε άλλα πρώιμα κείμενα. Οι συγγραφείς, που είναι γνωστοί σαν Αποστολικοί Πατέρες, έγραψαν κυρίως μεταξύ του 90 και 160 μ.Χ., και στα έργα τους βρίσκουμε υλικό όπου φαίνεται η γνωριμία τους με τα περισσότερα από τα βιβλία της Καινής Διαθήκης…..Όσον αφορά τους Αποστολικούς Πατέρες το όλο υλικό είναι συγκεντρωμένο και γίνεται η εκτίμησή του σ’ ένα έργο με τίτλο «The New Testament in the Apostolic Fathers», όπου καταγράφονται οι ανακαλύψεις μιας επιτροπής της Oxford Society of Historical Theology, το 1905’’.
‘’Οι παραλλαγές για τις οποίες υπάρχουν αμφιβολίες μεταξύ των κριτικών του κειμένου της Καινής Διαθήκης δεν θέτουν θέμα ιστορικού υλικού ή Χριστιανικής πίστης και ζωής……Ανακεφαλαιώνοντας, μπορούμε να παραθέσουμε την ετυμηγορία του Sir Frederic Kenyon, ενός λόγιου που η ικανότητά του να κάνει δηλώσεις για τα αρχαία χφφ δεν έχει άλλη δεύτερη:
«Το διάστημα, λοιπόν, ανάμεσα στο χρόνο της αρχικής συγγραφής και των πρώτων εκτεταμένων μαρτυριών είναι τόσο μικρό, που στην πραγματικότητα είναι αμελητέο. Και το τελευταίο στήριγμα για οποιαδήποτε αμφιβολία, για το κατά πόσο οι Γραφές έχουν φτάσει σε μας όπως ακριβώς γράφτηκαν, έχει τώρα γκρεμιστεί. Τόσο η αυθεντικότητα όσο και η γενική αρτιότητα των βιβλίων της Καινής Διαθήκης πρέπει να θεωρείται αποδεδειγμένη»
(The Bible and Archaeology (1940), sel. 288 ep.)
(Robben)
Ο Paul D. Wegner τονίζει ότι ο τεράστιος αριθμός των χειρογράφων βοηθά στον εντοπισμό των λαθών κατά την αντιγραφή και την επίλυση τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή"The plethora of New Testament manuscripts is a great benefit when trying to determine the original reading of the New Testament, for it is easier to sift through and evaluate the various extant [existing and known] readings than to emend [correct] texts with no evidence"
(Paul D. Wegner, A Student's Guide to Textual Criticism of the Bible, p. 41)
Οι Westcott and Hort (οι οποίοι στην εποχή τους δεν είχαν τα χειρόγραφα που ανακαλύφθηκαν στον 20 ο αι) αναφέρουν ότι μόλις το 1/60 επί του συνόλου της Καινής διαθήκης έχει αμφίβολες λέξεις.
‘’The words in our opinion still subject to doubt only make up about one sixtieth of the whole New Testament’’
(The New Testament in the Original Greek, Macmillan, 1881, vol. 1, p. 2).
Ακόμα η όποια ‘’ουσιαστική διαφοροποίηση’’ μόλις και μετά βίας φτάνει στο 1/1000 του κειμένου.
‘’The amount of what can in any sense be called substantial variation, is but a small fraction of the whole residuary variation, and can hardly form more than a thousandth part of the entire text [of the New Testament]. (vol. 1, p. 2)’’
Ίδιο έργο.
(Robben)
O Sir Frederick Kenyon αναφέρει ότι όλες οι ανακαλύψεις και οι μελέτες αποδεικνύουν την αυθεντικότητα των Γραφών……..
ΑπάντησηΔιαγραφή‘’It is reassuring at the end to find that the general result of all these discoveries and all this study is to strengthen the proof of the authenticity of the Scriptures’’
(qtd. in Paul D. Wegner, Textual Criticism of the Bible, p. 25)
Ο Jack Finegan αναφέρει ότι η δουλειά των αντιγραφέων ήταν στο σύνολο της προσεκτική.
‘’The work of the copyists of the NT [New Testament] was, on the whole, done with great care and fidelity. (p. 55)’’
Encountering New Testament Manuscripts (Eerdmans, 1974).
Οι J. K. Elliott και Ian Moir αναφέρουν ότι τα χειρόγραφα είναι τόσα πολλά που θα ήταν ανόητο αν λέγαμε ότι δεν μπορούν να παρουσιάσουν το αρχικό κείμενο.
‘’It is worth stating now that unless a foolproof case can be made that all of the many surviving manuscripts have failed to preserve the original text, then it should not be necessary to resort to guesswork which can lead to a modern rewriting of the New Testament text. (p. 7)’’
Manuscripts and the Text of the New Testament, T & T Clark, 1995).
Ακόμα ότι η ανασύσταση του κειμένου μπορεί να γίνει από τα πολλά χειρόγραφα, αλλά και από τα παραθέματα των αποστολικών πατέρων της εκκλησίας.
‘’Not only do we have many manuscripts and many manuscripts of an early date but recent scholarly attempts to edit the New Testament text is done with the confidence that the original text is there to be discovered in the manuscripts. Sometimes editors reach different conclusions, sometimes an editorial judgment is questionable, but behind the debate the assumption is that the manuscripts, supported or supplemented by the version and by quotations in the writings of the [Church] Fathers, will yield the original text. (p. 94)’’
Manuscripts and the Text of the New Testament, T & T Clark, 1995).
(Robben)
Ο Philip W. Comfort αναφέρει ότι η ανασύσταση μπορεί να γίνει από τα χειρόγραφα τα οποία και βρίσκονται σε εξαιρετική κατάσταση.
ΑπάντησηΔιαγραφή‘’I am optimistic because we have many early manuscripts of excellent quality and because our view of the early period has been getting clearer and clearer. I believe it is possible to recover the original text of the Greek New Testament. (p. 20)’’
Quest for the Original Text of the New Testament (Wipf and Stock, 1990, 1992)
Ο Bruce M. Metzger αναφέρει ότι ο χρόνος της συγγραφής του αυθεντικού κειμένου από μερικά χειρόγραφα είναι σχετικά μικρός και επομένως τα χειρόγραφα είναι αξιόπιστα.
On the contrary, the time between the composition of the books of the New Testament and the earliest extant [existing] copies is relatively brief . . . several papyrus manuscripts of portions of the New Testament are extant that were copied within a century or so after the composition of the original documents. (Metzger and Ehrman, p. 51)
Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption, and Restoration(Oxford UP, 2005)
(Robben)
Ακόμα αναφέρει ότι ακόμα και αν όλες οι πηγές χάνονταν, τα παραθέματα των αποστολικών πατέρων θα ήταν αρκετά για την ανασύσταση του αρχικού κειμένου.
ΑπάντησηΔιαγραφή‘’Indeed, so extensive are these citations that if all other sources for our knowledge of the text of the New Testament were destroyed, they would be sufficient alone for the reconstruction of practically the entire New Testament. (p. 126)’’
Ίδιο έργο.
Ακόμα αναφέρει ότι οι διαφοροποιήσεις είναι πολύ σπάνιες και επισημαίνονται στις Γραφές.
"Yes, yes, that's correct, and scholars work very carefully to try to resolve them by getting back to the original meaning. The more significant variations do not overthrow any doctrine of the church. Any good Bible will have notes that will alert the reader to variant readings of any consequence. But again, these are rare." (p. 65).
The Case for Christ (Zondervan, 1998).
Ο ίδιος αναφέρει ότι οι μελέτες του στο κείμενο των Γραφών τον έκαναν πιστό στον Χριστό.
‘’I've asked questions all my life. I've dug into the text, I've studied this thoroughly, and today I know with confidence that my trust in Jesus has been well placed."
(p. 71)
Από το ίδιο έργο.
ο Paul D. Wegner αναφέρει ότι τα χειρόγραφα βεβαιώνουν ότι το κείμενο που έχουμε στα χέρια μας σήμερα είναι πάρα πολύ κοντά στο αυθεντικό.
‘’Careful examination of these manuscripts has served to strengthen our assurance that modern Greek and Hebrew critical texts are very close to the original autographs, even though we do not have those autographs. (p. 301)’’
(Robben)
Ακόμα παραθέτω από το Γ΄ κεφάλαιο του βιβλίου "The case for Christ" του Lee Strobel..........
ΑπάντησηΔιαγραφή‘’……H παιδεία του Metzger περιλαμβάνει ένα Μaster από τη Θεολογική Σχολή του Princeton, καθώς και ένα Μaster συν ένα διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Princeton. Του έχουν επίσης απονεμηθεί τιμητικά διδακτορικά πτυχία από 5 Κολλέγια και Πανεπιστήμια περιλαμβανομένων και των Πανεπιστημίων St. Andrews στη Σκωτία, Münster University στη Γερμανία και Potchefstroom στη Νότια Αφρική.
Το 1969 ήταν resident scholar (τακτικός επιστήμων) του Tyndale House στο Cambridge της Αγγλίας, το 1974 visiting fellow (επισκεπτόμενο μέλος) στο Clare Hall του Πανεπιστημίου του Cambridge και το 1979 στο Wolfson College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Σήμερα είναι επίτιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Princeton μετά από καριέρα 46 χρόνων διδασκαλίας σ' αυτήν της Καινής Διαθήκης………..«Εκείνο που η Καινή Διαθήκη έχει υπέρ της, ιδίως όταν τη συγκρίνουμε με άλλα αρχαία γραπτά, είναι ο εξαιρετικά μεγάλος αριθμός αντιγράφων τα οποία έχουν διασωθεί»………… Το σπουδαιότερο είναι ο Codex Sinaiticus (Σιναϊτικός Κώδικας), ο οποίος είναι το μόνο κείμενο γραμμένο εξολοκλήρου με κεφαλαία γράμματα, και ο Codex Vaticanus (Κώδικας του Βατικανού), ο οποίος δεν είναι τόσο πλήρης. Και οι δύο ανάγονται στο 350 περίπου μ.Χ.»………… Το τελικό συμπέρασμα του Metzger ήταν το εξής: «Το τελευταίο στήριγμα για οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με το αν οι Γραφές έχουν ουσιαστικά περιέλθει σ' εμάς όπως γράφτηκαν έχει τώρα πια καταρριφθεί»……………. Ο αριθμός φαίνεται μεγάλος, αλλά αυτό είναι παραπλανητικό εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο μετρώνται οι παραλλαγές», είπε. Και μετά εξήγησε ότι, αν μία λέξη ήταν γραμμένη ανορθόγραφα σε δύο χιλιάδες χειρόγραφα, αυτό μέτραγε σαν δύο χιλιάδες λάθη…………………..οι επιστήμονες εργάζονται πολύ προσεκτικά για να τις εξομαλύνουν, ανατρέχοντας στην αρχική σημασία. Ακόμη και οι πιο ουσιαστικές παραλλαγές δεν ανατρέπουν κανένα δόγμα της εκκλησίας. Κάθε καλή Αγία Γραφή θα έχει υποσημειώσεις, οι οποίες θα ειδοποιούν τον αναγνώστη για το ότι υπάρχουν εναλλακτικά κείμενα με συνέπειες στο νόημα. Αλλά και πάλι αυτό είναι σπάνιο».
Τόσο σπάνιο που οι επιστήμονες Norman Geisler και William Nix συμπεραίνουντα εξής: «Η Καινή Διαθήκη, λοιπόν, όχι μόνο έχει διασωθεί σε πολύ περισσότερα αντίγραφα απ' ό,τι οποιοδήποτε άλλο βιβλίο από την αρχαιότητα, αλλά έχει διασωθεί και σε πιο αυθεντική μορφή απ' ό,τι οποιοδήποτε άλλο μεγάλο βιβλίο -μία μορφή η οποία είναι κατά 99,5% αδιάφθορη»
(Robben)
Έχουμε εκατοντάδες παραθέματα από τα Ευαγγέλια στα μεταποστολικά γραπτά, κάτι που μαρτυρά την ύπαρξη των ευαγγελίων στον πρώτο αποστολικό αιώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκρίνετε Κλήμης Ρώμης, Α Κορινθίους επιστολή γραμμένη το 92-96 μ Χ
Κεφάλαιο ΧΙΙΙ, 2, με Ματθαίο 5.7, Λουκάς 6.31,37.
Κεφάλαιο XLVI, 8 με Λουκά 17,2 και Μάρκο 9,42.
Ιγνάτιος 107 μ Χ Προς Σμυρναίους I, με Ματθαίο 3,15. Προς Πολύκαρπον II ,2 με Ματθαίο 10,16.
Ακόμα περισσότερα αποδεικτικά, μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο του F.G. Kenyon, Our Bible and the Ancient Manuscripts.
http://www.archive.org/stream/MN41613ucmf_0/MN41613ucmf_0_djvu.txt
(Robben)
Ο καθηγητής, κος Χριστίδης, συνοψίζει τα στοιχεία που έχουμε στα εξής…..
ΑπάντησηΔιαγραφή5.300 αντίγραφα του αρχαίου ελληνικού κειμένου .
10.000 χειρόγραφα της Λατινικής μεταφράσεως
9.300 τα χειρόγραφα των λοιπών μεταφράσεων
88 πάπυροι
267 κεφαλαιογράμματα κείμενα
2764 μικρογράμματα γραφής
Η απόσταση μεταξύ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ και χειρογράφων είναι ΜΟΝΟ 250 χρόνια (σε σχέση με άλλα συγγράμματα ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ αποδεκτά, τα 250 χρόνια είναι ελάχιστο διάστημα).
20.000 είναι οι στίχοι όλης της Καινής Διαθήκης.
Αμφισβητούμενη γραφή στους 40 (0,2% φθορά).
Οι όποιες ‘’διαφορές’’ είναι μόνο σε παράληψη ή προσθήκη άρθρου ή συνδέσμου κτλ.
Άρα, το να λέμε ότι επειδή δεν έχουμε τα πρωτότυπα άρα η Καινή Διαθήκη είναι αναξιόπιστη, δεν ισχύει. Είναι το πιο αξιόπιστο βιβλίο και με βάση τα αριθμητικά δεδομένα!!
Και οι επιστολές, είναι σαφέστατα αξιόπιστες και αυτές. Αναφέρω ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ, τι γράφει ο Τρεμπέλας για την προς Ρωμαίους επιστολή.
«Εντεύθεν, η γνησιότης της προς Ρωμαίους, ΜΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΘΕΙΣΑ και υπ αυτού του Baur, εγένετο γενικώς δεκτή ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΘΕΙΣΑ υπο κριτικών ΠΑΣΗΣ ΑΠΟΧΡΩΣΕΩΣ. Παλαιότερον διημφεσβητηθη υπο του Bruno Bauer, Loman, Steck και τινών άλλων, των οποίων όμως τα επχειρήματα ΔΕΝ ΗΞΙΩΘΗΣΑΝ ΣΟΒΑΡΑΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ». (Υπόμνημα εις τας επιστολάς, Α Τόμος, σελ 30).
(Robben)
Αναφορικά με τον Μωάμεθ, πάλι σας έχουν απαντήσει. Απλά θα πω, ότι εάν υπήρχε αναφορά για τον Μωάμεθ, αυτή θα υπήρχε έστω και σε ΕΝΑ από τα χιλιάδες χειρόγραφα, ή θα αναφέρονταν έστω από κάποιον εκκλησιαστικό συγγραφέα, ή ακόμα και από την Παλαιά Διαθήκη, όπως αναφέρεται προφητικά ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ή ο βασιλιάς Ιωσίας, ή ακόμα και η μητέρα του Ιησού. Ο Θεός ἐδωσε επαγγελία στον Αβραάμ, ότι θα αποκτούσε παιδί από την Σάρα και όχι την Άγαρ, όπως λανθασμένα υπέθεσε ο Αβραάμ. Το σπέρμα και η ευλογία στα έθνη θα έρχονταν από τον Ισαάκ και όχι τον Ισμαήλ. Άλλωστε, δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ λόγος απόκρυψης του Μωάμεθ από την Αγία Γραφή ή τους πατέρες της εκκλησίας. Αφού τα κείμενα μας ΠΡΟΥΠΑΡΧΟΥΝ του Μωάμεθ. Ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων στις Κατηχήσεις του, αναφέρει ΠΛΗΘΟΣ προσώπων από την Παλιά Διαθήκη και παραδείγματα από αυτήν, αλλά πουθενά δεν μιλάει για τον Μωάμεθ.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Robben)
Einai pragmatika periergo na anafereste sthn Kainh Diathikh san ena aksiopisto vivlio otan sthn ousia oi eidikoi sthn pliopsifia tous lene to aditheto...Parousiazete thn meiopsfifia kai oxi thn pleiopsfia...Kai mono oti ta keimena tou Paulou ( opou sthn epoxh tou exoume xiliades "xristianismous") einai noritera apo ta eyaggelia ayto leei polla os pros pia apopsh sxhmatistikan to logia tou Ihsou....
ΑπάντησηΔιαγραφήO -Chalil loves Jesus - apo thn allh exei dextei apadiseis apo ton Mousoulmano apologhth Eldin kai sta dio arthra pou exei valei sto istologio tou kata thn apousia tou greekmurtad..An o Eldin apadaei mono "gia na apadaei" tote ofeilei o Chalil na to apodiksei kai oxi apla na to leei....legodas to den apodikniei kai den simenei tipota..
Oson afora peri Moameth sthn agia grafh, to oti den anaferete den simenei tipota apolitos gia thn egyrotita tou Islam...Kai pali edw o Mousoulmanos Apologitis apadise sta legomena tou Riginioth, oti o Moameth den yparxei sthn Agia Grafh, edw....http://www.youtube.com/watch?v=ZSKnlhERb-8
Είναι πραγματικά περίεργο να μην λαμβάνετε υπόψη τι λέει η κριτική του Κειμένου. Η Αγία Γραφή αντιμετωπίστηκε ως ένα φιλολογικό έργο όπως όλα τα άλλα. Και τα συμπεράσματα τα δημοσίευσα στο προηγούμενο μήνυμά μου. Δεν είναι ανάγκη να επαναλαμβάνομαι. Όλοι οι παραπάνω μόνο μειοψηφία ΔΕΝ είναι αγαπητέ μου. Δεν εκφράζουν πουθενά την άποψή τους, αλλά πάντα σε αρμονία με την υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα. Αν θέλουμε να είμαστε ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ, και όχι απλά να κατηγορήσουμε ένα βιβλίο που αγνοούμε (σε σας αναφέρομαι αγαπητέ μου), πρέπει να βλέπουμε σε όλα τα δεδομένα. Εμείς έχουμε τα παραπάνω στοιχεία στα ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΤΕ. Αντι αυτού, εμείς απαντάμε στα δικά σας. Αν αγαπάτε την αλήθεια, θα πρέπει να τα δείτε και να τα αξιολογήσετε μαζί με τα παραπάνω στοιχεία, και να μην αναλώνεστε σε ήδη απαντημένα θέματα από πλευράς των Χριστιανών. Στον πρώτο αποστολικό αιώνα έχουμε ΜΙΑ εκκλησία και όχι ‘’χιλιάδες χριστιανισμούς’’. Προφανώς θα αναφέρεστε σε ΑΙΡΕΣΕΙΣ των οποίων η διδασκαλία καταδικάζεται ΣΤΙΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ του απ Παύλου. Οι οποίες δεν είναι ‘’χιλιάδες’’ όπως γράφετε. Αυτό που λέτε ότι «τα κείμενα του Παύλου είναι νωρίτερα από τα ευαγγέλια, αυτό λέει πολλά ως προς ποια άποψη σχηματίστηκαν τα λόγια του Ιησού», αποτελεί ΑΥΘΑΙΡΕΤΟ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ. Καταρχήν, δεν ισχύει κατά πάντα, διότι πρόκειται για πολλά γραπτά. Γράφτηκαν ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ σχεδον. Πχ την εποχή που έγραφε ο απ Παύλος την προς Τιμόθεον, ΗΔΗ υπήρχε το ευαγγέλιο του Ματθαίου. Όμως αυτό που λέτε, δεν αποδεικνύει τίποτα. Αν νομίζετε ότι τα λόγια του Ιησού «σχηματίστηκαν»αργότερα, καλείστε να το ΑΠΟΔΕΙΞΕΤΕ. Αποδείξεις παρακαλώ για τον ισχυρισμό σας. Άλλωστε ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ διαφορά μεταξύ διδασκαλίας του απ Παύλου και των 4 ευαγγελίων. Να σας ενημερώσω ότι ο απ Παύλος πήρε έγκριση από τους ίδιους τους αποστόλους που είδαν τον Κύριο, να κηρύττει, αφού πρώτα τους έκανε γνωστή την διδασκαλία που πήρε κατά αποκάλυψη του Χριστού. Αναφέρει λοιπόν ο ίδιος ο απ Παύλος…. «Ανέβην κατά αποκάλυψη, και παρεστησα προς αυτούς το ευαγγέλιο το οποίο κηρύτω μεταξύ των εθνών, κατ ιδίαν προς τους επισημοτέρους…και αφού εγνώρισαν την χάρη την δοθείσα εις εμέ, Ιάκωβος και Κηφάς και Ιωάννης, οι θεωρούμενοι οι είναι στύλοι, ΔΕΞΙΑΣ ΕΔΩΚΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΙΣ ΕΜΕ….» (Γαλάτας, β, 2.9). Επομένως, δεν υπάρχει διαφωνία. Άλλωστε, ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΝΑ λόγο να παραποιήσουν τα λόγια του Ιησού και μάλιστα ΟΝΤΕΣ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟ από τους Ιουδαίους και αργότερα από τους εθνικούς.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Robben)
O θεολόγος Θ. Ρηγινιώτης έχει απαντήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας επικολλώ τα σχετικά αποσπἀσματα από εδώ…http://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/03/27/bible-authors/
(Robben)
Συνεχίζω ....
ΑπάντησηΔιαγραφή«Στο άρθρο σου http://islamforgreeks.org/2010/03/09/new-testament-unreliability-part-1/ έχεις συγκεντρώσει τις απόψεις από ένα σωρό αιρετικούς μελετητές, οι οποίοι εκφράζουν τις θεωρίες τους για την πατρότητα των βιβλίων της Καινής Διαθήκης, τις έχεις τιτλοφορήσει “κριτική αντιμετώπιση της ΚΔ” και τις προβάλλεις θριαμβευτικά ως επιστημονικά ορθές…
Θεωρείς δηλαδή ότι οι δυτικοί επιστήμονες του 19ου και 20ού αιώνα ξέρουν καλύτερα από τους χριστιανούς του 1ου, 2ου, 3ου αιώνα κ.τ.λ., οι οποίοι αποδέχτηκαν τα βιβλία της ΚΔ ως έργα των συγκεκριμένων συγγραφέων ΚΑΙ ως αυθεντικές πηγές της διδασκαλίας και της ζωής του Χριστού.
Ξεχνάς όμως να μας πεις πώς οι νεώτεροι αιρετικοί επιστήμονες “αποδεικνύουν” αυτά που υποστηρίζουν με τόσο σθένος. Για να δώσω ένα παράδειγμα, είναι εύκολο να πω ότι “πιθανόν” ο Λουκάς π.χ. να έγραψε τις Πράξεις, “πιθανόν και όχι” κ.τ.λ. Και πώς ορίζω το πιθανόν; Μέσα στο “πιθανόν” μπορώ να κλείσω ό,τι θέλω. Και: δεν μετράνε καθόλου οι αρχαίοι μελετητές, που ομόφωνα δέχτηκαν το Λουκά ως συγγραφέα των Πράξεων;»
(Robben)
Συνεχίζω....
ΑπάντησηΔιαγραφή«Επίσης, για να μην μακρυγορούμε με τους αναπόδεικτους ισχυρισμούς του κάθε «κριτικού», αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε έναν κατάλογο από επιχειρήματα που δεν μπορούν να γίνουν δεκτά, και τα οποία είναι τα εξής:
* Δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη ως αμφιβολία πατρότητας, το γεγονός ότι ένα κείμενο γράφεται με υπόδειξη του παραδοσιακού συγγραφέα. Εάν οι επιστολές της αιχμαλωσίας γράφτηκαν με υπόδειξη και έλεγχο από τον Παύλο επειδή οι συνθήκες της φυλακής δεν του επέτρεπαν να τις γράψει ο ίδιος, τότε είναι Παύλειες. Αν το «Κατά Ιωάννη ευαγγέλιο» είχε γραφτεί από έναν στενό μαθητή του Ιωάννη υπό τις οδηγίες του αποστόλου (όπως γράφει ο Green, άποψη η οποία χρησιμοποιείται κατά της αξιοπιστίας της Α.Γ.), τότε είναι του Ιωάννη.
* Επιχειρήματα του στυλ: “όλες οι παραδόσεις για το ποιος έγραψε κάτι, είναι από τη μετέπειτα ζωή της εκκλησίας” (Ράιτ), δεν λένε τίποτα. Αυτό είναι σχεδόν δεδομένο σε πάρα πολλές περιπτώσεις κειμένων ή ιστορικών μαρτυριών γενικότερα. Υπάρχουν πολλά ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα που η (γραπτή) μαρτυρία που έχουμε γι’ αυτά μπορεί να έρχεται 2 ή 3 αιώνες μετά. Για παράδειγμα ο Αλκιμένης, ήταν ένας τραγικός ποιητής από τα Μέγαρα, που αναφέρεται μόνο από το λεξικό της Σούδας και πολλούς αιώνες μετά. Επίσης, ο Ανδροσθένης, ήταν ένας Αθηναίος ανδριαντοποιός του τέλους του 3ου π.Χ. αιώνα και αναφέρεται μόνο από τον Παυσανία 5 αιώνες μετά. Θα αμφισβητήσουμε όλους αυτούς επειδή δεν έχουν διασωθεί γραπτές μαρτυρίες της εποχής τους;
* Επίσης το να λέμε: “Το ίδιο το βιβλίο είναι ανώνυμο, και δεν κάνει καμία δήλωση σχετικά με το συντάκτη του” (Drane), δεν σημαίνει τίποτε, καθώς ακόμη και να έλεγε ποιος ήταν ο συγγραφέας θα μπορούσε να μην είναι αλήθεια.
* Επιχείρημα ανάξιο λόγου είναι επίσης ότι: “στο τέλος αποκλίνουσες απόψεις, θα συνεχίζουν να υπάρχουν” (Morris). Η απόλυτη ομοφωνία για όλες τις λεπτομέρειες και τα ζητήματα που προκύπτουν επάνω σε θέματα ιστορίας είναι κάτι εντελώς απίθανο έτσι ή αλλιώς. Αυτό έλειπε να μείνουμε σε αυτό, περιμένοντας απόλυτες ομοφωνίες.
* Επίσης όταν ο συγγραφέας δεν παίρνει σαφή θέση και λέει απλά: “Πολλοί συντηρητικοί λόγιοι υποστήριξαν” (Kelly), δεν υπάρχει τρόπος να μετρηθεί αυτή η ασαφής τοποθέτηση.
* Επιπροσθέτως, η χρήση της λέξης “πιθανόν” θα θεωρηθεί νορμάλ/κανονική αφού μιλάμε για ιστορικά δεδομένα: π.χ. Για τον Martin Hengel είναι «πιθανόν» ότι ο συντάκτης του ευαγγελίου του Μάρκου, ήταν ένας σύντροφος και διερμηνέας του Πέτρου. Για να φανεί η σημασία αυτής της λέξης, ας υποθέσουμε ότι έγραφε: “Δεν είναι πιθανόν” ή “Δεν είναι τόσο/πολύ πιθανόν να είναι ο συγγραφέας σύντροφος και διερμηνέας του Πέτρου”. Στην περίπτωση αυτή θα ήταν υπερβολή να πιαστούμε από τη λέξη “πιθανόν” και να πούμε ότι έπρεπε να λέει “αποκλείεται” για να την εκλάβουμε αρνητικά.
(Robben)
Συνεχίζω την επικόλληση της απάντησης του καθηγητή...
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ας προχωρήσουμε τώρα στα επιχειρήματα κατά της αξιοπιστίας της Α.Γ. ανά βιβλίο. Καταρχάς, αναλύσαμε όλο το άρθρο του απολογητή του Ισλάμ και κάναμε κατόπιν μια κατάταξη των επιχειρημάτων του κατά της αξιοπιστίας της Κ.Δ. ανά βιβλίο, ώστε να γίνει με συστηματικό τρόπο η αναίρεσή τους.
Στο σχήμα της απάντησης που ακολουθεί, βάλαμε τα επιχειρήματα με τη σειρά που έχουν τα βιβλία της Κ.Δ. στον Κανόνα. Είναι φανερό ότι τα περισσότερα επιχειρήματα αφορούν αμφιβολίες για την αυθεντικότητα του συγγραφέα των βιβλίων.
Μια διατύπωση με τη μορφή: “ΚΑΤΑ Χ 2 (Metzger, Kruse)“
σημαίνει ότι ο απολογητής του Ισλάμ παραθέτει απόψεις ΔΥΟ λογίων κατά κάποιου βιβλίου της Κ.Δ. και τα ονόματά τους είναι αυτά στην παρένθεση.
Από κάτω ακολουθεί πάντα η απάντησή μας με τη μορφή (π.χ.): “ΥΠΕΡ Χ 6“
το οποίο σημαίνει ότι εμείς απαντάμε ΥΠΕΡ της αυθεντικότητας κάποιου βιβλίου της Κ.Δ. με απόψεις ΕΞΙ λογίων κ.ο.κ.
(Robben)
Συνεχίζω...
ΑπάντησηΔιαγραφή1) -=Κ.Δ. 1=- ‘Κατά Ματθαίον’:
Αμφιβολίες για συγγραφέα.
ΚΑΤΑ Χ 6 (Bauckham, Witherington, Green, Metzger, Porter & McDonald, Hengel).
ΥΠΕΡ Χ 8
Χρησιμοποιούμε δύο μαρτυρίες ΥΠΕΡ της αυθεντικότητας του Ματθαίου, που μας έδωσε (άθελά του;) ο μουσουλμάνος απολογητής:
1. Kruse: “για τον απόστολο Ματθαίο ως συγγραφέα…δεν υπάρχει ένας ιδιαίτερα έγκυρος λόγος για να αρνηθούμε αυτή την παράδοση της παλαιάς εκκλησίας”.
2. Blomberg: “τα αποδεικτικά στοιχεία που εξετάστηκαν μέχρι σήμερα («Δομή», «Θεολογία», κλπ) επιτρέπουν τη συγγραφή από τον απόστολο Ματθαίο”.
Επιπλέον:
3. Δεν υπήρχε λόγος να αποδώση η παράδοσις το πρώτον Ευαγγέλιον εις τον Απόστολον Ματθαίον και όχι εις άλλον Απόστολον. Τούτο ήτο η πραγματικότης. Αν υποθέσωμεν ότι το Ευαγγέλιον προήλθεν εκ πλαστογράφου, ούτος θα εξέλεγεν ένα περισσότερον περίοπτον Απόστολον [...] Όλοι οι μάρτυρες ούτοι συμφωνούν εις το να αποδίδουν ρητώς το πρώτον Ευαγγέλιον εις τον Απόστολον Ματθαίον.
‘Κατά Ματθαίον‘, ΘΗΕ, τόμ. 8 (1966), στ. 824.
4. Κατά Ματθαίον: αν και σε κανένα σημείο το ίδιο το βιβλίο δεν λέει ποιος το έγραψε, η παράδοση το αποδίδει άμεσα ή έμμεσα στον Απόστολο Ματθαίο, και ο παραδοσιακός τίτλος στο ελληνικό κείμενο το καλεί Ευαγγέλιό του [...] “σύμφωνα με τον” είναι μια καλύτερη μετάφραση. Είναι δυνατόν να πούμε “όπως το έγραψε ο Ματθαίος,” έτσι ώστε ο πλήρης τίτλος του βιβλίου να είναι «Τα καλά νέα για τον Ιησού Χριστό όπως τα έγραψε ο Ματθαίος ” ή ” Τα καλά νέα, όπως τα έγραψε ο Ματθαίος ” (σελ. 5). Newman, B. M., & Stine, P. C., A handbook on the Gospel of Matthew, UBS handbook series, New York: United Bible Societies 1988.[1]
5. Επειδή λοιπόν δεν είναι απολύτως τεκμηριωμένα και πειστικά τα επιχειρήματα της σύγχρονης κριτικής, πρέπει να επιμείνουμε στην αρχαία εκκλησιαστική παράδοση και να θεωρήσουμε το σημερινό κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο ως επεξεργασία (όχι απλή μετάφραση) ενός αρχικού εβραϊκού πρωτοτύπου από τον ευαγγελιστή Ματθαίο [...] Αν δεχθούμε την άποψη της σύγχρονης έρευνας, ότι το κατά Ματθαίον οφείλεται σε κάποιον ψευδώνυμο συγγραφέα ή παραχαράκτη, είναι απίθανο αυτός να επέλεγε κάποιον σχεδόν άγνωστο μαθητή του Κυρίου, όπως ήταν ο Ματθαίος, για να προσδώσει κύρος στο βιβλίο του.
Παναγόπουλος Ιωάννης, ‘Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη’, Ακρίτας, Αθήνα 1994, σελ. 71
6. Είναι πιθανό ότι το 10:3 είναι μια νύξη για την συγγραφή από τον Ματθαίο. Προσθέτει το “φοροσυλλέκτης» μετά από το όνομά του. Αυτό το αυτομειωτικό σχόλιο δεν βρίσκεται στο κατά Μάρκον. Επίσης ο Ματθαίος δεν ήταν γνωστό πρόσωπο στην Κ.Δ. ή στην πρώτη εκκλησία. Γιατί να έχει αναπτυχθεί τόσο μεγάλη παράδοση γύρω από το όνομά του και το πρώτο αυτό αποστολικό Ευαγγέλιο [αν δεν είναι πραγματικά αυτός ο συγγραφέας]; Utley, R. J. D., New Testament Survey: Matthew – Revelation,Marshall, Texas: Bible Lessons International 2001.[2]
7. Ο Ματθαίος ήταν ιδιαίτερα μετριόφρων όταν έγραψε τη διήγηση του ευαγγελίου του [...] Γνωρίζουμε την πατρότητα του, διότι το όνομά του συνδέεται με όλα τα αρχαία αντίγραφα των χειρογράφων και επειδή οι πρώτοι Πατέρες της Εκκλησίας βεβαιώνουν ομόφωνα ότι αυτός είναι ο συγγραφέας του βιβλίου. Είναι προφανές από το ίδιο το κείμενο ότι ο Ματθαίος έγραψε αυτό το ευαγγέλιο πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του Ναού το 70 μ.Χ. (βλ. Εισαγωγή > Πατρότητα συγγράματος).MacArthur, J., Matthew, Chicago: Moody Press. [3]
8. Δυνάμεθα να είπωμεν ότι ολόκληρος η αρχαία εκκλησιαστική παράδοσις εθεώρει το κατά Ματθαίον ως έργον του εκ των Δώδεκα μαθητών του Ιησού Ματθαίου [...] Το γεγονός ότι ο Ματθαίος, εις εκ των Δώδεκα μαθητών και επομένως αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς του Ιησού Χριστού και του έργου του, εχρησιμοποίησε, κατά την τελικήν (σημερινήν) επεξεργασίαν του Ευαγγελίου του, και το κατά Μάρκον Εύαγγέλιον, δεν είναι μειωτικόν δι’ αυτόν [...] δεδομένου ότι ενωρίτατα η ευαγγελική παράδοσις ήρχισε να λαμβάνη τυποποιημένην μορφήν, πράγμα το οποίον επωφελήθη ο Ματθαίος.
Βούλγαρης Σπ. Χρήστος, ‘Εισαγωγή Εις την Καινήν Διαθήκην’, τόμ. Α΄, Αθήνα 2003, σελ. 134-135.
(Robben)
Συνεχίζω...
ΑπάντησηΔιαγραφή2) -=Κ.Δ. 3=- ‘Κατά Λουκάν’:
Αμφιβολίες για συγγραφέα.
ΚΑΤΑ Χ 2 (McDonald & Porter)
ΥΠΕΡ Χ 4
1. Ούτε το κατά Λουκάν ούτε οι Πράξεις των Αποστόλων κατονομάζουν τον συντάκτη αυτών των δύο τόμων, αλλά οι πληροφορίες από αυτά τα βιβλία και μερικά εξωτερικά ιστορικά στοιχεία μας βοηθούν να καθορίσουμε τον συγγραφέα και το υπόβαθρό του [..] Αυτό το φυλετικό παρασκήνιο είναι σημαντικό επειδή καθιστά τον Λουκά το μόνο μη-Εβραίο συντάκτη της Καινής Διαθήκης. Bock, D. L., The IVP New Testament commentary series: Luke (Lk 1:1). Downers Grove, Ill.: InterVarsity Press 1994.[4]
2. Ο συγραφέας του τρίτου Ευαγγελίου είναι ο συγγραφέας των Πράξεων. Αυτή η θέση είναι τόσο γενικά αποδεκτή από τους κριτικούς όλων των σχολών που δεν χρειάζεται να δαπανηθεί πολύς χρόνος συζητώντας την (σελ. xi) [...] Θα ήταν χάσιμο χρόνου να αναφέρω περισσότερα στοιχεία. Είναι προφανές ότι σε όλα τα σημεία του χριστιανικού κόσμου το τρίτο Ευαγγέλιο είχε αναγνωριστεί ως έγκυρο, πριν τα μέσα του δεύτερου αιώνα, και ότι γενικώς πιστευόταν ότι ήταν έργο του αγ. Λουκά. Κανείς δεν μιλάει με αμφιβολία ως προς αυτό το σημείο [...] Με αυτό το μεγάλο σώμα ιστορικών αποδεικτικών στοιχείων υπέρ του αγ. Λουκά μπροστά μας, το οποίο επιβεβαιώνεται από τις ιατρικές εκφράσεις και στα δύο βιβλία, είναι μάταιο να αναζητούμε έναν άλλο σύντροφο του αγ . Παύλου ο οποίος θα μπορούσε να είναι ο συγγραφέας (σελ. xvi).Plummer, A., A critical and exegetical commentary on the Gospel According to S. Luke, London: T&T Clark International 1896.[5]
3. Εν συντομία, η καλύτερη υπόθεση είναι ακόμη ότι το ευαγγέλιο γράφτηκε από τον Λουκά (σελ. 34). Marshall, I. H., The Gospel of Luke: A commentary on the Greek text, The New international Greek testament commentary, Paternoster Press 1978.[6]
4. Οι παλαιότερες παραδόσεις της Εκκλησίας [...] όλες μαρτυρούν ότι ο συγγραφέας του τρίτου ευαγγελίου είναι ο ίδιος με τον συγγραφέα των Πράξεων, κι ότι το πρόσωπο αυτό ήταν ο αγ. Λουκάς [...] η χρήση του πρώτου πληθυντικού προσώπου (σελ. xv) [...] δείχνει ότι ο συγγραφέας, ο αγ. Λουκάς, είχε και πάλι συμπράξει με τον απ. Παύλο (σελ. xvii). The Pulpit Commentary: St. Luke (H. D. M. Spence-Jones, Ed.), Bellingham, WA: Logos Research Systems, Inc 2004[7]
(Robben)
3) -=Κ.Δ. 4=- ‘Κατά Ιωάννην‘:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Αμφιβολίες για συγγραφέα.
ΚΑΤΑ Χ 2 (Green, Ράιτ)
β) Αμφιβολίες για ΕΝΑΝ συγγραφέα (έγιναν μεταγενέστερες προσθήκες).
ΚΑΤΑ Χ 2 (Metzger, Kruse)
ΥΠΕΡ Χ 6 υπέρ και της αυθεντικότητας και υπέρ του ενός συγγραφέα
1. Όσον αφορά, συνεπώς, τα υπό εξέταση εσωτερικά έμμεσα αποδεικτικά στοιχεία, το συμπέρασμα προς το οποίο συγκλίνουν όλες οι γραμμές της έρευνας παραμένει ακλόνητο, ότι το τέταρτο Ευαγγέλιο γράφτηκε από έναν Παλαιστίνιο Εβραίο, από έναν αυτόπτη μάρτυρα, από τον μαθητή τον οποίον αγαπούσε ο Ιησούς, από τον Ιωάννη τον γιο του Ζεβεδαίου (σελ. xxv) [...] δεν υπάρχει, εκτός από μια αμφισβητήσιμη εξαίρεση, οποιαδήποτε θετική ένδειξη ότι υπήρχε ποτέ αμφιβολία για την αυθεντικότητα του βιβλίου (σελ. xxxii). The Gospel according to St. John (B. F. Westcott & A. Westcott, Ed.), London: J. Murray 1908.[8]
2. Παρόλο που δεν μπορούμε να αποδείξουμε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο απόστολος Ιωάννης ήταν ο συγγραφέας, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν περισσότεροι λόγοι για να εμμείνουμε στην άποψη αυτή από ό, τι σε οποιαδήποτε άλλη (σελ. 1180).
Elwell, W. A., & Beitzel, B. J., Baker encyclopedia of the Bible, Grand Rapids, Mich.: Baker Book House 1988.[9]
3. Η γνησιότητα του Ευαγγελίου αυτού, δηλαδή, το γεγονός ότι ο απόστολος Ιωάννης ήταν ο συγγραφέας του, είναι πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Στη σύγχρονη εποχή, περίπου από το 1820, έχουν γίνει πολλές προσπάθειες να αμφισβητηθεί η γνησιότητα του, αλλά χωρίς επιτυχία. λήμμα “John, Gospel of“, Easton, M., Easton‘s Bibledictionary, Oak Harbor, WA: Logos Research Systems, Inc. 1996[10]
4. Σύμφωνα με την παράδοση της αρχαίας Εκκλησίας, το τέταρτο ευαγγέλιο γράφτηκε από τον απόστολο Ιωάννη, τον γιο του Ζεβεδαίου. Παρά το γεγονός ότι το έργο δεν αναφέρει ονομαστικά τον Ιωάννη (ίσως από μετριοφροσύνη), αρκετά εσωτερικά αποδεικτικά στοιχεία υποστηρίζουν ή τουλάχιστον προτείνουν την πατρότητα της συγγραφής (σελ. 589). λήμμα: JOHN, GOSPEL OF, Myers, A. C., The Eerdmans Bibledictionary, Grand Rapids, Mich.: Eerdmans 1987.[11]
5. Πιθανώς δεν θα υπάρξει ποτέ πλήρης συμφωνία σχετικά με την πατρότητα της συγγραφής. Αλλά όταν η απόλυτη βεβαιότητα είναι ανέφικτη πρέπει να επιλέξουμε με βάση τις πιθανότητες. Στην περίπτωση αυτή, τα αποδεικτικά στοιχεία είναι πολύ περισσότερα υπέρ του αποστόλου Ιωάννη από ό, τι εις βάρος του, και δεν υπάρχει άλλος υποψήφιος που έστω να εμφανίζεται ως πιθανός.
Άρα θα πρέπει να αποδεχθούμε τον Ιωάννη ως τον συγγραφέα (τόμ. 2, σελ. 1100).
Bromiley, G. W., The International Standard Bible Encyclopedia (Revised), Wm. B. Eerdmans 1988.[12]
6. Ενώπιον προβλημάτων όπως αυτά, πολλοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, ενώ ο Ιωάννης μπορεί να παρείχε ένα μεγάλο μέρος του υλικού του Ευαγγελίου, ένας άλλος – πιθανώς ένας από τους στενούς μαθητές του – το έγραψε στην πραγματικότητα. Αλλά μπορούμε ακόμη να υποστηρίζουμε ότι η συγγραφή είναι του Ιωάννη, δεδομένου ότι δεν έχει εγερθεί κανένα αποφασιστικό επιχείρημα εναντίον της, και δεν έχει προσφερθεί καμιά ικανοποιητική εναλλακτική λύση. λήμμα: JOHN, GOSPEL OF, Pfeiffer, C. F.,Vos, H. F., & Rea, J., The Wycliffe Bible Encyclopedia, Moody Press 1975.[13]
(Robben)
4) -=Κ.Δ. 5=- ‘Πράξεις των Αποστόλων’:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμφιβολίες για συγγραφέα.
ΚΑΤΑ Χ 2 (McDonald & Porter)
ΥΠΕΡ Χ4
1. Η εκκλησιαστική παράδοση μαρτυρεί συνεχώς από το δεύτερο αιώνα και μετά ότι ο συγγραφέας είναι ο Λουκάς ο αγαπημένος γιατρός [...] Αυτός ο προσδιορισμός ταυτότητας εξηγεί καλύτερα όλα τα στοιχεία της Καινής Διαθήκης. Larkin, W. J., Briscoe, D. S., & Robinson, H. W., The IVP New Testament commentary series Vol. 5: Acts (Acts 1:1), Downers, Ill., USA: InterVarsity Press 1995.[14]
2. Η θέση αυτού του σχολιολογίου είναι ότι η παραδοσιακή άποψη του Λουκά ως δημιουργού και των δύο τόμων είναι περισσότερο αποδεκτή από οποιαδήποτε από τις εναλλακτικές εξηγήσεις (σελ. 18).
Faw, C. E., Believers church Bible commentary: Acts, Scottdale, PA: Herald Press 1993.[15]
3. Ότι συγγραφέας των Πράξεων είναι ο Λουκάς φαίνεται, κατά την επιχειρηματολογία που επικράτησε στη σύγχρονη έρευνα, από τα λεγόμενα «ημείς-εδάφια» [...] Αυτόν δέχεται ως συγγραφέα τόσο η αρχαία εκκλησιαστική παράδοση [...] όσο και η νεότερη ερευνά…
Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, ‘Εισαγωγή Στην Καινή Διαθήκη’, 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1998, σελ. 246
4. Η παραδοσιακή άποψη ότι στον Λουκά ανήκει η πατρότητα της συγγραφής θεωρείται δεδομένη σε ολόκληρο αυτό το σχολιολόγιο (σελ. 27).
Polhill, J. B., The New American Commentary Vol. 26: Acts, Nashville: Broadman & Holman Publishers 1992.[16]
(Robben)
5 =Κ.Δ. 10=- ‘Προς Εφεσίους’:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμφιβολίες για συγγραφέα.
ΚΑΤΑ Χ 1 (Brown)
ΥΠΕΡ Χ 3
1. Έχει αποδειχθεί, κατά συνέπεια, ότι μόλις η εκκλησία άρχισε να αποδίδει τα συγγράμματα της Καινής Διαθήκης σε ορισμένους συγγραφείς κατονόμασε “ομόφωνα” τον Παύλο ως συγγραφέα της προς Εφεσίους. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ή διαφωνία. Αυτή η συγκεκριμένη απόδοση, ξεκίνησε το τελευταίο μέρος του δεύτερου αιώνα. Αλλά ακόμη και νωρίτερα από τότε, η ύπαρξη της επιστολής και η υψηλή τιμή με την οποία τη συνέδεσε η εκκλησία, ως εμπνευσμένη Γραφή ήταν αναγνωρισμένη παντού. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποκλίνουμε από τις παραδοσιακές αυτές πεποιθήσεις (σελ. 56).Hendriksen, W., & Kistemaker, S. J., Vol. 7: New Testament commentary: Exposition of Ephesians, Grand Rapids: Baker Book House 1995 (c1967)[17]
2. Ο Απόστολος Παύλος έχει οριστεί ως ο συγγραφέας της ίδιας της επιστολής, όχι μόνο στην προσφώνηση (1:1), αλλά και στο σώμα της επιστολής (2:1) [...] Η μαρτυρία της αρχαίας εκκλησίας δείχνει χωρίς εξαίρεση την Επιστολή προς Εφεσίους ως Επιστολή του Αποστόλου Παύλου [...] Ο Renan ονομάζει αυτό Επιστολή “αμφίβολη” [...] [αλλά] Οι αντιρρήσεις έχουν αντικρουστεί τόσο ορθά και τόσο πλήρως ώστε δεν μπορούν πλέον να θεωρούνται ότι αξίζουν σοβαρή προσοχή»(σελ. 9-10). KARL BRAUNE, D. D., THE EPISTLE OF PAUL TO THE EPHESIANS, Bellingham, WA: Logos Research Systems, Inc., 2008 [18]
3. Η γνησιότητα και αυθεντικότητα δεν επιδέχεται καμία εύλογη αμφιβολία. Οι μαρτυρίες της πρώιμης Εκκλησίας είναι ασυνήθιστα ισχυρές και επίμονες [...] και δεν έχουν ποτέ αμφισβητηθεί έως τα σχετικώς τελευταία χρόνια. Οι αντιρρήσεις είναι καθαρά υποκειμενικού χαρακτήρα, κατά κύριο λόγο στηρίζονται σε φαντασιακές αδυναμίες στο στυλ ή εξίσου φανταστικές αναφορές στον πρώιμο Γνωστικισμό, και έχουν αντικρουστεί τόσο ορθά και τόσο πλήρως ώστε δεν μπορεί πλέον να θεωρηθεί ότι αξίζουν σοβαρή προσοχή (σελ. xvi). Ellicott, C. J., St. Paul’s Epistle to the Ephesians, Bellingham, WA: Logos Research Systems, Inc., 2008 [19]
(Robben)
6 =Κ.Δ. 12=- ‘Προς Κολοσσαείς’:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμφιβολίες για συγγραφέα.
ΚΑΤΑ Χ 1 (Brown)
ΥΠΕΡ Χ 4
1. Η μαρτυρία υπέρ της πατρότητας του Παύλου είναι ως εκ τούτου, συντριπτική. Οι μαρτυρίες, τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές, δεν φτάνουν παρά σε ένα συμπέρασμα, δηλαδή, ότι ο Παύλος έγραψε την προς Κολοσσαείς (σελ. 37). Hendriksen, W., & Kistemaker, S. J., Vol. 6: New Testament commentary, Exposition of Colossians and Philemon, Grand Rapids: Baker Book House, 2002[20]
2. Η μαρτυρία της αρχαίας Εκκλησίας, όπως στην περίπτωση της Επιστολής προς Εφεσίους … τάσσεται υπέρ της Παύλειας πατρότητας [...] Κανένα διακριτικό άτομο δεν μπορεί να αμφισβητήσε τη γνησιότητά της ή να «παίξει» κριτικά με αυτήν (σελ. 4). KARL BRAUNE, D. D., A commentary on the Holy Scriptures: Colossians, Bellingham, WA: Logos Research Systems, Inc., 2008[21]
3. (τοποθέτηση για το ζήτημα των εξωτερικών μαρτυριών) …πριν από τα μέσα του δεύτερου αιώνα, υπάρχουν ενδείξεις για τη γενική αποδοχή των επιστολών ως του Αποστόλου Παύλου κατά την περίοδο εκείνη (σελ. xiii). Abbott, T. K. (1909). A critical and exegetical commentary on the epistles to the Ephesians and to the Colossians, New York: C. Scribner’s sons.[22]
4. (τοποθέτηση για το ζήτημα των αμφισβητήσεων λόγω εσωτερικών μαρτυριών)Ίσως είναι καλύτερα να κατανοήσουμε την οποιαδήποτε αλλαγή στον τρόπο σκέψης του Παύλου ως να αντανακλά τη δυναμική ενός μόνο ατόμου το οποίο προτίθεται να επικοινωνήσει θεολογικές πεποιθήσεις με πρακτικούς τρόπους σε διαφορετικά ακροατήρια σε διαφορετικές στιγμές κατά τη διάρκεια μιας μακράς σταδιοδρομίας. Δεν θα έπρεπε να περιμένουμε μια παρόμοια δυναμική να αντανακλάται με τον καιρό στις ίδιες τις δικές μας επιστολές; Εν ολίγοις, λοιπόν, οποιαδήποτε διαφορά στη θεολογική διατύπωση που μπορεί να βρει ο ερμηνευτής στην προς Κολοσσαείς εξηγείται καλύτερα είτε με τη λογοτεχνική στρατηγική του Παύλου ή με τη ζύμωση της ιστορικής και της προσωπικής του κατάστασης.
Wall, R. W., Colossians & Philemon. The IVP New Testament commentary series, (Col 1:1), Downers Grove, Ill.: InterVarsity Press 1993 [23]
(Robben)
7, 8, 9-=Κ.Δ. 15=- ‘Προς Τιμόθεον Α΄‘: -=Κ.Δ. 16=- ‘Προς Τιμόθεον Β΄‘: -=Κ.Δ. 17=- ‘Προς Τίτον‘ («Ποιμαντικές επιστολές»):
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμφιβολίες για συγγραφέα.
ΚΑΤΑ Χ 3 (Witherington, Brown, Metzger)
ΥΠΕΡ Χ 5
1. Η 1η επιστολή προς Τιμόθεο μαζί με την 2η προς Τιμόθεο και την προς Τίτο, ανήκει στην ομάδα των Παύλειων συγγραμάτων που είναι γνωστά ως Ποιμαντικές Επιστολές [...] Τα αποδεικτικά στοιχεία είναι σαφή. Ο απόστολος Παύλος έγραψε τις Ποιμαντικές Επιστολές, όπως η Εκκλησία (μέχρι πρόσφατα), υποστήριζε πάντα. MacArthur, J., 1 Timothy, Chicago: Moody Press 1995 (στο τέλος του εισαγωγικού κεφαλαίου με τον τίτλο: Authorship).[24]
2. Οι εξωτερικές αποδείξεις για τη γνησιότητα των Ποιμαντικών Επιστολών, εκτός από την παράδοση της αρχαίας Εκκλησίας, είναι τόσο πολυάριθμες και αναμφισβήτητες όσο για για τα άλλα γραπτά του αγ. Παύλου. (σελ. 1) [...] Τα εξωτερικά στοιχεία για την αυθεντικότητα των Ποιμαντικών Επιστολών [...] όχι μόνο δεν εποδεικνύουν τίποτα κατά της γνησιότητας των Ποιμαντικών Επιστολών, αλλά μάλλον την επιβεβαιώνουν με εντυπωσιακό τρόπο (σελ. 3) [...] Υπάρχει τέτοια ομοιογένεια στις τρεις επιστολές, που καμιά δεν μπορει να χωριστεί από τις άλλες δύο, και ως εκ τούτου μπορούμε να συμπεράνουμε σωστά την ταυτότητα του συγγραφέα (σελ. 3) [...] υπάρχει μια ολόκληρη περίοδος στη ζωή του Παύλου, στην οποία μπορούμε να τοποθετήσουμε τη συγγραφή των Ποιμαντικών Επιστολών (σελ. 6). J. J. VAN OOSTERZEE, A commentary on the Holy Scriptures: 1 & 2 Timothy. Bellingham, WA: Logos Research Systems, Inc., 2008 [25]
3. Οι μελέτες και του Ellis και του Prior αποδεικνύουν πόσο απέχει από το να είναι “βέβαιη” η περίπτωση ψευδωνυμίας [...]Αν ένας γραφέας εισέρχεται στην εξίσωση “λεξιλόγιο, ιδίωμα, και θεολογική έκφραση δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν με οποιοδήποτε συγκεκριμένο τρόπο για να αποφασίσουμε αν ο Παύλος είναι ο συγγραφέας των επιστολών που του αποδίδονται “[...] Αν θεωρήσουμε ότι μόνος ο Παύλος είναι ο συγγραφέας, οι διαφορές μεταξύ των ποιμαντικών Επιστολών και των άλλων Παύλειων επιστολών (στων οποίων τη συγγραφή έχει συμμετάσχει) μπορεί κάλλιστα να υποδηλώνουν αυθεντικότητα. Είτε έτσι είτε αλλιώς, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι οι ποιμαντικές Επιστολές εκφράζουν τα μηνύματα του Παύλου στους Τιμόθεο και Τίτο και στις εκκλησίες στις οποίες εργάζονταν (σελ. 35). Towner, P., Vol. 14: 1-2 Timothy & Titus. The IVP New Testament commentary series, Downers Grove, Ill.: InterVarsity Press 1994.[26]
4. Εν όψει της γνωστής πρακτικής της πρώτης Εκκλησίας και της αντίθεσης του Παύλου σε μια ψευδώνυμη επιστολή, φαίνεται απίθανο ότι η Εκκλησία θα αποδεχόταν εν γνώσει της μια ψευδώνυμη επιστολή στην Καινή Διαθήκη. Θα παρουσίαζε ηθικό πρόβλημα αν ένας συγγραφέας, γνωρίζοντας την αντίθεση της Εκκλησίας, επέμενε στη συγγραφή μιας ψευδώνυμης επιστολής (σελ. 35). Lea, T. D., & Griffin, H. P., Vol. 34: 1, 2 Timothy, Titus, The New American Commentary, Nashville: Broadman & Holman Publishers 2001, c1992.[27]
5. Το συμπέρασμα, λοιπόν, όσον αφορά τα εσωτερικά σημάδια του στυλ, τρόπου εκφοράς του λόγου, συναισθήματος, δόγματος, περιστασιακών αναφορών σε ανθρώπους, και πράγματα, και τόπους, και θεσμικά όργανα, είναι ότι βρίσκονται σε πλήρη συμφωνία με την εξωτερική μαρτυρία που χωρίς να αμφιβάλλει αποδίδει τις Επιστολές στον απόστολο του οποίου το όνομα φέρουν· και ότι οι ποιμαντικές Επιστολές είναι τα αυθεντικά έργα του Αγίου Παύλου (σελ. viii). H. D. M. Spence-Jones (Ed.), The Pulpit Commentary: 1 Timothy, Bellingham, WA: Logos Research Systems, Inc., 2004[28]
(Robben)
10. -=Κ.Δ. 19=- ‘Προς Εβραίους‘:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμφιβολίες για συγγραφέα.
ΚΑΤΑ Χ 4 (Brown, Metzger, McDonald & Porter)
ΥΠΕΡ Χ 8
Είναι η μοναδική επιστολή που εγείρει ισχυρές διαφωνίες για τον συγγραφέα της. Θα πρέπει να ληφθούν υπόψη:
1) Αμφιβολίες όσον αφορά την πατρότητα της επιστολής ουδέποτε δημιούργησαν σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την αυθεντία, την κανονικότητα, ή την αξιοπιστία της (σελ. 20).
Pentecost, J. D., & Durham, K., Faith that endures: A practical commentary on the book of Hebrews, Grand Rapids, MI: Kregel Publications 2000.[29]
2) Η Ανατολική Εκκλησία (Αλεξάνδρεια, Αίγυπτος) δέχτηκε την πατρότητα συγγραφής του Παύλου (σελ. 2). Utley, R. J. D., Volume 10 – The Superiority of the New Covenant: Hebrews, Marshall, Texas: Bible Lessons International.[30]
3) Αλλά και εις την Δύσιν, από του ε΄ αιώνος και εξής [...] η Επιστολή εγένετο δεκτή μετά σπανίων τινών εξαιρέσεων. Αγουρίδης Σάββας, ‘Εισαγωγή Εις την Καινήν Διαθήκην’, 3η έκδ., Γρηγόρης, Αθήνα 1991, σελ. 338
4. Ο συγγραφέας της. Αυτός, είμαστε απόλυτα βέβαιοι, ήταν ο απόστολος Παύλος (σελ. 12).
Pink, A. W., An exposition of Hebrews, Swengel, Pa.: Bible Truth Depot 1954.[31]
5. Ο υποφαινόμενος φρονεί, ότι η επιστολή αποτελεί την μόνην επιμεμελημένην και επιτετηδευμένην συγγραφήν του αποστόλου Παύλου, ήτις μόνον υπ’ αυτού ήτο δυνατόν να γραφή κατά τους αποστολικούς χρόνους, ως αύτη εγράφη. Σιώτης Μ., “ΠροςΕβραίους“, ΘΗΕ, τόμ. 5 (1964), στ. 314.
6. Αν και η πατρότητα της προς Εβραίους συζητείται ευρέως, υπάρχουν πολλοί βάσιμοι λόγοι για να αποδεχθούμε την ιδέα της πατρότητας του Παύλου (σελ. 14). Pentecost, J. D., & Durham, K., Faith that endures: A practical commentary on the book of Hebrews, Grand Rapids, MI: Kregel Publications 2000.[32]
7. Οι διαφορές όμως αυτές δεν πρέπει να υπερτιμηθούν, διότι υπάρχουν και ισχυρές ομοιότητες ανάμεσα στην διδασκαλία της Εβρ. και των άλλων Επιστολών του Παύλου [...] Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η Εβρ. βρίσκεται σε έμμεση εξάρτηση από την θεολογία του Παύλου. Παναγόπουλος Ιωάννης, ‘Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη’, Ακρίτας, Αθήνα 1994, σελ. 332
Από εκεί και πέρα, υπάρχουν υποστηρικτές της άποψης ότι υπάρχουν επιχειρήματα για να μιλήσει κάποιος για παύλεια προέλευση, είτε απευθείας, είτε μέσω γραφέα:
8. Το ορθώτερον είναι να νοηθή…ο Κλήμης ή ο Λουκάς…ως γραφεύς-συντάκτης της επιστολής, προς τον οποίον ο Παύλος υπηγόρευσε το περιεχόμενον, όπως είχε πράξει και εις τας περιπτώσεις άλλων έπιστολών…Επικρατέστερος βεβαίως…ο Λουκάς, λόγω συγγενείας του ύφους της επιστολής προς τε το κατά Λουκάν Ευαγγέλιον και τας Πράξεις.
Βούλγαρης Σπ. Χρήστος, ‘Εισαγωγή Εις την Καινήν Διαθήκην’, τόμ. Α΄, Αθήνα 2005, σελ. 714.
(Robben)
11. -=Κ.Δ. 20=- ‘Επιστολή Ιακώβου’:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμφιβολίες για συγγραφέα.
ΚΑΤΑ Χ 2 (Brown, Drane)
ΥΠΕΡ Χ 4
1. Σε κάποια στιγμή μεταξύ των ετών 40 και 50 ο Ιάκωβος ο οποίος ήταν επικεφαλής της μητέρας εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ έγραψε αυτή την Επιστολή προς τους Εβραίους χριστιανούς των γειτονικών επαρχιών (σελ. 503). Lenski, R. C. H., The interpretation of the Epistle to the Hebrews and of the Epistle of James, Columbus, Lutheran book concern 1966.[33]
2. Πάσαι αι ερμηνείαι αύται, εγγύτερον εξεταζόμεναι, πείθουν…περί της αρχαιότητος της επιστολής και της εκ του Ιακώβου προελεύσεως αυτής. Αγουρίδης Σάββας, ‘ΕπιστολήΙακώβου‘, ΘΗΕ, τόμ. 6 (1965), στ. 629.
3. Τα στοιχεία του χριστιανικού υλικού που είναι βαθιά ριζωμένο στο κείμενο του Ιακώβου κάνει αυτές τις θεωρίες που επικαλούνται καθαρά εβραϊκή καταγωγή για το βιβλίο απίθανες. Δεύτερον, ένα μέρος του υλικού είναι υπέρ μιας πρώιμης χρονολογίας για τις παραδόσεις πίσω από την επιστολή και της πιθανότητας της πατρότητας συγγραφής αυτών από τον Ιάκωβο τον Δίκαιο. (σελ. 21). Davids, P. H., The Epistle of James, Grand Rapids, Mich.: Eerdmans 1982.[34]
4. Το περιεχόμενο της επιστολής είναι συνεπές με την άποψη ότι ο Ιάκωβος ο αδελφός του Κυρίου είναι ο συγγραφέας της. Holloway, G., James & Jude, The College press NIV commentary (Jas 1:2). Joplin, Mo.: College Press Pub 1996.[35]
(Robben)
12. -=Κ.Δ. 22=- ‘Eπιστολή Πέτρου Β΄‘:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμφιβολίες για συγγραφέα.
ΚΑΤΑ Χ 6 (Brown, France, Metzger, Drane, Witherington, Bauckham)
ΥΠΕΡ Χ 8
1. Καταλήγοντες παρατηρουμεν, οτι επί τή βάσει των εξωτερικών μαρτυρίων, αίτινες και πολλαί είναι και αρχαίαι, η γνησιότης της Β΄ Πέτρου τυγχάνει αδιαμφισβήτητος, αι δε περί του αντιθέτου απόψεις των διαφόρων ερευνητών τυγχάνουν αστήρικτοι και αδικαιολόγητοι. Βούλγαρης Σπ. Χρήστος, ‘Εισαγωγή Εις την Καινήν Διαθήκην’, τόμ. Β΄, Αθήνα 2003, σελ. 911
2. Σε τελική ανάλυση, οι περισσότεροι συντηρητικοί μελετητές υποστηρίζουν ότι ο απόστολος Πέτρος έγραψε την Β΄ Πέτρου [...] μη συντηρητικοί μελετητές εκφέρουν σημαντικά επιχειρήματα κατά της πατρότητας του Πέτρου, αλλά κακώς ισχυρίζονται ότι έχουν αποδείξει ότι ο Πέτρος δεν είχε γράψει αυτή την επιστολή. Black, A., & Black, M. C., 1 & 2 Peter. The College Press NIV commentary (2 Pe 1:1). Joplin, Mo.: College Press Pub 1998.[36]
3. Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει ο Δρ Ζαν, μετά από μια πολυσύνθετη συζήτηση όλων των σχετικών σημείων, είναι ότι η Β΄ Πέτρου γράφτηκε πριν από την Α΄ Πέτρου από το ίδιο το χέρι του αποστόλου [...] Οι απόψεις του Ζαν βασίζονται σε τόσο ισχυρό υποστήριγμα μάθησης και λογικής που θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με μεγάλο σεβασμό (σελ. 246). Bigg, C., A critical and exegetical commentary on the Epistles of St. Peter and St. Jude, Edinburgh: T&T Clark International 1901.[37]
4. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η Β΄Πέτρου είναι αυθεντική και ότι ένα τέτοιο συμπέρασμα είναι πιό πειστικό από τις ανταγωνιστικές θεωρίες (σελ. 275). Schreiner, T. R., Vol. 37: 1, 2 Peter, Jude, Nashville: Broadman & Holman Publishers 2003.[38]
5. Για να συνοψίσω, ο Πέτρος αναμφισβήτητα γνώριζε τον Ιησού Χριστό, τόσο με το ανθρώπινο όσο και με το αναστημένο Του σώμα, και είχε, επίσης, ιδιαίτερη εμπειρία της δύναμης του Παρακλήτου, του Αγίου Πνεύματος, που έστειλε ο Ιησούς. Ο Πέτρος ήταν μοναδικά κατάλληλος για να είναι ένας αξιόπιστος μάρτυρας για το ευαγγέλιο, τόσο από την μοναδική προσωπική εμπειρία του, και τη διακονία του η οποία, κατά το χρόνο συγγραφής της παρούσας επιστολής, εκτεινόταν σε πάνω από τριάντα τέσσερα χρόνια. Αυτό, λοιπόν, είναι το ανθρώπινο όργανο που το Άγιο Πνεύμα χρησιμοποίησε για να μεταφέρει το μήνυμα του Θεού προς την Εκκλησία. Mills, M., II Peter: A study guide to the Second Epistle by Peter (2 Pe 1:5), Dallas: 3E Ministries 1987.[39]
6. Έτσι, παρά τον σκεπτικισμό και τις αμφιβολίες των σύγχρονων επικριτών, η καλύτερη απάντηση στο ερώτημα του ποιος έγραψε την Β΄ Πέτρου είναι “ο Σίμων Πέτρος, ένας δούλος και απόστολος του Ιησού Χριστού” (σελ. 14). MacArthur, J., 2 Peter and Jude,Chicago: Moody Publishers 2005.[40]
7. Το να εξηγήσουμε την αποστολική πατρότητα συγγραφής της Β΄ Πέτρου είναι ευκολότερο από το να την καταρρίψουμε. Για το λόγο αυτό, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην παρούσα επιστολή, η αποδοχή της πατρότητας του Πέτρου είναι μια βιώσιμη εναλλακτική λύση (σελ. 219). Kistemaker, S. J., & Hendriksen, W., Vol. 16: Exposition of the Epistles of Peter and the Epistle of Jude, Grand Rapids: Baker Book House 1987.[41]
8. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο απόστολος Πέτρος δεν έγραψε αυτή την επιστολή. Πιστεύω ότι το έκανε για δύο λόγους. Οι αποδείξεις κατά της συγγραφής από τον Πέτρο δεν είναι πειστικές και συχνά εξαρτώνται από την οικοδόμηση της μιας υπόθεσης πάνω στην άλλη, όταν η κάθε υπόθεση είναι εκπληκτικά αδύναμη. Gardner, P., Focus On theBible commentary series: 2 Peter and Jude, (2 Pe 1:1), Christian Focus Pub 1999[42]
(Robben)
13. -=Κ.Δ. 24=- ‘Eπιστολή Ιωάννου Α΄:
ΑπάντησηΔιαγραφή14. -=Κ.Δ. 25=- ‘Eπιστολή Ιωάννου Β΄:
Αμφιβολίες για συγγραφέα (ισχύουν τα ίδια και στις δύο επιστολές, και στα ΥΠΕΡ & στα ΚΑΤΑ).
ΚΑΤΑ Χ 2 (McDonald & Porter)
ΥΠΕΡ Χ 4
1. Υπάρχουν τρία βιβλία στην Καινή Διαθήκη που η πρώιμη εκκλησία τιτλοφόρησε απλά Ιωάννου Α΄, Β΄και Γ’. Τα καλούμε επιστολές ή γράμματα του Ιωάννη. Ήταν η πεποίθηση της μεγάλης πλειοψηφίας των πρώτων πατέρων της Εκκλησία ότι αυτά τα βιβλία γράφτηκαν από τον ίδιο συγγραφέα που έγραψε το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, δηλαδή τον γιο του Ζεβεδαίου, τον Ιωάννη τον μαθητή του Ιησού [...] Η μόνη άλλη υπόθεση εκκλησιαστικής αυθεντίας της πρώιμης εκκλησίας που θα πρέπει να σημειωθεί είναι του Παπία Ιεραπόλεως, ο οποίος, σύμφωνα με τον Ευσέβιο, αποδίδει τα Α΄Β΄και Γ΄Ιωάννου σε έναν άλλο Ιωάννη-έναν άνδρα γνωστό ως Ιωάννης ο Πρεσβύτερος. Αλλά η άποψή του δεν έγινε δεκτή από την πρώιμη εκκλησία, η συναίνεση της οποίας σαφώς ευνοεί την άποψη ότι ο Ιωάννης, μαθητής του Κυρίου, είχε γράψει αυτές τις τρεις επιστολές προς τους Χριστιανούς [...] Πριν κάνουμε κάποιες ιδιαίτερες παρατηρήσεις σχετικά με αυτές τις επιστολές του Ιωάννη πρέπει πρώτα να εστιάσουμε στα άλλα Ιωάννεια βιβλία, το Ευαγγέλιο του Ιωάννη και το βιβλίο της Αποκάλυψης (σελ. 13). Palmer, E. F., & Ogilvie, L. J., The Preacher’s Commentary Series, Volume 35: 1, 2 & 3 John / Revelation, Nashville, Tennessee: Thomas Nelson Inc. 1982[43]
2. Αν κοιτάξουμε τη μαρτυρία της αρχαίας Εκκλησίας και δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στις δηλώσεις των μαρτύρων αναφορικά με τον συγγραφέα της παρούσας επιστολής, πρέπει να χαθεί πάσα αμφιβολία ότι ο Απόστολος Άγιος Ιωάννης είχε θεωρηθεί, χωρίς αντίφαση, ότι ήταν ο συγγραφέας της (σελ . 6) [...] Υπό τις συνθήκες αυτές, φαίνεται αδύνατο να αρνηθεί κανείς την Αποστολική και Ιωάννεια προέλευση αυτών των Επιστολών. Και οι δύο είχαν γραφτεί από έναν και από τον ίδιο συγγραφέα, από έναν ανεξάρτητο άνθρωπο, και η Δεύτερη Επιστολή απαιτεί από εμάς να πάμε πίσω στον δημιουργό της Πρώτης (σελ. 184).
Lange, J. P., Schaff, P., Brain, K., & Mombert, J. I., A commentary on the Holy Scriptures: 1, 2, 3 John (6). Bellingham, WA: Logos Research Systems, Inc. 2008[44]
3. Αποδεικτικά στοιχεία τόσο εσωτερικά και εξωτερικά ευνοούν την άποψη ότι ο απόστολος Ιωάννης είναι ο συγγραφέας των τριών επιστολών που του έχει αποδωσει η χριστιανική παράδοση (σελ. 26). Akin, D. L., The New American Commentary Vol. 38: 1, 2, 3 John, Nashville: Broadman & Holman Publishers 2001[45]
4. Συγγραφέας: Ο απόστολος Ιωάννης. Οι ομοιότητες ανάμεσα στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη και τις επιστολές αυτές που προσδιορίζονται ως 1, 2 και 3 Ιωάννου είναι τόσο αξιοσημείωτες που θα ήταν δύσκολο να υποστηρίξουμε ότι αυτά τα γραπτά είχαν συνταχθεί από δύο διαφορετικά άτομα (σελ. 1). Barton, B. B., & Osborne, G. R., Life application Bible commentary: 1, 2 & 3 John, Wheaton, Ill.: Tyndale House 1998.[46]
(Robben)
15. -=Κ.Δ. 26=- ‘Επιστολή Ιούδα’:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμφιβολίες για συγγραφέα.
ΚΑΤΑ Χ 1 (Drane)
ΥΠΕΡ Χ 3
1. Φαίνεται ότι ο συγγραφέας είναι όντως ο Ιούδας, ο αδελφός του Ιακώβου και ετεροθαλής αδελφός του Ιησού. Και, ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει ότι αυτός ο Ιούδας είναι δούλος του Ιησού Χριστού (σελ. 243).
Cedar, P. A., & Ogilvie, L. J., The Preacher’s Commentary Series, Volume 34: James / 1 & 2 Peter / Jude, Nashville, Tennessee: Thomas Nelson Inc. 1984[47]
2. Σε πολλούς, τόσο στην αρχαία όσο και στη σύγχρονη εποχή, έχει επικρατήσει η γνώμη πως ο απόστολος είναι ο συντάκτης [...] Υπό τις συνθήκες αυτές, η απόφαση πρέπει να είναι υπέρ του αδελφού του Κυρίου (σελ. iv). The Pulpit Commentary: Jude (H. D. M. Spence-Jones, Ed.), Bellingham, WA: Logos Research Systems, Inc. 2004[48]
3. Οι εξωτερικές αποδείξεις για τον Ιούδα είναι πραγματικά αρκετά ισχυρές [...] Τα πρώτα εξωτερικά αποδεικτικά στοιχεία, τότε, μαρτυρούν την αυθεντικότητα της επιστολής. Πολύ πιθανόν να αμφισβητήθηκε μόνο αργότερα λόγω της χρήσης των ψευδεπίγραφων βιβλίων, η οποία στην πραγματικότητα είναι μια έμμεση υποστήριξη της γνησιότητάς της, γιατί ένας συγγραφέας που νοιαζόταν να εμφανίσει το έργο του ως γνήσιο δεν θα τα παρέθετε (σελ. 408). Schreiner, T. R., The New American Commentary Vol. 37: 1, 2 Peter, Jude, Nashville: Broadman & Holman Publishers 2003.[49]
Λυπόμαστε για τον άδικο κόπο που έκανε ο Zawadi, του οποίου τα απολογητικά άρθρα αναιρούνται καθημερινά, όμως η αλήθεια για την αξιοπιστία της Α.Γ. είναι διαφορετική από αυτήν που μας παρουσιάζει, και η αλήθεια πρέπει να λέγεται…
(Robben)
Και η τελευταία επικόλληση απο ΜΕΡΟΣ της απάντησης του καθηγητή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχοντας καταρρίψει χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια την απελπισμένη απόπειρα των Ισλαμιστών απολογητών να χρησιμοποιήσουν συμπεράσματα μιας μειοψηφίας «αμφισβητιών» συγγραφέων για να χτυπήσουν την αξιοπιστία του Χριστιανισμού, έχουμε να σημειώσουμε τα εξής συμπερασματικά:
• Οι ισλαμιστές έχουν ανάγκη από στοιχεία που να δείχνουν ότι η Αγία Γραφή είναι αναξιόπιστη, καθώς σε πολλά σημεία αυτή διαψεύδει το (μεταγενέστερο) Κοράνιο. (Την αναξιοπιστία του Κορανίου θα σχολιάσουμε σε επόμενο άρθρο.) Επειδή όταν επιτίθονται στην αξιοπιστία της Α.Γ. από μόνοι τους δεν γίνονται πιστευτοί, όπως περιγράψαμε στην εισαγωγή, χρειάζονται κάποιους «άθρησκους» κι ακόμα καλύτερα «χριστιανούς λογίους» που να υποστηρίζουν ότι η Α.Γ. είναι αναξιόπιστη, για να χρησιμοποιήσουν τη γνώμη τους ως «αποδεικτικό στοιχείο». Πολύ συχνά αλιεύουν “γνώμες” μεταξύ ευαγγελικών προτεσταντών. Εννοείται, ότι τις πολύ περισσότερες γνώμες λογίων υπέρ της αξιοπιστίας της Α.Γ. τις κάνουν γαργάρα, αφού δεν τους συμφέρουν.
• Οι «άθρησκοι» και «χριστιανοί λόγιοι» πουλάνε αμφισβήτηση με το αζημίωτο, καθώς όσο πιο εξωφρενική είναι μια αμφισβήτηση τόσο πιο μεγάλες πωλήσεις κάνει το βιβλίο που την περιέχει, άρα τόσο περισσότερο ανεβαίνουν τα ποσοστά του συγγραφέα. Παράλληλα κάποιοι από αυτούς (που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ακόμη από τον ισλαμιστή φίλο μας) κάνουν χρυσές δουλειές με ομιλίες και διαλέξεις, καθώς, όπως γράφεται, για κάθε εμφάνιση εισπράττουν 5.000 δολάρια.
• Αρκετοί από αυτούς τους «αμφισβητίες» δεν είναι τελικά τόσο χρήσιμοι στο Ισλάμ (όπως θα δούμε αργότερα), γιατί, αν και διατυπώνουν αντιρρήσεις για την πατρότητα βιβλίων της Α.Γ., λένε τα ίδια και χειρότερα για την αξιοπιστία του Κορανίου, ενώ κάποιοι από αυτούς έχουν δημόσια υποστηρίξει θέσεις που αναιρούν τις θέσεις του Κορανίου: Για παράδειγμα, ότι σύμφωνα με όλα τα στοιχεία που υπάρχουν ο Ιησούς Χριστός πραγματικά σταυρώθηκε, πράγμα που το Κοράνι αρνείται.
• Οι λόγιοι που καταρρίπτουν τις απόψεις των «αμφισβητιών» περί αγνώστων συγγραφέων της Α.Γ. είναι πολύ περισσότεροι και ανήκουν σε κάθε χρονική περίοδο, μέχρι και στην πολύ πρόσφατη, στην οποία ανήκουν και πολλοί από τους «αμφισβητίες».
• Η χριστιανική πίστη και θεολογία ΔΕΝ πηγάζει από τη Βίβλο (προτεσταντική πεποίθηση), αλλά από την άμεση αποκάλυψη του Θεού στους αγίους όλων των εποχών. Η Κ.Δ. καταγράφει απλώς το προφορικό κήρυγμα του Χριστού και των αγίων αποστόλων Του. Όποιοι κι αν την έγραψαν, όποτε κι αν την έγραψαν, δεν αλλάζει το γεγονός ότι αυτά έλεγε ο Χριστός και οι μαθητές Του. Οπότε οι ισλαμιστές φίλοι μας, εκτός που δεν αποδεικνύουν τίποτα, κάνουν μια κριτική που δεν αγγίζει καθόλου τον Χριστιανισμό. Κοινώς, «βαράνε στο γάμο του καραγκιόζη»…
Αυτά θα τα βρείτε εδώ με ακόμα μεγαλύτερη λεπτομέρια.. http://greekmurtadeen.wordpress.com/2010/03/27/bible-authors/
Αυτά περί μειοψηφίας και πλειοψηφίας, φίλε μου μουσουλμάνε. Μόνο κάποιος που εθελοτυφλεί, δεν θα τα δει. Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Robben)
Ἀγαπητὲ ἀνώνυμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤὰ ἐπιχειρήματα τοῦ Ἀβουκαρᾶ μένουν ἀναπάντητα 12 αἰῶνες τώρα. Ὑπάρχει τὸ ὄνομα Μωάμεθ στὴν Α.Γραφή, ναὶ ἤ οὐ;;;
Εἶναι ὀφθαλμοφανὲς ὅτι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, καὶ συνεπῶς τὰ ἐπιχειρήματα τοῦ Θεοδώρου Ἀβουκαρᾶ εἶναι ἔγκυρα καὶ σᾶς ἐλέγχουν συνειδησιακὰ μέχρι σήμερα, ὅπως ἔγκυρος εἶναι καὶ ὁ διάλογος!
Ἡ ὅποια ἀπάντηση , ὁποιουδήποτε Μουσουλμάνου ὅτι ὑπάρχει τὸ ὄνομα τοῦ Μωάμεθ στὴν Α.Γραφή, δὲν εἶναι παρὰ ἕνας ἀστεῖος ἰσχυρισμός.
Τὰ ὑπόλοιπα ποὺ ἀναφέρεις φίλε , ὅτι δῆθεν δόθηκαν ἀπαντήσεις, προσβάλλουν τὴ νοημοσύνη τῶν ἀναγνωστῶν καὶ ὡς ἐκ τούτου μόνον ἐσεῖς τά δέχεστε αὐτά.
Τὸ ἐπιχείρημα τοῦ Θ.Ἀβουκαρᾶ εἶναι ἐδῶ καὶ μένει ἀκλόνητο 12 αἰῶνες τώρα : «Τὸ Εὐαγγέλιο δὲν μνημονεύει πουθενὰ τὸν Μωάμεθ».
Ἂν μπορεῖτε δεῖξτε ἕνα χωρίο ποὺ νὰ ἀναφέρει τὸ ὄνομα Μωάμεθ στὴν Α.Γραφὴ ἤ ἀλλιῶς συνεχίστε νὰ τρέφετε τὸν ἑαυτό σας μὲ παραμύθια.
Αγαπητέ Ερευνητή, φυσικά και δεν μνημονεύετε πουθενά ο Μωάμεθ, σε αντιδιαστολή με την Παναγία, τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, τον Ιωσία και φυσικά τον ίδιο τον Κύριο. Έχουμε πλούσιο υλικό και το απέδειξε ο καθηγητής Ρηγινιώτης παραπάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά που αντιγράφετε εδώ δεν τα έχει γράψει καθηγητής αλλά ο ανώνυμος μπλόγκερ Greek Murtad και με πολύ χυδαίο τρόπο ("τις κάνουν γαργάρα" "βαράνε στο γάμο του καραγκιόζη"). Εκτός αν κι αυτός είναι καθηγητής... Σαν χριστιανοί και γνωστοί του κάτι περισσότερο θα ξέρετε. Ευχαριστούμε για την πληροφορία.
ΑπάντησηΔιαγραφήἈγαπητὲ ἀνώνυμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήἘγὼ προσωπικὰ δὲν παρέθεσα τίποτε ἀπὸ copy paste στὸ διάλογο ποὺ γίνεται ἐδῶ.
Ἄλλωστε τὰ σχόλιά μου τὰ ὑπογράφω ὡς «Ἐρευνητής».Τὸ τί παρέθεσαν ἄλλοι συνσχολιαστές ἐδῶ στὸ ἄρθρο, δὲν ἀποτελεῖ δική μου εὐθύνη καὶ οὔτε θὰ δώσω λόγο ἐγὼ γι’αὐτό.
Ὅσο γιὰ τὸν χυδαῖο τρόπο ποὺ λέτε, δεῖτε σᾶς παρακαλῶ τί ἔχει ἀναρτηθεῖ στὸ Internet : “ «Θεόδωρος Αβουκαράς, ο φουκαράς « Ισλαμ.23 Νοεμ. 2010... και Σαρακηνού με τίτλο: «Ερώτησις ότι ο Μωάμεθ ουκ εστι εκ Θεού» .... Που να ήξερε ο καημένος ο οπαδός του Μωάμεθ τι λέει η σύγχρονη ...
islamforgreeks.org/.../refuting-avoukaras/ - Προσωρινά αποθηκευμένη»
Καὶ μόνον ποὺ τὸ εἶδα, μὲ ἀπέτρεψε ἀπὸ τὸ νὰ μπῶ νὰ διαβάσω τί ἀκριβῶς λέγουν.
Φαντάζομαι ὅτι αὐτοὶ ποὺ ἀνήρτησαν τὴ φράση «Θεόδωρος Ἀβουκαρᾶς, ὁ φουκαράς» ἔχουν ἤδη ἀπαντήσει στὸ ἰσχυρισμὸ τοῦ Θεοδώρου Ἀβουκαρᾶ ὅτι : «Τὸ Εὐαγγέλιο δὲν μνημονεύει πουθενὰ τὸν Μωάμεθ», καὶ ἔχουν ἤδη βρεῖ τὸ ὄνομά του μέσα, ὁπότε αὐτὸ ποὺ μένει εἶναι νὰ μᾶς δείξουν τὸ χωρίο.
Δυστυχῶς ὅμως , ὅπως προεῖπα, τὸ Εὐαγγέλιο δὲν ἔχει μέσα τὸ ὄνομα «Μωάμεθ», ἀλλὰ οὔτε κὰν κάνει λόγο πὼς ὑπῆρξε μέσα ἡ προφητεία ἀπὸ κανένα πρόσωπο τῆς Π.Δ, ὅτι θὰ ἔρθει ὁ προφήτης Μωάμεθ.
Αὐτὰ ἀκριβῶς λέει ὁ Θεόδωρος Ἀβουκαρᾶς.
Δυστυχῶς γιὰ ἐσᾶς τὰ ἐπιχειρήματά του δὲν μποροῦν νὰ καταρριφθοῦν, καὶ ὡς ἐκ τούτου, ἡ εἰρωνεία «φουκαράς» ἐπιστρέφει στοὺς γράψαντες.
Κι ἐσεῖς ὅμως μὲ τὴ σειρά σας, δὲν κάνετε τίποτα ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ ρυπαίνετε τὸ blog μου, ἀφοῦ δὲν ἔχετε μπεῖ ἀκόμα στὸν κόπο νὰ πεῖτε μὲ εἰλικρίνεια ὅτι δὲν ἀναφέρεται τὸ ὄνομα αὐτὸ στὴν Α.Γ , ἀσχέτως ἂν τὴν παραδέχεστε ὡς ἔγκυρο κείμενο ἤ ὄχι.
Δὲν χρειάζεται νὰ πεῖ κάποιος ὅτι εἶναι Μωαμεθανὸς ἤ Χριστιανὸς ἤ ὅ,τι ἄλλο τραβάει ἡ ψίχουλα του, γιὰ νὰ παραδεχθεῖ σὰν ἄνδρας, ὅτι δὲν ἀναφέρεται μέσα στὴν Ἁγία Γραφὴ τὸ ὄνομα αὐτό.
Τα στοιχεία, φίλε μου μουσουλμάνε, είναι το ουσιαστικό μέρος. Όσον αφορά τον καθηγητή, έχει ασχοληθεί με την δημοσίευσή σας. Ακόμα και αν κατάλαβα λάθος (οτι δηλαδή η αναλυτική παρουσίαση των βιβλίων και των λογίων που παραθέτω παραπάνω απο αντιγραφή, είναι του καθηγητή, ενω κανονικα ειναι του συγκεκριμένου μπλόγκερ) και πάλι τα ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΕΝ ΑΝΑΙΡΟΎΝΤΑΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Robben)
Αν δεν σας αρέσουν, δείτε και αυτά που έγραψα εχθές.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Robben)
O apologiths tou Islam exei grapsei adapadiseis se "epixirimata" pou parathete apo tous kathigites opou na simioso oi idioi simeionoun thn amvifovolia tous...Auth h amfivolia mas epitrepei shmera na leme oti h Agia Grafh einai ena anaksiopisto keimeno pou kapoios den mporei na stegasei thn sothria tou....Pisteyo oti einai apla ta pragmata kai den xriazete na ta kanoume pio diskola....Yparxoun edones amfivolies, kai to keimeno tou Mousoulmanou apologith ta leei ola....simiono episis oti exei alla 4 merh perh ths anaksiopistias ths K.D me apofkorifima to gegonos na anagazei ton epikriti tou Islam(greekmurtad) na paradexete oti odos h Kainh Diathikh exei lathei!http://islamforgreeks.org/2010/05/20/greekmurtad-admits-bible-errors/
ΑπάντησηΔιαγραφήEtsi loipon to na fernete atoma kai logious kai akadimaikous pou na dexode to keimeno ths K.D san aksiopisto tote parathetodai alla tosoi kai parapano pou ypostirizoun to aditheto...Me alla logia kataligete sto symperasma tou Mousoulmanou pou leei oti OXI oti h agia grafh einai ena oloklhrotiko psema alla einai ena anaksiopisto vivlio pou den mporoume na empisteytoume.....
eyxaristw
Ksexasa episis na anafertho sto epixirima tou Avoukara kai pou ypertonizete edw. Oti den exoume to onoma tou Moameth na mnimoneyete sth K.D...
ΑπάντησηΔιαγραφήTo epixirima auto den stekei katholou gia tous Xristianous kirios. Dioti an exoun provlhma me thn mh yparksh tou onomatos Moameth..tote prepei na dextoun kai ta Ioudaika legomena gia ton Ihsou pou den yparxei kamia anafora sto onoma tou epakrivos stin Palaia Diathikh....
O Mousoulmanos apologiths to anefere auto sto video pou sas parethesa opou kai apada genika sta legomena tou Theodorou Riginioth http://islamforgreeks.org/2009/08/25/refuting-riginiori/
Φίλε , δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει ἐὰν ὁ Μουσουλμάνος σου θεωρεῖ ὡς ἀξιόπιστη τὴν Α.Γ ἤ ὄχι.Δὲν τοῦ εἴπαμε ἐμεῖς τίποτα γιὰ την Α.Γ.Δὲν ἔχουμε σκοπὸ νὰ τοῦ κάνουμε κήρυγμα οὔτε νὰ τὸν προσηλυτίσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα στὴν Α.Γραφὴ δὲν ὑπάρχει τὸ ὄνομα τοῦ Μωάμεθ καὶ ἔτσι ὁ Ἀβουκαρᾶς ἔχει δίκιο.
Ἑπομένως «ὁ φουκαρᾶς» τῆς ὑπόθεσης εἶναι ὁ Μουσουλμάνος σου, καὶ ἡ ὁποία ἀπάντηση ποὺ ἔγραψε, εἶναι ἐκτὸς τοῦ θέματος τοῦ ἄρθρου, γιατί δὲν ἀπαντάει στὸ ἐπιχείρημα τοῦ Θ.Ἀβουκαρᾶ.
Τὸ ἐπιχείρημα τοῦ Θ.Ἀβουκαρᾶ εἶναι ἐδῶ καὶ μένει ἀκλόνητο 12 αἰῶνες τώρα : «Τὸ Εὐαγγέλιο δὲν μνημονεύει πουθενὰ τὸν Μωάμεθ».
Ἀλήθεια ἐσεῖς θὰ παραδεχθεῖτε ὅτι δὲν ὑπάρχει τὸ ὄνομα τοῦ Μωμεθ στὴν Α.Γραφὴ ἤ θὰ συνεχίσετε νὰ κάνετε πώς δὲν βλέπετε τὸ ἐρώτημά μου;
Ἔχετε τὰ κότσια νὰ πεῖτε ἐδῶ στὰ σχόλια, πὼς δὲν ὑπάρχει τὸ ὄνομα τοῦ Μωάμεθ στὴν Α.Γ , ἤ δὲν σᾶς ἀφήνουν νὰ παραδεχθεῖτε τὰ αὐτονόητα,οἱ τυχὸν συνέπειες ποὺ θὰ ἔχετε;
Φίλε, συνέχισε νὰ γραφεῖς ὅσο θέλεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤὸ μόνο ποὺ θὰ καταφέρεις εἶναι νὰ ἀποδείξεις τὴ γύμνια τῶν ἐπιχειρημάτων σου. Οἱ διάφορες ὑποθέσεις σου ἀνήκουν στὴ Σφαῖρα τῆς Φαντασίας σου.
Ξαναρωτάω γιὰ 3η φορὰ : Τὸ ἐπιχείρημα τοῦ Θ.Ἀβουκαρᾶ εἶναι ἐδῶ καὶ μένει ἀκλόνητο 12 αἰῶνες τώρα : «Τὸ Εὐαγγέλιο δὲν μνημονεύει πουθενὰ τὸν Μωάμεθ».
Ἀλήθεια ἐσεῖς θὰ παραδεχθεῖτε ὅτι δὲν ὑπάρχει τὸ ὄνομα τοῦ Μωάμεθ στὴν Α.Γραφὴ ἤ θὰ συνεχίσετε νὰ κάνετε πώς δὲν βλέπετε τὸ ἐρώτημά μου;
Ἔχετε τὰ κότσια νὰ πεῖτε ἐδῶ στὰ σχόλια, πὼς δὲν ὑπάρχει τὸ ὄνομα τοῦ Μωάμεθ στὴν Α.Γ , ἤ δὲν σᾶς ἀφήνουν νὰ παραδεχθεῖτε τὰ αὐτονόητα,οἱ τυχὸν συνέπειες ποὺ θὰ ἔχετε;
Exo thn ediposh oti den diavazete ti grafo me apotelesma na epanalamvanete apadimena legomena...Ksanaleo loipon osona fora oti den mnimoneyete to onoma tou Moameth sthn Agia Grafh ta ekshs,,
ΑπάντησηΔιαγραφήKsexasa episis na anafertho sto epixirima tou Avoukara kai pou ypertonizete edw. Oti den exoume to onoma tou Moameth na mnimoneyete sth K.D...
To epixirima auto den stekei katholou gia tous Xristianous kirios. Dioti an exoun provlhma me thn mh yparksh tou onomatos Moameth..tote prepei na dextoun kai ta Ioudaika legomena gia ton Ihsou pou den yparxei kamia anafora sto onoma tou epakrivos stin Palaia Diathikh....
O Mousoulmanos apologiths to anefere auto sto video pou sas parethesa opou kai apada genika sta legomena tou Theodorou Riginioth http://islamforgreeks.org/2009/08/25/refuting-riginiori/
Ἀγαπητὲ ἀνώνυμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜᾶς γράψατε κάτι ἄσχετα μὲ τὸ ἐρώτημά μας , τὰ ὁποία θὰ σχολιάσω ἀμέσως : «To epixirima auto den stekei katholou gia tous Xristianous kirios. Dioti an exoun provlhma me thn mh yparksh tou onomatos Moameth..tote prepei na dextoun kai ta Ioudaika legomena gia ton Ihsou pou den yparxei kamia anafora sto onoma tou epakrivos stin Palaia Diathikh....»
Μᾶς λὲτε πὼς, ὁ Μουσουλμᾶνος σας μᾶς ρωτάει ἐμᾶς γιὰ τὸ ἂν θὰ πρέπει νὰ δεχθοῦμε τὰ Ἰουδαϊκὰ λεγόμενα στὴν Α.Γ.
Τὸ θέμα μας ὅμως δὲν εἶναι αὐτὸ , γιατί αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Μουσουλμᾶνος σου δὲν ἀποτελεῖ τὸ θέμα τοῦ ἄρθρου μου, καὶ δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ τὸν Θ.Ἀβουκαρᾶ!.Δὲν ἀπαντᾶτε οὔτε ἐσεῖς οὔτε ὁ Μουσουλμᾶνος σας, ἀντίθετα, εἰσάγετε ΑΛΛΟ θέμα ἄσχετο ἀπὸ αὐτὸ τοῦ ἄρθρου.
Ἐγὼ ξέρω ὅτι οἱ εἰλικρινεῖς ἄνθρωποι ἀπαντᾶνε εὐθέως καὶ δὲν «θάβουν» τὶς δύσκολες ἐρωτήσεις!
Τὸ θέμα τοῦ ἄρθρου εἶναι, τὸ ἂν εὐσταθεῖ ὁ ἰσχυρισμὸς τοῦ Θ.Ἀβουκαρᾶ ὅτι : «Τὸ Εὐαγγέλιο δὲν μνημονεύει πουθενὰ τὸν Μωάμεθ ».
Γιὰ νὰ ἀναιρεθεῖ ὁ Ἰσχυρισμὸς αὐτὸς τοῦ Ἀβουκαρᾶ, καὶ ἔτσι νὰ μὴν εὐσταθεῖ τὸ ἐπιχείρημά του, θὰ πρέπει νὰ προσκομίσετε χωρίο τῆς Α.Γ ποὺ νὰ ἀναφέρει τὸν Μωάμεθ.
Τὸ κάνατε αὐτό ἐσεῖς καὶ ὁ Μουσουλμᾶνος σας, προσκομίσατε τὸ χωρίο;;;; Ὄχι βέβαια!
Ἔ,ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει τότε σᾶς ξαναρωτάω γιὰ 4η φορὰ : «Ἀλήθεια ἐσεῖς θὰ παραδεχθεῖτε ὅτι δὲν ὑπάρχει τὸ ὄνομα τοῦ Μωάμεθ στὴν Α.Γραφὴ ἤ θὰ συνεχίσετε νὰ κάνετε πώς δὲν βλέπετε τὸ ἐρώτημά μου;
Ἔχετε τὰ κότσια νὰ πεῖτε ἐδῶ στὰ σχόλια, πὼς δὲν ὑπάρχει τὸ ὄνομα τοῦ Μωάμεθ στὴν Α.Γ , ἤ δὲν σᾶς ἀφήνουν νὰ παραδεχθεῖτε τὰ αὐτονόητα,οἱ τυχὸν συνέπειες ποὺ θὰ ἔχετε;
Συνεχίστε ὅμως νὰ γράφετε, γιατί ὅσο τὸ κάνετε τόσο δείχνετε στοὺς ἀναγνῶστες μας ὅτι ἀδυνατεῖτε νὰ ἀπαντήσετε σὲ ἕνα πολὺ ἁπλὸ ἐρώτημα.Συνεχίστε νὰ μᾶς δείχνετε ὅτι δὲν ἔχετε τὴν ἀπάντηση.
Ὅσο γιὰ τὰ links πού μου παραθέτεις σὲ πληροφορῶ ὅτι δὲν θὰ μπῶ νὰ δῶ κανένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέρμα οἱ ἄσχετες «ἀπαντήσεις» σας ὑπὸ τὴ μορφὴ ἐρωτήσεων.
Περιμένω νὰ μοῦ γράψετε ἐδῶ, ἐσεῖς καὶ ὁ Μουσουλμᾶνος Ἀπολογητὴς, (ἐσεῖς τὸν προσφωνεῖτε ἔτσι ), ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η Α.Γ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ, ἤ ἀλλιῶς νὰ παραδεχθεῖτε ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ τὸ αὐτονόητο ὅτι δὲν τὸ γράφει πουθενὰ ἀφοῦ ἔτσι κι ἀλλιῶς δὲν ὑπάρχει μέσα.
Ἔχετε τὰ κότσια νὰ τὸ κάνετε;
''To epixirima auto den stekei katholou gia tous Xristianous kirios. Dioti an exoun provlhma me thn mh yparksh tou onomatos Moameth..tote prepei na dextoun kai ta Ioudaika legomena gia ton Ihsou pou den yparxei kamia anafora sto onoma tou epakrivos stin Palaia Diathikh....''
ΑπάντησηΔιαγραφή....................................
Αναφέρει λοιπόν ο Δανιήλ στην προφητεία του...
"Γνώρισον λοιπόν και κατάλαβε ότι από της εξελεύσεως της προσταγής του να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ έως του Χριστού του ηγουμένου θέλουσιν είσθαι εβδομάδες επτά και εβδομάδες εξήκοντα δύο· θέλει οικοδομηθή πάλιν η πλατεία και το τείχος, μάλιστα εν καιροίς στενοχωρίας.Και μετά τας εξήκοντα δύο εβδομάδας θέλει εκκοπή ο Χριστός, πλην ουχί δι' εαυτόν· και ο λαός του ηγουμένου, όστις θέλει ελθεί, θέλει αφανίσει την πόλιν και το αγιαστήριον· και το τέλος αυτής θέλει ελθεί μετά κατακλυσμού, και έως του τέλους του πολέμου είναι διωρισμένοι αφανισμοί". (Δανιήλ θ, 25-26).
Σε αυτήν την προφητεία, δεν έχουμε μόνο ΚΑΘΑΡΗ αναφορά για τον Χριστό, αλλά και αναφορά στην ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ της πρώτης έλευσής Του (της κατα σάρκα γεννήσεως Του αλλά και Σταυρώσεως). Κάθε εβδομάδα είναι 7 χρόνια. Αυτό φαίνεται απο την ιστορία του Ιακώβ που δούλεψε 7 χρόνια για να πάρει την Ραχήλ, τα οποία αναφέρονται ως μία εβδομάδα. Απο την εποχή λοιπόν που δόθηκε εντολή να ανοικοδομηθεί ο Ναός του Σολομώντα (που είχε καταστραφεί κατά την μετοικεσία απο τους Βαβυλώνιους επι Ιερεμία και Δανιήλ) αρχίζουμε να μετράμε τα έτη για να έρθει ο Χριστός την πρώτη φορά. Για αυτό και οι μάγοι απο Ανατολών ξεκίνησαν να βρουν το θείο βρέφος. Επειδή, γνώριζαν την προφητεία του Δανιήλ (ο Δανιήλ την είχε γράψει ενω ηταν στην Βαβυλώνα) και είχαν υπολογίσει την χρονολογία και ήξεραν οτι πρίπου αυτήν την χρονιά θα γεννιόταν ο Χριστός.
Και μόνο μία εκ των ΠΟΛΛΩΝ προφητειών που εκπληρώθηκαν στο πρόσωπο του Χριστού. Άλλωστε είχε την παρρησία να πει οτι οι Γραφές μαρτυρούν για Αυτόν. Ανέφερα την συγκεκριμένη διοτι πετυχαίνει δύο πράγματα. Και αναφέρει ξεκάθαρα τον Χριστό και την σταύρωσή Του, αναφέρει όμως καθαρά και την εποχή που θα έρχονταν.
Το ερώτημα για σας παραμένει. Που αναφέρεται ο Μωάμεθ στην Αγία Γραφή? Συμπίπτει η εποχή του Μωάμεθ με την προφητεία που λέει εδώ ο Δανιήλ? Ο Θεός τι υποσχεση έδωσε στον Αβραάμ? Απο ποιόν θα έρχονταν ο Χριστός? Απο τον Ισαάκ (εβραίος) ή τον Ισμαήλ (Άραβας)?
Τα περί της Αγίας Γραφής σας τα έχουν απαντήσει με πλήθος επιχειρημάτων, αλλά εθελοτυφλείτε κύριε. Είναι το πιο αξιόπιστο αρχαίο σύγγραμμα με βάση την κριτική των κειμένων. Σας έχουν απαντήσει επ ακριβώς. Αλλά τι να πείτε, οτι "κάναμε λάθος που πιάσαμε την φιλολογική επιστήμη για να εκθέσουμε την Αγία Γραφή" ? Δυστυχώς για σας, φαίνεται η αναξιοπιστία στα γραφόμενά σας. Και κάτι τελευταίο.... Η Αγία Γραφή, όπως αποδείχτηκε παραπάνω είναι αξιόπιστη. Την σωτηρία μας την στηρίζουμε σε ένα Πρόσωπο, στον Ιησού Χριστό και οχι σε ενα βιβλίο μόνο. Είμαστε χριστιανοί, όχι προτεστάντες. Μάθετε την πίστη μας, αν θέλετε να μας κατηγορείτε. Τα επιχειρήματά σας, σας γύρισαν μπουμερανγκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήAfou arniste na deite ta links tote den exo logo na sinexiso kamia sizitisi ypo morfh sxoliou. Thelete na do egw ta links sas eno eseis arniste na deite ta dika mou apo egoismo. Diko sas thema. Ma katholou dikaio.
ΑπάντησηΔιαγραφήSthn prospatheia na apodeiksei o stelios thn yparksi tou Ihsou sta ioudaika grapta apetixe, oute mia fora den prokiptei to onoma tou Ihsou, thn idia epeixirimatologia mporei na akolouthisei kai enas Mousoulmanos...ara pali sta logia enos Mousoulmanou erxeste gia thn profiteia tou Moameth....
Ἀγαπητὲ Μουσουλμάνε «ἀπολογητή» ἴσως ἀπεσταλμένε τοῦ ἄλλου «Ἀπολογητῆ».
ΑπάντησηΔιαγραφήὉ Στέλιος ἀπάντησε ξεκάθαρα στὸ ἂν ἀναφέρεται τὸ ὄνομα «Ἰησοῦς», ἂν καὶ δὲν ἔπρεπε νὰ τὸ κάνει γιὰ ἐμένα, ἐπειδὴ τὸ θέμα τοῦ ἄρθρου εἶναι ἄλλο.
Ἐγὼ ζήτησα κάτι ἁπλὸ ἀπὸ ἐσᾶς ποὺ ἀφορᾷ τὴν οὐσία τοῦ ἄρθρου μου: Νὰ μοῦ δείξετε ποῦ λέει ἡ Α.Γ γιὰ τὸν Μωάμεθ!.Ἂν τὰ λὶνκ ποὺ ἔδωσες ἀναφέρουν μέσα καὶ τὸ χωρίο τῆς Α.Γ ποὺ ἀναφέρει τὸν Μωάμεθ τότε σὲ παρακαλῶ νὰ μᾶς τὸ ἐπικολλήσεις ἐδῶ, εἰδάλλως συνέχισε νὰ ἐκτίθεσαι στοὺς ὁμόθρησκούς σου ἐσὺ καὶ ὁ ψευτοαπολογητής σου.
Καὶ ξαναρωτάω γιὰ 5η φορὰ τὰ ἴδια πράγματα : Περιμένω νὰ μοῦ γράψετε ἐδῶ, ἐσεῖς καὶ ὁ Μουσουλμᾶνος Ἀπολογητὴς, (ἐσεῖς τὸν προσφωνεῖτε ἔτσι ), ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η Α.Γ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ, ἤ ἀλλιῶς νὰ παραδεχθεῖτε ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ τὸ αὐτονόητο ὅτι δὲν τὸ γράφει πουθενὰ ἀφοῦ ἔτσι κι ἀλλιῶς δὲν ὑπάρχει μέσα.
Ἔχετε τὰ κότσια νὰ τὸ κάνετε;
Συνεχίστε νὰ γράφετε ἄσχετα πράγματα μὲ τὸ ἄρθρο μου , ὥστε νὰ βλέπει ὁ κόσμος ἡ μᾶλλον Ἕλληνες καὶ ξένοι, ὅτι δὲν ὑπάρχει ἀπάντηση στὸ ΑΡΧΑΙΟ ἐρώτημα τοῦ Θ.Ἀβουκαρα.
Εὐχαριστῶ τὸ blog σᾶς ποὺ ,ὅπως ἔμαθα, μᾶς ἔχει σύνδεσμο ἐδῶ ὥστε νὰ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ Η ΨΕΥΤΟΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ.
Ποῦ εἶσαι; ἴσως μεταφράσω καὶ τὰ σχόλια σας στὰ Ἀγγλικὰ, ὥστε νὰ φαίνεται καὶ στοὺς ξένους ἡ ἀπεγνωσμένη προσπάθειά σας νὰ σταθεῖτε ἐμπρὸς στὸν Θ.Ἀβουκαρᾶ.
Ὁ ἰσχυρισμὸς τοῦ Ἀβουκαρᾶ ὅτι δὲν ἀναφέρεται ὁ Μωάμεθ στὴν Α.Γ θὰ σᾶς στοιχειώνει γιὰ πάντα ἀφοῦ δὲν μπορεῖτε νὰ βρεῖτε τὸ ὄνομα τοῦ Μωάμεθ στὴν Α.Γ.
Αγαπητέ μου Ερευνητή, δεν πρόκειται να βρουν ούτε ένα αγιογραφικό εδάφιο που να αναφέρει τον Μωάμεθ. Αντιθέτως, μπορούμε να τους επικολλήσουμε δεκάδες προφητείες που εκπληρώθηκαν στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού. Άλλωστε όλη η ζωή του απο την ενανθρώπιση του Λόγου μέχρι και την σταυρική Του θυσία και την ένδοξη Ανάστασή Του, είναι όλα μια προφητεία. Ο Μωάμεθ πουθενά δεν προφητεύεται στην Αγία Γραφή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου μουσουλμάνε, η προφητεία του Δανιήλ που αναφέρεται στο πρόσωπο του Χριστού αλλά και στην χρονολογία της εμφάνισής Του, είναι απο τις πιο δυνατές στην Αγία Γραφή και για αυτό ακριβώς τον λόγο την παρέθεσα. Και δεν παρέθεσα λίνκ, επικόλλησα το αγιογραφικό εδάφιο. Ο άγιος προφήτης Δανιήλ σας αποστομώνει με την εκπληκτική προφητεία που του έδωσε ο Θεός. Θα μπορούσα ΑΝΕΤΑ να σας παραθέσω δεκάδες ανόλογες προφητείες που εκπληρώθηκαν θαυμαστά στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού, αλλά θα ξεφύγουμε απο το θέμα το οποίο, όπως είπε και ο διαχειριστής του παρόντος ιστολογίου, είναι το αν αναφέρεται ο Μωάμεθ μέσα στην Βίβλο. Σταματήστε να κλαίγεστε λοιπόν, και επικολλήστε κάτι που να αναιρεί την προφητεία του Δανιηλ αλλά και που να δείχνει οτι αναφέρεται στον Μωάμεθ. Εμπρός λοιπόν!
Ανώνυμος είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήAfou arniste na deite ta links tote den exo logo na sinexiso kamia sizitisi ypo morfh sxoliou. Thelete na do egw ta links sas eno eseis arniste na deite ta dika mou apo egoismo. Diko sas thema. Ma katholou dikaio.
17 Δεκεμβρίου 2010 8:24 π.μ.
Ἐγὼ δὲν σᾶς εἶπα νὰ δεῖτε κανένα link, καὶ οὔτε φέρω εὐθύνη τί σας λέγουν οἱ ἄλλοι σχολιαστές.Δὲν εἶμαι ὁ μπαμπὰς τοῦ καθενὸς ποὺ μπαίνει καὶ σχολιάζει ἐδῶ μέσα!.
Ἐγὼ ὡς ἰδιοκτήτης τοῦ blog σᾶς εἶπα νὰ μοῦ δείξετε ἕνα χωρίο τῆς Α.Γ. πού νὰ ἀναφέρει τὸ ὄνομα Μωάμεθ. Ἄν μου τὸ δείξετε , τότε ὁ ἰσχυρισμὸς τοῦ Θ.Ἀβουκαρᾶ στὸ παρὸν ἄρθρο ὅτι : Τὸ Εὐαγγέλιο δὲν μνημονεύει πουθενὰ τὸν Μωάμεθ» ἀναιρεῖται, καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν ἔχει καμία βάση.
Ἂν ὅμως δὲν μοῦ τὸ δείξετε ἐδῶ μέσα σὲ σχόλιο, ὅπως δὲν τὸ δείξατε ἀπὸ τὶς 5/12/2010 πού σας τὸ ζητάω , τότε ὁ ἰσχυρισμὸς τοῦ Θ.Ἀβουκαρᾶ εἶναι πέρα γιὰ πέρα ἀληθινός, καὶ Η ΟΠΟΙΑ ἀπάντηση τοῦ ψευτοαπολογητή σᾶς εἶναι ἄσχετη μὲ τὸ ἄρθρο μου καὶ παραμένει στὰ ἀζήτητα, ἀφοῦ δὲν ἀποτελεῖ τίποτε ἄλλο ἀπὸ ἀπεγνωσμένη προσπάθεια…
Ἔχει μέσα τὸ link πού δίνετε τὸ χωρίο πού ζητάω, ναὶ ἤ ὄχι ;;; Ἂν ναί, τότε γράψτε τὸ ἐδῶ.
Ἂν δὲν τὸ ἔχει δὲν εἶναι ἀπάντηση, λυπᾶμαι!
Καὶ πῶς νὰ τὸ γράψετε ἄλλωστε, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει. Τί, ψέματα νὰ γράψετε;;;
Σὲ αὐτὴ τὴν περίπτωση, εἶστε ὑποχρεωμένοι νὰ ὁμολογήσετε ἐδῶ μέσα ὅτι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ κανένα χωρίο.
Ἔχετε τὰ κότσια νὰ τὸ κάνετε ἥ σᾶς φοβίζουν οἱ τυχὸν συνέπειες πού θά ἔχετε, ἂν τὸ κάνετε;;;
Ἁπλὰ πραγματάκια , ἤρεμα κι ὡραῖα.
Ereyniti exeis pragmatika kolisei na sou dosoume to onoma tou Moameth sthn Agia GRafh. Pou kolaei auto kai apo pou prokiptei? To eides to arthro pou anairei auton ton pseytodialogo (epinohsh) tou avoukara? An thimame kala kai den apatomai eipes oti den to eides to arthro pou sto anairei, tote pos krineis kai gia pio logo zitas na sou dothei to onoma tou Moameth sthn agia grafh. Den nomizo na htan thesi kanenos auth.
ΑπάντησηΔιαγραφήksekola ligo des to arthro kai meta ela kai krine....http://islamforgreeks.org/2010/11/23/refuting-avoukaras/
Προφανώς το έχετε βάλει κατάκαρδα το θέμα αφού όσο και να χτυπιέστε δεν πρόκειται να πετύχετε τίποτα.Ξέρετε, λυπάμαι πολύ για λογαριασμό σας που δεν μπορείτε να αναιρέσετε τον ισχυρισμό του Αβουκαρά περί παντελούς απουσίας του ονόματος του Μωάμεθ στην Α.Γ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέτε πως ο διάλογος του Αβουκαρά είναι πλασματικός. Σας παραθέτω στο τέλος του άρθρου τὴν ογκοδέστατη βιβλιογραφία έγκυρων ερευνητών περί του διαλόγου.
Αλλά για να καταρρίψω και το τελευταίο επιχείρημά σας ότι είναι πλαστός ο διάλογός σας λέω το εξής : ακόμη κι αν είναι όντως πλαστός ο διάλογος , ο ισχυρισμός του Αβουκαρά, ότι το όνομα του Μωάμεθ δεν αναφέρεται στην Α.Γ και ούτε προφητεύεται από αυτή, είναι πέρα για πέρα ΑΛΗΘΙΝΟΣ.Την απουσία της αναφοράς του Μωάμεθ στην Α.Γ μπορεί να την διαπιστώσει ο οποιοσδήποτε είτε είναι βραχμάνος,.. βουδιστής… ΜΤΙ,… σαμάνος… και ότι άλλο βάζει ο νους σας!
Συνεπώς είτε είναι πλαστός ο διάλογος είτε όχι, ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ Θ.ΑΒΟΥΚΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΛΟΝΗΤΑ.
Και σας ξαναρωτάω για ΕΚΤΗ (6) ΦΟΡΑ : Ἐγὼ ὡς ἰδιοκτήτης τοῦ blog σᾶς εἶπα νὰ μοῦ δείξετε ἕνα χωρίο τῆς Α.Γ. πού νὰ ἀναφέρει τὸ ὄνομα Μωάμεθ. Ἄν μου τὸ δείξετε , τότε ὁ ἰσχυρισμὸς τοῦ Θ.Ἀβουκαρᾶ στὸ παρὸν ἄρθρο ὅτι : Τὸ Εὐαγγέλιο δὲν μνημονεύει πουθενὰ τὸν Μωάμεθ» ἀναιρεῖται, καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν ἔχει καμία βάση.
Ἂν ὅμως δὲν μοῦ τὸ δείξετε ἐδῶ μέσα σὲ σχόλιο, ὅπως δὲν τὸ δείξατε ἀπὸ τὶς 5/12/2010 πού σας τὸ ζητάω , τότε ὁ ἰσχυρισμὸς τοῦ Θ.Ἀβουκαρᾶ εἶναι πέρα γιὰ πέρα ἀληθινός, καὶ Η ΟΠΟΙΑ ἀπάντηση τοῦ ψευτοαπολογητή σᾶς εἶναι ἄσχετη μὲ τὸ ἄρθρο μου καὶ παραμένει στὰ ἀζήτητα, ἀφοῦ δὲν ἀποτελεῖ τίποτε ἄλλο ἀπὸ ἀπεγνωσμένη προσπάθεια…
Ἔχει μέσα τὸ link πού δίνετε τὸ χωρίο πού ζητάω, ναὶ ἤ ὄχι ;;; Ἂν ναί, τότε γράψτε τὸ ἐδῶ.
Ἂν δὲν τὸ ἔχει δὲν εἶναι ἀπάντηση, λυπᾶμαι!
Το θέμα καταντά πλέον αστείο. όχι κ. Μουσουλμάνοι, δεν έχετε απαντήσεις ούτε σε αυτό ούτε στις προφητείες που εκπληρώθηκαν ΑΠΟΛΥΤΑ στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
ΑπάντησηΔιαγραφήKanenas den to exei parei katakarda ereynhth( tora ti soi ereyna einai auth otan den koitas kan to arthro kritikhs den kserw). Oute xtipiete kaneis. Mallon eseis xtypieste giati exete thn anagh na apodiksete kati me aythn thn anarthsh me ton pseytodialogo. Emeis prepei na lypoumaste otan kan den exeis katalabei sthn ousia ti exeis anarthsh. O Avoukaras to kedriko tou thema den einai an yparxei to onoma tou Moameth sti vivlo h oxi. Akoma omos kai se ayto to kommati pou anaferei to arthro pou arnhse na deis pou apada ston pseytodialogo apada se olo ton syllogismo tou avoukara. Omos esi kleineis ta matia sou.
ΑπάντησηΔιαγραφήProspatheis na mas peiseis oti einai egyros o dialogos apo vivliografia poianou? Xristianiki? Einai auto antikimeniko? Na vazeis phges xristianikes? Poios allos martyrei giauton ton dialogo ektos apo ton avoukara? AKoma omos kai pragmatikos na htan den apodiknyei tipota apolitos kata tou Islam h tou Moameth…ola ta stoixeia pou dixnoun oti einai pseytikos einai episis sto arthro pou den thes na deis. Mipos tha tarakouniseis thn pisth sou kai fovase na rikseis mia matia?????
Den apotelei kamia apolitos proypothesi an o moameth anaferete h oxi. H vivlos einai anaksiopisth phgh. Kai mesa akoma apo tin anaksiopistia ths yparxoun profiteies pou teriazoun ston Moameth gadi…
Kai sou ksanaleo gia 100asth fora. Oti auto pou zitas ( na sou diksoume to onoma tou moameth sthn agia grafh) einai anousio opos enas evraios tha sou zitouse na tou dikseis to onoma tou Ihsou sthn Palaia Diathiki. Mporeis na to kaneis??? OXI einai h apadish. Les omos oti yparxoun profiteies pou teriazoun ( kai oi evraioi san anairoun alla auto einai alo thema) to idio leme kai emeis PROFITEIES pou teriazoun….thes na akouseis giautes mpes sth istoselida pou me toso misos den theleis na episkefteis kai des…episis des tin anairesh sta logia tou riginioti oti dithen o Moameth den PROFITEYETE sthn Vivlo (kai oxi na anaferete me to onoma opos kserokefala epimeneis) des edw http://www.youtube.com/watch?v=ZSKnlhERb-8&feature=player_embedded
Na exete to tharos na akoute kai na vlepete alles gnomes kai apopseis kathara…eidalos mhn legese “ereynhths” auto den einai ereyna….
Stelio yparxoun apadiseis kai apo meria sas adinamia na apadisete, eite giati den ta vlepete eite giati kanete ta koroida kai kolate se asimada gramata kai anousia opos o ereynhths….
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμος είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήStelio yparxoun apadiseis kai apo meria sas adinamia na apadisete, eite giati den ta vlepete eite giati kanete ta koroida kai kolate se asimada gramata kai anousia opos o ereynhths….
Φίλε μου Μουσουλμάνε.Το αν αναφέρεται ο Μωάμεθ μέσα στην Α.Γ δεν είναι ασήμαντο πράγμα. Είναι το επιχείρημα του Θ.Αβουκαρά και το θέμα του άρθρου εδώ. Δεν είναι ασήμαντο πράγμα διότι ξέρεις καλά πως δεν αναφέρεται αλλά ούτε και προφητεύεται ο Μωάμεθ μέσα στην Α.Γ.Δεν μπορείς να γράψεις το αυτονόητο διότι μετά θα έχεις συνέπειες στην παρεούλα σου.
Όμως μην ανησυχείς. Γράψε εσύ εδώ ότι σου κατεβαίνει αποφεύγοντας να ομολογήσεις το αυτονόητο κι άσε τον αναγνώστη να κρίνει αν έχει δίκιο ο Θ.Αβουκαράς ή όχι.Γράψε εσύ εδώ μέσα ο,τι σου κατεβαίνει ώστε να βλέπει ο καθένας την αδυναμία σου να απαντήσεις σε ασήμαντα πράγματα όπως εσύ τα λες.
Ρωτάω για ΕΒΔΟΜΗ φορά (7) : Ἐγὼ ὡς ἰδιοκτήτης τοῦ blog σᾶς εἶπα νὰ μοῦ δείξετε ἕνα χωρίο τῆς Α.Γ. πού νὰ ἀναφέρει τὸ ὄνομα Μωάμεθ. Ἄν μου τὸ δείξετε , τότε ὁ ἰσχυρισμὸς τοῦ Θ.Ἀβουκαρᾶ στὸ παρὸν ἄρθρο ὅτι : Τὸ Εὐαγγέλιο δὲν μνημονεύει πουθενὰ τὸν Μωάμεθ» ἀναιρεῖται, καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν ἔχει καμία βάση.
Ἂν ὅμως δὲν μοῦ τὸ δείξετε ἐδῶ μέσα σὲ σχόλιο, ὅπως δὲν τὸ δείξατε ἀπὸ τὶς 5/12/2010 πού σας τὸ ζητάω , τότε ὁ ἰσχυρισμὸς τοῦ Θ.Ἀβουκαρᾶ εἶναι πέρα γιὰ πέρα ἀληθινός, καὶ Η ΟΠΟΙΑ ἀπάντηση τοῦ ψευτοαπολογητή σᾶς εἶναι ἄσχετη μὲ τὸ ἄρθρο μου καὶ παραμένει στὰ ἀζήτητα, ἀφοῦ δὲν ἀποτελεῖ τίποτε ἄλλο ἀπὸ ἀπεγνωσμένη προσπάθεια…
Ἔχει μέσα τὸ link πού δίνετε τὸ χωρίο πού ζητάω, ναὶ ἤ ὄχι ;;; Ἂν ναί, τότε γράψτε τὸ ἐδῶ.
Ἂν δὲν τὸ ἔχει δὲν εἶναι ἀπάντηση, λυπᾶμαι!
Egw lypame pragmatika ereynhth pou esvises to sxolio mou...auto einai ereyna auto einai sizitisi....???
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω σβήσει κανένα σχόλιο κανενός αναγνώστη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆμα σου έσβηνα κάποιο σχόλιό σου δεν θα άφηνα να εμφανιστεί μετά η διαμαρτυρία σου = (Egw lypame pragmatika ereynhth pou esvises to sxolio mou...auto einai ereyna auto einai sizitisi....??? 30 Μαρτίου 2011 8:56 μ.μ).
Αφήστε τα τρίκ που ξέρετε.
Γράψτε ό,τι θέλετε όσο θέλετε.
Εσείς δεν έχετε απαντήσεις κι όχι εγώ.
Ώπα. Τώρα το είδα ότι το σχόλιο σου πέρασε στα ανεπιθύμητα του blog χωρίς εγώ να το δώ καθόλου.Δεν ξέρω γιατί μπήκε εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που το κατάλαβα σου το εμφανίζω αμέσως παρακάτω όπως το βρήκα εκεί.
Kanenas den to exei parei katakarda ereynhth( tora ti soi ereyna einai auth otan den koitas kan to arthro kritikhs den kserw). Oute xtipiete kaneis. Mallon eseis xtypieste giati exete thn anagh na apodiksete kati me aythn thn anarthsh me ton pseytodialogo. Emeis prepei na lypoumaste otan kan den exeis katalabei sthn ousia ti exeis anarthsh. O Avoukaras to kedriko tou thema den einai an yparxei to onoma tou Moameth sti vivlo h oxi. Akoma omos kai se ayto to kommati pou anaferei to arthro pou arnhse na deis pou apada ston pseytodialogo apada se olo ton syllogismo tou avoukara. Omos esi kleineis ta matia sou. Prospatheis na mas peiseis oti einai egyros o dialogos apo vivliografia poianou? Xristianiki? Einai auto antikimeniko? Na vazeis phges xristianikes? Poios allos martyrei giauton ton dialogo ektos apo ton avoukara? AKoma omos kai pragmatikos na htan den apodiknyei tipota apolitos kata tou Islam h tou Moameth…ola ta stoixeia pou dixnoun oti einai pseytikos einai episis sto arthro pou den thes na deis. Mipos tha tarakouniseis thn pisth sou kai fovase na rikseis mia matia????? Den apotelei kamia apolitos proypothesi an o moameth anaferete h oxi. H vivlos einai anaksiopisth phgh. Kai mesa akoma apo tin anaksiopistia ths yparxoun profiteies pou teriazoun ston Moameth gadi… Kai sou ksanaleo gia 100asth fora. Oti auto pou zitas ( na sou diksoume to onoma tou moameth sthn agia grafh) einai anousio opos enas evraios tha sou zitouse na tou dikseis to onoma tou Ihsou sthn Palaia Diathiki. Mporeis na to kaneis??? OXI einai h apadish. Les omos oti yparxoun profiteies pou teriazoun ( kai oi evraioi san anairoun alla auto einai alo thema) to idio leme kai emeis PROFITEIES pou teriazoun….thes na akouseis giautes mpes sth istoselida pou me toso misos den theleis na episkefteis kai des…episis des tin anairesh sta logia tou riginioti oti dithen o Moameth den PROFITEYETE sthn Vivlo (kai oxi na anaferete me to onoma opos kserokefala epimeneis) des edw http://www.youtube.com/watch?v=ZSKnlhERb-8&feature=player_embedded Na exete to tharos na akoute kai na vlepete alles gnomes kai apopseis kathara…eidalos mhn legese “ereynhths” auto den einai ereyna….
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά τα όποια γράφετε εσείς δεν έχουν καμία σχέση με το θέμα του άρθρου αγαπητέ Μουσουλμάνε.Μην προσπαθείτε να ρίξετε άλλα θέματα για συζήτηση ώστε να ξεφύγετε από τη μέγγενη του Θ.Αβουκαρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα ανοίγουμε όποιο θέμα σας καπνίσει εσάς την ώρα που θέλετε εσείς ώστε να θάβετε το προηγούμενο.
Χρωστάτε μια απάντηση από τις 17/12/2010 σε ένα ασήμαντο θέμα κατά το δικό σας χαρακτηρισμό.
Δώστε την και μην κρύβεστε άλλο.
Ρωτάω για ΟΓΔΟΗ φορά (8) : Εγώ ως ιδιοκτήτης του blog σας είπα να μου δείξετε ένα χωρίο της Α.Γ. που να αναφέρει το όνομα Μωάμεθ. Αν μου το δείξετε , τότε ο ισχυρισμός του Θ.Αβουκαρά στο παρόν άρθρο ότι : Το Ευαγγέλιο δεν μνημονεύει πουθενά τον Μωάμεθ» αναιρείται, και ως εκ τούτου δεν έχει καμία βάση.
Αν όμως δεν μου το δείξετε εδώ μέσα σε σχόλιο, όπως δεν το δείξατε από τις 5/12/2010 που σας το ζητάω , τότε ο ισχυρισμός του Θ.Αβουκαρά είναι πέρα για πέρα αληθινός, και Η ΟΠΟΙΑ απάντηση του ψευτοαπολογητή σας είναι άσχετη με το άρθρο μου και παραμένει στα αζήτητα, αφού δεν αποτελεί τίποτε άλλο από απεγνωσμένη προσπάθεια…
Έχει μέσα το link που δίνετε το χωρίο που ζητάω, ναι η όχι ;;; Αν ναι, τότε γράψτε το εδώ.
Αν δεν το έχει δεν είναι απάντηση, λυπάμαι!
Όσο δεν παραδέχεστε το αυτονόητο ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ ΣΤΗΝ Α.Γ. άλλο τόσο θα εκτιθεστε εδώ μέσα.
Γράψατε στο προηγούμενο σχόλιό σας «Den apotelei kamia apolitos proypothesi an o moameth anaferete h oxi».
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας λέω λοιπόν κάτι πολύ απλό. Αφού δεν αποτελεί καμία απολύτως προϋπόθεση αν ο Μωάμεθ αναφέρεται στην Α.Γ ή όχι (εσείς το λέτε αυτό) τότε απαντήστε άφοβα και πείτε μας : υπάρχει ή δεν υπάρχει. Αν υπάρχει δείξτε μας και το χωρίο να το δούμε.
Ορίστε λοιπόν τι φοβάστε;;; Απαντήστε .
Μικρή παράκληση. Σας παρακαλώ να μην γράφετε με γκρικλισ. Δεν θα στραβωθούμε κιόλας. όσο για το χωρίο, αγαπητέ Ερευνητή,θα περιμένουμε πολυυυυύ καιροοοοοοό ακόμα.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιφατικότητα....απο την μια η Βίβλος αναξιόπιστη (εδώ γελάν και οι πέτρες), και απο την άλλη προσπαθούν να στηρίξουν εκεί τα περί του Μωάμεθ. Η προφητεία του Δανιήλ είναι ικανή ώστε να ξεβρακώσει τα ''επιχειρήματά'' τους. Θα μας τρελάνουν τελείως!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ κ.Στέλιο , όπως είδατε πιο πάνω ένας άλλος συνομιλητής ονόματι (Robben) παρέθεσε όλα τα ντοκουμέντα περί της αξιοπιστίας της Βίβλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τις αστοχίες του ανώνυμου Μουσουλμάνου Απολογητή δεν υπάρχει τέλος. Βάπτισε Ορθόδοξους τους Καθηγητές των Προτεσταντικών πανεπιστημίων που αναφέρει η βιβλιογραφία του άρθρου.Δεν λέω υπάρχουν και ορθόδοξοι ανάμεσά τους, αλλά να τους βαπτίσει όλους Ορθόδοξους είναι άνω ποταμών!!!
Και το κυριότερο απ’όλα το έγραψε τώρα τελευταία : «Den apotelei kamia apolitos proypothesi an o moameth anaferete h oxi».
Toυ λέω λοιπόν κάτι πολύ απλό. Αφού δεν αποτελεί καμία απολύτως προϋπόθεση αν ο Μωάμεθ αναφέρεται στην Α.Γ ή όχι (αυτός το λέει) τότε ας απαντήσει άφοβα και ας μας πει : υπάρχει ή δεν υπάρχει.
Αν υπάρχει ας μας δείξει και το χωρίο να το δούμε.
Ορίστε λοιπόν τι φοβάται;;;
Grafo sta greeklish giati to pliktrologio den mou ypostirizei ta ellinika akoma. Na toniso akoma oti den eimai apologitis oute asxoloume. Mhn lete pramata otan den gnorizete gia kapoion gia na eksipiretisete skepseis sas...
ΑπάντησηΔιαγραφήEpanalamvaneste san papagaloi distixos. Exete parei thn apadisi sas alla epimenete na mhn vlepete apadisi. Kai to gelio tis ypothesis einai oti sta erotimata pou theto gia thn thriskeia sas pou rotate kai emena, gia paradeigma peri onomasias tou Ihsou mesa sthn Palaia diathiki,oute kan na asxolitheite giati den simferei....ena exo na proteino giati mazi mou fenete oti den vgenei kapoia akri mias kai den asxoloume oute eimai melethths theologias, enas aplos pistos eimai.
Leo na fonakso ton k Ahmant Elntin tou islamforgreeks na ta peite mazi h na epikinonisei mazi sas.....
Ποιά απάντηση πήραμε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλάκα θα κάνεις , δεν εξηγείται αλλιώς!!!
Εδω έχει μαλλίασει η γλώσσα μας και έχουν πιαστεί τα χέρια μας να σου ζητάμε να μας πείς ,αν αναφέρεται ο Μωάμεθ μέσα στην Α.Γ κι εσύ μας πάιζεις κρυφτό.
Δείξε εδώ μέσα σε ποιό σχόλιο σου μάς άπάντησες στο εξής ερώτημα : Αναφέρεται μέσα στην Α.Γ. ο Μωάμεθ ναι ή όχι;;; Αν ναι τότε δείξε μας το χωρίο!
Σε ποιό σχόλιο σου μας απάντησες ευθέως;;;
Ξέρεις ο αναγνώστης δεν τρώει κουτόχορτο!
Βλέπει αν απάντησες ή όχι.
Leo na fonakso ton k Ahmant Elntin tou islamforgreeks na ta peite mazi h na epikinonisei mazi sas.....
ΑΝ μας απαντήσει στο ερώτημα αυτό τότε να τον φωνάξεις, γιατί όχι;;; Έχει να μας προσκομίσει το χωρίο της Α.Γ που αναφέρει τον Μωάμεθ ή όχι;;;
Λέει αλήθεια ο Αβουκαράς όταν ισχυρίζεται ότι : Το Ευαγγέλιο δεν μνημονεύει πουθενά τον Μωάμεθ.
Αυτό εμάς μας αρκεί γιατί έχει να κάνει με το θέμα του άρθρου.
Oxi to thema den einai tou avakoura an onomazete o Moameth. Giati kserete kai kserei kai o idios o avakouras oti tha ekthesei kai thn idia tou thn thriskeia an valei proypothesi na exoume onoma epakrivos. Auto de les na katalabeis ereynhth. An sou valei to idio to erotima enas ioudaios ti tha peis? Den einai auto epixeirhma. Kanenas profitis den onomazete epakrivos alla perigrafete kata kapoion tropo, kapoia xaraktiristika anagnorismata pou Elntin tha sta eksigisei kalitera apo emena. Ayto einai to thema. Esi apo fovo na mhn apadithei o avoukaras koitas kati sigekriemno kai xaneis olh thn ousia. Koitas to dedro kolimenos kai oxi to dasos. Epidi to eyagelio ( to torino kai to paraxaragmeno) den anaferei ton Moameth den simenei oti o Moameth den mnimoneyete kai den anaferete. Anaferete me diaforetiko tropo. Me xaraktiristika gnorismata. Me perigrafes. Etsi opos kathe profitis periegrafe ton epomeno profiti. Kanenas Profitis den ton onomatizei epakrivos...Auta einai vasika theologika pragmata pou ta ksero mexri kai egw xoris na eimai Theologos, Apologitis h ereynhths...
ΑπάντησηΔιαγραφήAn sou apadiso tote na fonakso to k Elntin? Na gelaso tora? Ego ton eidopoihsa pados kai eyxomai na adalaksete merikes kouvedes....
Allos loipon kanei plaka kai pezei kriftouli oxi egw....allos kolaei me lekseis mono kai mono na kriftei....
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω κάτι άλλο να πω! Το πόσο είσαι διατεθειμένος να εκτίθεσαι έχει φανεί ήδη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα μας είναι ότι δεν προφητευεται ο Μωάμεθ μέσα στην Α.Γ αλλά ούτε και αναφέρεται.
Αυτό είναι το θέμα του άρθρου ! Αυτός είναι ο ισχυρισμός του Θ.Αβουκαρά.
Τα υπόλοιπα που λες είναι εκτός θέματος.
Γράψατε στο προηγούμενο σχόλιό σας : «Den apotelei kamia apolitos proypothesi an o moameth anaferete h oxi».
Σας λέω λοιπόν κάτι πολύ απλό. Αφού δεν αποτελεί καμία απολύτως προϋπόθεση αν ο Μωάμεθ αναφέρεται στην Α.Γ ή όχι (εσείς το λέτε αυτό) τότε απαντήστε άφοβα και πείτε μας : υπάρχει ή δεν υπάρχει. Αν υπάρχει δείξτε μας και το χωρίο να το δούμε.
Ορίστε λοιπόν τι φοβάστε;;; Απαντήστε .
An sou apadiso tote na fonakso to k Elntin? Na gelaso tora? Ego ton eidopoihsa pados kai eyxomai na adalaksete merikes kouvedes....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπικολλάω τι έγραψα πριν γιατί φαίνεται πως δεν το έχεις διαβάσει :
ΑΝ μας απαντήσει στο ερώτημα αυτό τότε να τον φωνάξεις, γιατί όχι;;; Έχει να μας προσκομίσει το χωρίο της Α.Γ που αναφέρει τον Μωάμεθ ή όχι;;;
Λέει αλήθεια ο Αβουκαράς όταν ισχυρίζεται ότι : Το Ευαγγέλιο δεν μνημονεύει πουθενά τον Μωάμεθ.
Αυτό εμάς μας αρκεί γιατί έχει να κάνει με το θέμα του άρθρου.
Giati kserete kai kserei kai o idios o avakouras oti tha ekthesei kai thn idia tou thn thriskeia an valei proypothesi na exoume onoma epakrivos. Auto de les na katalabeis ereynhth.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘ.Αβουκαράς : Το μνημόσυνον αυτού το Ευαγγέλιον ουκ έχει
Συνοψίζω τα επιχειρήματα του Θ.Αβουκαρά για οποίον άλλο θέλει να απαντήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφή1)Θ.Αβουκαράς: Ο πατέρας μου με δίδαξε να δέχομαι κάποιον ως απόστολο, εάν έχει προδηλωθεί από κάποιον παλαιότερο ότι θα έρθει, εκτός αν δια των σημείων που θα κάνει ο ίδιος μας αποδείξει ότι είναι αξιόπιστος.Ο δικός σου ο Μωάμεθ είναι γυμνός και αλλότριος και από τα δυό που προανέφερα, ούτε μαρτυρείται από κάποιον παλιότερο προφήτη η έλευσή του ούτε και σημεία έδειξε που να μας πείθουν ότι είναι αξιόπιστος.
2)Θ.Αβουκαράς : Το μνημόσυνον αυτού το Ευαγγέλιον ουκ έχει(του Μωάμεθ).
Ρωτάω : Λέει ψέματα ή αλήθεια;;;
Χαιρετώ την όμορφη συντροφιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ζήτημα της αναφοράς ή όχι του Μωάμεθ στη Βίβλο έχει πάρει διαστάσεις στην Ισλαμική Απολογητική, γι' αυτό και δημοσιεύεται ολόκληρη μελέτη από εξισλαμισθέντα πρώην παπικό (ρωμαιοκαθολικό) ιερέα που επιχειρεί μουσουλμανική (παρ)ερμηνεία ολόκληρης της Βίβλου.
Θεωρώ πως δίνεται κάποια εκτενής και αναλυτική απάντηση εδώ: http://nabiallah.wordpress.com/%ce%bf-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%bf%cf%85%cf%87%ce%ac%ce%bc%ce%bc%ce%b5%ce%bd%cf%84-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b2%ce%af%ce%b2%ce%bb%ce%bf/#comment-166.
Προκειται για σχόλια που περιλαμβάνουν ολόκληρο το κείμενο (που υπερβαίνει κατά πολύ την επιχειρηματολογία που εκτίθεται στο διάλογο του Θ. Αβουκαρά) και την απάντηση του γράφοντος, από ορθόδοξη σκοπιά. Τα συμπεράσματα ας τα βγάλει ο ενδιαφερόμενος.
Ευχαριστώ.
Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την παρέμβασή σας κ.Ρηγινιώτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήApadisi sta legomena tou k Riginioth apo ton k Elntin mporeite na vreite edw... http://www.youtube.com/watch?v=ZSKnlhERb-8&feature=channel_video_title
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαρετός έχετε καταντήσει k.Ανώνυμε εσείς και ο "μπαμπάς" σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως απαντήσατε εσείς , τέτοιου είδους απαντήσεις εννοείς δόθηκαν στον κ.Ρηγινιώτη;;;
Να είσαι καλά αγαπητέ Ανώνυμε και να έχεις θάρρος στη ζωή σου να κοιτάς κατάματα την αλήθεια κι όχι να φοβάσαι να την πεις εξαιτίας των τρυγύρω σου!