ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΡΟΥ «Εἰς τὰ ἄπορα τῆς Θείας Γραφῆς κατ’ἐκλογήν». Ἐρώτησις 30η : «Τὶ δή ποτε ἀπὸ τῆς πλευρᾶς τοῦ Ἀδὰμ τὴν γυναῖκα διέπλασεν;»

   

  Ἴσως πολλοὶ ἀπὸ ἐμᾶς νὰ ἔχουμε ἀναρωτηθεῖ γιατί ὁ Θεὸς ἔπλασε τὴ γυναῖκα ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ Ἀδὰμ καὶ ὄχι ἀπὸ κάπου ἀλλοῦ. Γιατί δὲν τὴν ἔπλασε ἀπευθείας ἀπὸ τὴ γῆ ὅπως ἔκανε καὶ μὲ τὸν Ἀδάμ, ἀλλὰ προτίμησε νὰ τὴν πλάσσει ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ Ἀδὰμ;

Ἀκολουθεῖ τὸ κείμενο καὶ ἡ ἐλεύθερη μετάφρασή του

ΕΡΩΤ.Λ΄: Τὶ δή ποτε ἀπὸ τῆς πλευρᾶς τοῦ Ἀδὰμ τὴν γυναῖκα διέπλασεν;

Εἰς ὁμόνοιαν ἠβουλήθη τὰ γένη συναγαγεῖν ὁ τῆς φύσεως Ποιητής. Τούτου χάριν τὸν Ἀδὰμ ἀπὸ τῆς γῆς διέπλασεν, ἐκ δὲ τοῦ Ἀδὰμ τὴν γυναῖκα · ἵνα καὶ τὸ ταυτόν ἐπιδείξῃ τῆς φύσεως · καὶ φυσικήν τινα φιλοστοργίαν αὐτοῖς περὶ ἀλλήλους ἐμφύσῃ. Εἰ γὰρ καὶ τούτων οὕτω γεγενημένων, καὶ ἄνδρες γυναιξὶ διαμάχονται, καὶ γυναῖκες ἀνδράσιν, τὶ οὐκ ἂν ἔδρασαν, εἰ ἑτέρωθέν ποθεν τὴν γυναῖκα διέπλασε; Σοφῶς οὖν ἄρα καὶ διεῖλε, καὶ πάλιν συνήρμοσεν. Ὁ γὰρ γάμος εἰς ἕν συνάγει τὰ γένη · «Ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν». Καὶ ὅτι τοῦτο ἀληθές, μαρτυρεῖ τὸ γενόμενον.Διὰ γὰρ τῆς γαμικῆς ὁμιλίας εἷς ἐξ ἀμφοῖν βλαστάνει καρπός, ἐκ μὲν τούτου σπειρόμενος, ἐκ δὲ ταύτης τρεφόμενος, τελεσιουργούμενος δὲ ὑπὸ τοῦ τῆς φύσεως Δημιουργοῦ. PG 80,128BC.

ΕΡΩΤ.Λ΄ : Γιατί ἄραγε ὁ θεὸς ἔπλασε τὴν γυναῖκα ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ Ἀδάμ;

Σέ ὁμόνοια θέλησε νὰ συναγάγει τα γένη ὁ Ποιητὴς τῆς φύσεως, ὁ Θεός.Γιὰ χάρη  αὐτῆς τῆς ὁμόνοιας τὸν Ἀδὰμ ἀπὸ τὴ γῆ τὸν ἔπλασε, καὶ ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ ἔπλασε τὴν γυναῖκα, ὥστε ἔτσι νὰ ἐπιδείξει ὅτι εἶναι τῆς ἴδιας φύσεως καὶ οἱ δυό, ἀλλὰ καὶ νὰ τοὺς ἐμφυσήσει τὴ φιλοστοργία καὶ τὴν ἀγάπη μεταξύ τους. Ἀκόμη κι ἂν ἔγιναν ἔτσι τὰ πράγματα καὶ ἐπλάσθη ἡ γυναῖκα ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ ἄνδρα, ἐν τούτοις ὅμως, ἄνδρες καὶ γυναῖκες διαμάχονται μεταξύ τους.Τί θὰ μποροῦσε νὰ γίνει, τί θὰ ἔκανε ὁ ἄνδρας στὴ γυναῖκα ἤ ἡ γυναῖκα στὸν ἄνδρα, ἐὰν ἀπὸ κάπου ἀλλοῦ ἔπλαθε ὁ Θεὸς τὴ γυναῖκα καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ ἄνδρα; Πολὺ σοφὰ καὶ πολὺ σωστὰ ἔπραξε ὁ Θεὸς δημιουργώντας τὴ γυναῖκα ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ Ἀδὰμ καὶ ἔτσι τοὺς συνάρμοσε μαζί.Ὁ γάμος τὰ γένη τὰ συνάγει σὲ ἕνα : «Νὰ γίνουν, λέει, οἱ δυὸ εἰς μία σάρκα»Καὶ ὅτι αὐτὸ εἶναι ἀλήθεια , ὅτι δηλαδὴ γίνονται μία σάρκα , μαρτυρεῖται ἀπὸ τὸ γενόμενο τέκνο. Διά τῆς γαμικῆς ὁμιλίας, ἕνας ἐκ τῶν δύο βλαστάνει καρπός, ἐκ μὲν τοῦ ἄνδρα σπειρόμενος, ἐκ δὲ τῆς γυναίκας τρεφόμενος (κύηση), τελεσιουργούμενος ὅμως ἀπὸ τὸν Δημιουργό τῆς φύσεως , ἀπὸ τὸν Θεό.